คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1809

เมื่อเขาได้เห็นว่าทัพทหารโมอาน่าเหนือถอยทัพออกไปแดร์ริลก็ถอนใจอย่างโล่งอก สุดท้ายเขาก็สามารถไล่พวกนั้นไปได้ ต่อมาเขาก็พูดไม่ออกเมื่อเห็นแฟนนี่และคนอื่น ๆ ต่างยืนนิ่งอย่างตกตะลึง

‘เจ้าโง่พวกนี้ มีโอกาสดี ๆ ให้หนีแล้วแท้ ๆ แต่ดันไม่คว้าไว้ มัวแต่ยืนทำอะไรกันอยู่?’ เขาคิดขณะกระแอม

จากนั้นเขาก็ตะโกนบอกทุกคน “พวกเจ้าจากจักรวาลโลกจงฟังให้ดี ไม่ว่าเจตนาในการมาที่นี่ของพวกเจ้าคืออะไรข้าไม่สนใจ ข้าจะให้โอกาสเจ้าจากไปซะตอนนี้”

แดร์ริลแสร้งเป็นเคร่งขรึม “ครั้งต่อไปข้าจะไม่ปล่อยพวกเจ้าไปง่าย ๆ แบบนี้อีกแน่ ไปซะ”

จากนั้นเขาก็โบกมือไล่อย่างใจกว้าง

แฟนนี่และจอมยุทธ์ของจักรวาลโลกต่างพากันยินดี พวกเขาโค้งคำนับให้แดร์ริลเป็นการขอบคุณ

“ขอบพระทัย ฝ่าบาท”

“ขอบพระทัยฝ่าบาท ที่ทรงไว้ชีวิตพวกกระหม่อม…”

“ฝ่าบาททรงมีทั้งพระอัจฉริยภาพและน้ำพระทัยกว้างขวาง พระองค์ควรค่าแก่การเคารพ…”

เสียงชื่นชมและขอบคุณแดร์ริลเซ็งแซ่ไปทั่ว แฟนนี่คุกเข่าลงกับพื้นขณะที่เธอคำนับเพื่อขอบคุณเขา เธอตัวสั่นเทาเพราะว่าไม่อาจเก็บกลั้นความซาบซึ้งใจและความรู้สึกเต็มตื้นไว้ได้

‘พวกเราโชคดีที่จักรพรรดิโฮ่วอี้นั้นใจกว้าง ไม่อย่างนั้นฉันและคนอื่นคงตายแน่ ๆ’ เธอคิด

หลังจากโค้งคำนับอยู่อีกหลายครั้ง แฟนนี่ก็รีบรวบรวมทุกคนและจากไปทันที เพียงพริบตาพวกเขาก็หายเข้าไปในป่า

หยางเจียนนั้นกังวลใจ ร้อนรน และโมโหเมื่อได้เห็นเช่นนั้น