คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1861

เอร่ามองไปที่เมแกนและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณแปลกใจงั้นเหรอ? ในตอนที่ท่านอาจารย์ให้คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะกับคุณ เขาจงใจเก็บซ่อนวิธีการบางอย่างจากคุณเพื่อป้องกันจากคุณที่จะคิดไม่ซื่อยังไงล่ะ คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะที่คุณบ่มเพาะนั้นมันไม่สมบูรณ์หรอก ไม่เหมือนกับที่ฉันเพิ่งแสดงไปให้ดู”

“อะไรนะ?”

เมแกนตัวสั่นเทิ้มหลังจากได้ยินคำพูดของเอร่าราวกับว่าเธอถูกตบด้วยฝ่ามือที่มองไม่เห็น ใบหน้าของเธอซีดเผือด

ในวินาทีต่อมาเมแกนก็ดึงสติกลับมาได้อีกครั้งและส่ายหัวด้วยความไม่เชื่อ เธอพูดว่า “ไม่... มันเป็นไปไม่ได้…”

‘เอร่าต้องโกหกเพื่อกวนประสาทฉันแน่ ๆ’

เมแกนครุ่นคิดในขณะที่เธอกัดริมฝีปาก จากนั้นเธอก็ตะโกนว่า “นังสารเลว! หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว! ไปลงนรกซะ!”

เมแกนกำดาบเล่มยาวแน่นก่อนที่จะแทงไปที่เอร่า ดาบยาวได้ค่อย ๆ กลายร่างเป็นวิญญาณอสรพิษในตอนที่มันกำลังพุ่งเข้าหาเอร่า

เอร่าไม่มีท่าทีตื่นตระหนกแต่อย่างใด เธอพร้อมที่จะสกัดการโจมตีนี้

เคร้ง… เคร้ง… เคร้ง…

ดาบยาวของเมแกนและเอร่าปะทะกันและมันได้ส่งเสียงดังเกรียวกราว ทั้งสองคนปล่อยวรยุทธจากคัมภีร์พิสุทธิ์อมตะออกมาพร้อม ๆ กัน เมแกนค่อนข้างมั่นใจในตอนแรก แต่ไม่นานเธอก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติไปหลังจากเคลื่อนไหวไปได้สักพัก

ทุกครั้งที่พวกเธอสู้โดยใช้วรยุทธเดียวกัน พลังของเอร่านั้นแข็งแกร่งกว่าของเมแกนอย่างเห็นได้ชัด

ในที่สุดเมแกนถึงได้เชื่อเอร่า

คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะที่เธอเรียนรู้นั้นไม่สมบูรณ์แบบจริง ๆ

หลังจากที่เธอรู้ความจริงแล้วใบหน้าของเมแกนก็มืดมนลง เธอรู้สึกอับอายและร่างของเธอสั่นเทิ้มไปด้วยความโกรธที่ไม่อาจควบคุมได้

เมแกนเป็นพันธมิตรที่สง่างาม เธอมีพลังมากจนแม้แต่เทพธิดาน้ำแข็งอย่างออโรร่าซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในโลกของผู้บ่มเพาะก็ยังเทียบเธอไม่ได้ เธอถูกชายแก่ผู้ถูกจองจำมานานนับพันปีหลอกลวงได้อย่างไร? เธอไม่อาจทนกับความอับอายนี้ได้!

คัมภีร์พิสุทธิ์อมตะที่เธอบ่มเพาะมานั้นไม่สมบูรณ์และเธอก็ไม่มีโอกาสที่จะเอาชนะเอร่าได้เลย

เธอทำอะไรได้อีกบ้าง?