คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1836

ความจริงแล้วศัตรูอันดับหนึ่งในใจของยูมิไม่ใช่แดร์ริลแต่เป็นโดน็อก ดิกสัน เธอฝันนับครั้งไม่ถ้วนว่าได้ฆ่าเขากับมือเพื่อคลายความเกลียดชังในใจ แล้วพวกเขาจะไปหาโดน็อกได้อย่างไรกัน?

“ทำไมเหรอ?” ฟลอเรียนถามอย่างงุนงงสงสัย

“ฟู่”

ยูมิสูดหายใจเข้าลึกและพูดเรียบ ๆ ว่า “ฉันเคยบอกแล้วว่าโดน็อกนั้นเป็นคนชั่วและมีความเคียดแค้นต่อพวกผู้บ่มเพาะของจักรวาลโลก ยังไงเราก็เป็นคนจากจักรวาลโลก แล้วเราจะไปรวมกับคนแบบนั้นได้ยังไง?”

เธอนั้นทั้งร้อนใจและโมโหตอนที่พูดแบบนั้น

เธอไม่อาจบอกฟลอเรียนได้เรื่องที่เธอโดนโดน็อกข่มเหง ดังนั้นเธอจึงได้แต่หาข้ออ้างเช่นนี้

เอ่อ…

ฟลอเรียนไม่รู้ว่ายูมิเคยโดนโดน็อกข่มเหงมาก่อน เขาไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดีเมื่อได้ฟังคำอธิบายของเธอและบอกว่า “ที่รัก ทำไมเธอถึงได้มีความรู้สึกรักบ้านเกิดขนาดนั้นล่ะ? ถึงเราจะไม่ไปหาโดน็อก แต่เราก็กลับไปที่จักรวาลโลกไม่ได้อีกแล้วเพราะเรื่องที่เราเคยทำก่อนหน้านี้ แล้วการใส่ใจความคิดของโดน็อกไปจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?”

ฟลอเรียนพูดต่ออย่างอดทนว่า “ตอนนี้ชีวิตของเราสำคัญที่สุด รีบไปก่อนที่เจ้าศักดินาเคนนี่จะมาสอบสวนที่บ้านเราเถอะ”

จากนั้นฟลอเรียนก็รีบไปเก็บของ

‘เฮ้อ…’

ยูมิกัดริมฝีปากแน่นเมื่อเห็นฟลอเรียนยุ่งหัวปั่น เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงจึงทำได้เพียงแต่ถอนใจ เธอทำได้เพียงเก็บของและตามฟลอเรียนย้ายข้างไปอยู่กับโดน็อก

…

ในเวลาเดียวกันนั้น…

แอมโบรสช่วยเมแกนออกมาจากพระราชวังโมอาน่าเหนือได้และสามารถหนีพ้นยามของวังโมอาน่าเหนือมาได้หลังจากที่ต้องดิ้นรนอยู่สักพักก่อนที่จะกลับมาที่จักรวาลโลก

หลังจากหนีมาหลายชั่วโมงในที่สุดพวกเขาทั้งสองคนก็มาถึงภูเขาง้อไบ๊

ตอนนั้นศิษย์สำนักง้อไบ๊ต่างก็ส่งเสียงยินดีเมื่อได้เห็นเมแกน

“ประมุข…”