คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1830

เจ้าศักดินาเคนนี่พยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก พร้อมกับค่อย ๆ ยืนขึ้น “วันนี้พอแค่นี้” จากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องโถงไปอย่างช้า ๆ

“พะยะค่ะ ฝ่าบาท” เหล่าขุนนางคุกเข่าลงเพื่อส่งเขาออกไป

เหล่าขุนนางต่างก็ลุกขึ้นและออกไปเช่นกันหลังจากเจ้าศักดินาเคนนี่ออกไปแล้ว

อย่างไรก็ตามสโลนไม่ได้เร่งรีบที่จะออกไปและยืนอยู่เช่นนั้นอย่างเป็นกังวล

เธอไม่อาจปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้ เธอต้องช่วยชีวิตเพื่อนและครอบครัวของแดร์ริลให้ได้!

ทันใดนั้นเองสโลนก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นในตอนที่เห็นฟลอเรียนกำลังออกไป

ตกดึกในคฤหาสน์หลังใหญ่ในย่านที่เจริญรุ่งเรืองของเมืองหลวงแห่งโลกใหม่

มีงานเลี้ยงกำลังจัดขึ้นที่สวนหลังบ้านโดยมีฟลอเรียนนั่งอยู่ตรงที่นั่งหลักและได้มีหญิงสาวอันเย้ายวนอยู่ในอ้อมแขนของเขา ทั้งคู่หยอกล้อหยอกล้อกันไปมา

นักร้องโสเภณีหญิงหลายคนต่างก็เต้นรำเพื่อทำให้พื้นที่บริเวณด้านหน้าพวกเขามีความผ่อนคลายลง

หากใครไม่รู้จริง พวกเขาอาจคิดว่าสถานที่นั้นเป็นซ่องโสเภณี

ฟลอเรียนมีชื่อเสียงในเรื่องการเกรงกลัวต่อภรรยา เดิมทีเขาไม่กล้าที่จะเตลิดเปิดเปิงและอิสรเสรีเท่าไหร่นัก แต่ทว่าเจ้าศักดินาเคนนี่สั่งให้เขาดูแลวันเตรียมการของสำหรับการตัดหัวในวันถัดไป ดังนั้นฟลอเรียนจึงได้อ้างกับยูมิโดยบอกว่าเขาจะยุ่งวุ่นวายอยู่กับการดูแลและรักษาความปลอดภัยของคุก

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ฟลอเรียนนั้นมาหาความสุข

“ใต้เท้า”

องครักษ์คนหนึ่งรีบเดินเข้าไปหาในทันทีและพูดเสียงดังว่า “มีคนมาขอพบครับ”

ฟลอเรียนโกรธมากที่ถูกขัดจังหวะ พร้อมกับจ้องมองและด่าตะเพิดว่า “บ้าเอ๊ย นายไม่เห็นเหรอไงว่าฉันยุ่งอยู่? วันนี้ฉันจะไม่พบแขกหน้าไหนทั้งนั้น ออกไปซะ”

องครักษ์ตัวสั่นเทิ้มและเหงื่อแตกพลั่ก

“ฮิฮิ”

ในขณะนั้นเองเสียงหัวเราะเบา ๆ ที่มาจากข้างนอกดังขึ้นก่อนที่ผู้หญิงที่น่าดึงดูดใจคนหนึ่งจะเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ ใบหน้าที่งดงามของเธอมีความเยาะเย้ยในขณะที่เธอมองไปที่ฟลอเรียน “ท่านดาร์บี้ คุณช่างเป็นคนมีอำนาจเสียจริง”

นั่นก็คือสโลน