คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1749

”แหม แหม แหม”

แดร์ริลแกล้งทำเป็นประหลาดใจ เขาตบหน้าผากแล้วบอกว่า ”ท่านเทพธิดาฉางเอ๋อ นี่ท่านพูดเรื่องอะไรกัน? ท่านอยู่กับจูปาเจี๋ยในห้องบ่มเพาะเมื่อคืนนี้ เพราะงั้นท่านน่าจะรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แล้วทำไมถึงมาถามกระหม่อมล่ะ?”

แดร์ริลต้องพยายามเก็บกดความรู้สึกที่อยากจะหัวเราะออกมา เขาพูดต่อว่า “อีกอย่าง เราก็ติดอยู่ในคุก แล้วกระหม่อมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาอยู่ที่ไหน?”

“หุบปาก!”

ใบหน้าของฉางเอ๋อเย็นชา เธอโมโหจนตัวสั่นเทา เธอด่าเขา “หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ข้ารับรองได้เลยว่าเจ้าจะไม่ได้อยู่เห็นแสงอาทิตย์ยามเช้าพรุ่งนี้แน่”

ฉางเอ๋อนั้นเป็นคนถือตัว เธอโมโหมากอยู่แล้วที่โดนหยางเจียนใส่ร้าย แล้วยังมีไพร่มาพูดกับเธอแบบนี้อีกยิ่งก็รู้สึกอับอาย

ยิ่งฉางเอ๋อคิดเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งโมโห เธอยกมือขึ้นตบแดร์ริลอย่างแรง แต่ว่าพลังภายในของเธอนั้นโดนปิดกั้นอยู่ ดังนั้นแดร์ริลจึงหลบการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย

ขณะที่เขาหลบ เขาก็แหย่เธอไปด้วย

“พระองค์ทำอะไรเนี่ย พระมเหสีฉางเอ๋อ? ท่านไม่รักษากิริยาอีกแล้ว มาไล่ตีกระหม่อมแบบนี้มัน ไร้มารยาทจริง”

“หุบปาก”

“เราต้องมาโดนขังอยู่ด้วยกัน เราก็เป็นนักโทษเหมือนกัน ทำไมเราถึงคุยกันดี ๆ ไม่ได้ล่ะ?”

“ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้า ยืนอยู่ตรงนั้นเลย”

แดร์ริลกับฉางเอ๋อตะโกนใส่กันขณะที่เธอวิ่งไล่ตามเขา สุดท้ายเซลีนและควีนนี่ก็ตื่นขึ้นมา

อะไรนี่…

เซลีนอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อลืมตามาเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เธอเลิกคิ้วขึ้น

‘แดร์ริลทำอะไรกัน? ทำไมเขาถึงทำให้ฉางเอ๋อวิ่งไล่ตามเขาไปรอบ ๆ ห้องขังได้?’

ควีนนี่เองก็สับสนไม่แพ้กัน

“แดร์ริล!”