คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1840

แดร์ริลมองไปรอบด้านและรู้สึกตะลึงไปทันที

เขาและฉางเอ๋อถูกส่งมาที่ห้องน้ำซึ่งดูหรูหราล้ำสมัย แม้แต่กระจกก็ทำจากทอง เห็นได้ชัดว่าไม่สถานที่ซึ่งคนทั่วไปจะมาได้

‘ห้องน้ำเหรอ? ที่นี่คือจักรวาลโลกหรือว่าทวีปมิสท์ลอเรนกัน?’

ตอนนี้แดร์ริลอึ้งพูดอะไรไม่ออกไป ในความทรงจำของเขามีแค่ทวีปจักรวาลโลกหรือทวีปมิสท์ลอเรนเท่านั้นที่อยู่ในยุคเทคโนโลยีสมัยใหม่ ขณะที่ทวีปอื่น ๆ ยังคงติดอยู่ในสังคมชนชั้นวรรณะแบบเก่าอยู่

ดังนั้นหากว่าที่นี่ไม่ใช่จักรวาลโลกเขาก็ต้องถูกส่งมาที่มิสท์ลอเรน

“เจ้าไพร่…”

ฉางเอ๋อก็ลืมตาขึ้นมาตอนนี้น และสิ่งแรกที่เธออยากทำก็คือด่าแดร์ริล แต่ว่าเธอเพิ่งพูดออกไปได้ไม่กี่คำก่อนที่จะตัวสั่นเทิ้มและอึ้งไปเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ต่อหน้าเธอ

‘ทะ-ที่นี่มันที่ไหนกัน?’

กระจกที่สะท้อนอยู่ตรงหน้าเธอนั้นชัดเจนกว่ากระจกทองเหลืองของเธอมากนัก

ฉางเอ๋อพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้เห็นการตกแต่งภายในที่หรูหรา แม้ว่าเธอจะอยู่มาเป็นพันปีแล้ว แต่เธอก็อยู่ที่ทวีปโมอาน่าเหนือมาตลอดและไม่เคยออกไปที่ทวีปอื่นมาก่อนและไม่เคยเห็นเทคโนโลยียุคใหม่เลย

“นะ-นี่มันที่ไหน?”

สักสิบวินาทีต่อมาฉางเอ๋อก็ตั้งสติได้และถามแดร์ริลอย่างตกตะลึง

‘ฮ่าฮ่า…’

แดร์ริลยิ้มเมื่อรู้สึกได้ว่าเธอนั้นตกใจตอนที่เธอเอ่ยปากถาม เขาบอกว่า “นี่คือห้องน้ำพ่ะย่ะค่ะ สถานที่ให้คนมาปลดทุกข์ พระมเหสีฉางเอ๋อท่านเป็นคนฉลาดรอบรู้ แต่ทำไมท่านไม่เคยเห็นสถานที่นี้มาก่อนล่ะ?”

แดร์ริลรู้สึกเชิดเล็กน้อยเมื่อพูดเช่นนี้

‘เป็นพระมเหสีฉางเอ๋อที่โด่งดังแล้วจะยังไง? อยู่นานมากว่าฉันแล้วมันทำไม? เธอไม่เคยเห็นของแบบที่ฉันเคยเห็นด้วยซ้ำ’

‘สถานที่ให้ปลดทุกข์เหรอ?’

ฉางเอ๋อขมวดคิ้วแน่นเมื่อได้ยินดังนั้นและประหลาดใจมาก เธอชี้ไปที่โถส้วมซึ่งอยู่ข้างหลังแดร์ริล “งั้นสิ่งนั้นก็คือ…?”