คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1843

”เฮ้ย”

นิโคลัสวางหูแล้วมองแดร์ริลอย่างเย็นชา “แกยังมีเวลาหนีนะ ตอนที่หัวหน้าเบลคลีย์มา แกอย่าร้องแล้วกัน”

สีหน้าแดร์ริลผ่อนคลายมาก เขายิ้มบาง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ฉางเอ๋อรู้สึกร้อนใจ เธอเดินเข้าไปหาและพูดเบา ๆ ว่า “แดร์ริล ทำไมเราไม่ไปกันล่ะ? ดูเหมือนว่าหัวหน้าเบลคลีย์นี่จะมีอำนาจมากเลยนะ” เสียงของเธอเบามากมีเพียงแดร์ริลเท่านั้นที่ได้ยิน

ฉางเอ๋อคิดว่าจะใช้ยามพวกนั้นช่วยสั่งสอนแดร์ริล ใครจะคิดว่าพวกเขาจะฝีมืออ่อนด๋อยเพียงนั้น? พวกเขาแตะแดร์ริลไม่ได้ด้วยซ้ำ

แต่ฉางเอ๋อเดาว่าหัวหน้าเบลคลีย์ที่พวกนี้พูดถึงต้องเป็นคนมีอำนาจมาก ไม่ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่ควรมาทำตัวอวดดีในถิ่นของคนอื่น

แต่ว่าแดร์ริลเมินเธอและไม่ยอมขยับไปไหน

เมื่อนิโคลัสเห็นท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของแดร์ริล เขาก็แอบหยัน

‘หมอนี่ยังแกล้งทำท่าเป็นใจเย็นอยู่อีกงั้นเหรอ? พอหัวหน้าเบลคลีย์มาถึง แกได้เจอดีแน่’

ปัง

ทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเปิดออกก่อนที่จะมีชายคนหนึ่งเดินเข้าประตูมา เขาใส่ชุดสูทแบบลำลองแต่ว่าเขามีรังสีรอบกายที่ทรงพลัง เฟลิกซ์ เบลคลีย์นั่นเอง

ชายในชุดแบบจีนสีดำสิบกว่าคนเดินอยู่ด้านหลังเขา ทุกคนดูมีกลิ่นอายฆ่าฟันพวกเขาทุกคนต่างก็เป็นผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่ง อาจจะอยู่ในระดับเทพยุทธ์

เมื่อธุรกิขของเขาเติบโตขึ้น เฟลิกซ์ก็ไม่จ้างคนธรรมดามาเป็นบอดี้การ์ดอีกต่อไป เขาต้องการแค่ผู้บ่มเพาะมารักษาความปลอดภัยให้เขาเท่านั้น

ดังที่คาดไว้ บรรดาแขกในห้องต่างก็พากันตื่นตระหนกเมื่อเขามาถึง พวกเขาต่างก็พากันลุกขึ้นเพื่อทักทายเฟลิกซ์และต่างก็พยายามให้นอบน้อมมากที่สุด

เฟลิกซ์มีสีหน้าไม่เป็นมิตร เขามองไปรอบ ๆ และตะโกนออกมาอย่างมีโทสะ “ไอ้เวรที่ไหนมันกล้ามาหาเรื่องในกาสิโนฉัน? อยากหาที่ตายหรือไง? มันเป็นใคร? ออกมาสิวะ?”

เฟลิกซ์ไม่เห็นแดร์ริลเพราะว่าเขานั่งอยู่บนโซฟาและก็มีคนมากมายที่ห้อมล้อมเขาอยู่