คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1794

ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็มองไปที่ฉางเอ๋อและยิ้มออกมา “ข้าพูดถูกไหม?”

ในตอนนั้นเอง แดร์ริลและคนอื่น ๆ ได้หันไปจ้องมองที่ฉางเอ๋อ แดร์ริลรู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก

เขาเพ่งมองไปฉางเอ๋อ “พระมเหสีฉางเอ๋อ จักรพรรดิโฮ่วอี้มีเม็ดยามโนภาพจริงเหรอพะยะค่ะ?”

แดร์ริลพูดเช่นนั้นพลางจับมือของลิลี่แน่น เขารู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขมาก

ลิลี่จะสามารถได้รูปลักษณ์ของเธอกลับคืนมา เพราะดีไวน์ ฟาร์เมอร์ได้บอกวิธีการรักษาเธอมาแล้ว

ฉางเอ๋อรู้สึกไม่สบายใจที่ถูกแดร์ริลจับจ้อง แต่ใบหน้าของเธอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เธอพูดอย่างใจเย็นว่า “ถูกต้อง ฝ่าบาทมีเม็ดยามโนภาพอยู่จริง”

“มันอยู่ที่ไหนงั้นเหรอพะยะค่ะ?” แดร์ริลถามทันที

ฉางเอ๋อยิ้มบาง ๆ และมองไปที่แดร์ริล “ทำไมข้าต้องบอกเจ้าด้วย?”

น้ำเสียงของฉางเอ๋อฟังดูเย็นชามากเมื่อเธอพูดเช่นนั้น

ในฐานะผู้หญิง ฉางเอ๋อรู้สึกสมเพชลิลี่ในใจเมื่อเห็นใบหน้าครึ่งหนึ่งอันแสนอัปลักษณ์ของเธอ แต่ความสงสารของเธอหายไปในทันทีเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าลิลี่เป็นผู้หญิงของแดร์ริล

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแดร์ริลก็รู้สึกอึกอักพร้อมกับเกาหัวและยิ้ม “พระมเหสี การช่วยเหลือชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ-”

ฉางเอ๋อขัดจังหวะเขาก่อนที่เขาจะพูดจบ

“นางยังไม่ตาย!” ฉางเอ๋อพูดอย่างเย็นชาในขณะที่เธอจ้องมองแดร์ริล ด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจซ่อนความโกรธในใจของเธอเอาไว้ได้ “แล้วก็ก่อนหน้านี้เจ้าได้บอกว่าจะช่วยพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของข้า แต่เจ้ากลับไม่รักษาคำพูดของเจ้า เจ้าแอบซุ่มโจมตีข้าตอนที่โทเฮงสุนและกงกงกำลังสู้กันอย่างบ้าคลั่งอยู่ เจ้ามันน่ารังเกียจถึงขนาดนี้ แล้วทำไมข้าจะต้องช่วยเจ้าด้วย?”

ในตอนนั้น แดร์ริลไม่อาจร้องไห้หรือหัวเราะออกมาได้เลย