คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1790

ก่อนนี้เมแกนจับแดร์ริลและคนอื่น ๆ ไว้ จากนั้นซู่หรงก็มาตอนกลางดึกเพื่อช่วยพวกเขาออกไป แต่ว่าเขาบังเอิญเจอเข้ากับเมแกน สถานการณ์ตอนนั้นอันตรายมาก ซู่หรงทำได้เพียงพาลิลี่ไปกับเขาเท่านั้น ซู่หรงนั้นอาศัยอย่างสันโดษที่ภูเขากาลีมาตลอดดังนั้นเขาน่าจะพาลิลี่มาที่นี่

ฉางเอ๋อนั้นถูกมัดและเธอก็โมโหมาก เธอรู้สึกอับอายขายหน้าและด่าแดร์ริลไม่หยุด “แดร์ริล วางข้าลงนะ ไอ้คนชั่ว เจ้าได้ยินไหม? ข้าให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย หากเจ้าไม่วางข้าลง ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจที่ยังมีชีวิตอยู่”

‘ข้าเป็นเทพธิดาจันทรา มีชื่อเสียงและเป็นสตรีชั้นสูง ชายผู้นี้มาอุ้มข้าได้อย่างไรกัน นี่มันน่าอับอายมาก’ เธอคิด

แดร์ริลไม่สนใจเสียงด่าของฉางเอ๋อ เขานั้นผ่อนคลายมากและถึงกับเย้าแหย่เธอว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ ทำไมพระองค์ไม่สงบลงสักหน่อยล่ะ กระหม่อมจะปล่อยพระองค์ไปได้ยังไงในเมื่อพระองค์ทรงตรัสว่าจะฆ่ากระหม่อม? กระหม่อมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ด้วยสถานการณ์ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทางให้กระหม่อมหนีได้ถ้ากระหม่อมไม่จับพระองค์มา ดังนั้นได้โปรดทนกับกระหม่อมอีกสักหน่อยเถอะพะยะค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นฉางเอ๋อก็ฉุนเฉียวมากแต่ก็ไม่มีทางอื่น

ขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันอยู่นั้น แดร์ริลก็อุ้มฉางเอ๋อมาถึงตีนเขากาลีแล้ว

‘ภูเขากาลีเหรอ?’ ฉางเอ๋อตัวสั่นเทาเมื่อเธอเห็นภูเขาขนาดมหีมาอยู่ตรงหน้า สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความสงสัยและตื่นตะลึง

ภูเขากาลีนั้นเป็นแหล่งที่จอมยุทธ์หลายคนของทวีปโมอาน่าเหนือมาปลีกวิเวกอยู่ ในฐานะที่เธอเป็นจักรพรรดินีของทวีปนี้ ฉางเอ๋อรู้จักสถานที่นี้เป็นอย่างดี

‘แดร์ริลรู้จักคนที่ภูเขากาลีด้วยเหรอ?’ เธอคิด

ฉางเอ๋อกัดริมฝีปากและพูดอย่างสิ้นหวัง “วางข้าลง ข้าเดินเองได้”

‘ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่การขึ้นเขาไปคงไม่เป็นอันตรายอะไร อีกอย่างด้วยตัวตนของข้ามันเป็นเรื่องน่าอับอายที่โดนแดร์ริลอุ้มไม่ปล่อยแบบนี้’ เธอคิด

แดร์ริลยิ้มและบอกว่า “พระองค์ไม่อยากจะฆ่ากระหม่อมแล้วเหรอ?”