คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1879

แอมโบรสกัดฟันแน่นขณะที่เขาคิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้น จากนั้นเขาก็หยิบมีดสั้นออกมา

เขาไม่ลังเลเลยแม้สักนิด เขาจับมีดไว้แน่และกรีดขาตัวเอง เลือดไหลทะลักออกมาจากบาดแผลทันที

ซี๊ด

แอมโบรสสูดหายใจเข้าลึกขณะที่เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด เขารู้สึกได้สติขึ้นมาก

เขาไม่มีทางออกอื่น เขากลัวว่าจะเผลอใจไปกับความกระตือรือร้นของเอร่า เขาเลยคิดวิธีนี้ขึ้นมาเพื่อทำให้ตัวเองได้สติ

“พี่แอมโบรส” เอร่ากอดแอมโบรสแน่น ดวงตาเธอดูเหมือนอยู่ในห้วงฝัน

เอร่าปล่อยลมหายใจอุ่นร้อนที่ข้างหูแอมโบรส หูเขาคันยุบยิบและรู้สึกไม่สบายอย่างมาก

“เอร่า ทนไว้นะ ไม่นานก็จะผ่านไป” แอมโบรสกัดฟันแน่น ดวงตาเขาเริ่มพร่ามัว “ฉันอยู่ที่นี่กับเธอ เธอทำดีแล้ว…”

จากนั้นแอมโบรสก็กรีดตัวเองเพิ่ม

เลือดทะลักจากแผลมากกว่าเดิม

ในช่วงหลายชั่วโมงต่อมา แอมโบรสปล่อยให้เอร่ากอดเขาไว้ขณะที่เขาตั้งมั่นกับสิ่งที่คิดไว้ เขาไม่ขยับตัวและไม่ทำเรื่องที่ไม่ดีงาม

แต่เพราะเอร่า แอมโบรสจึงต้องกรีดตัวเองซ้ำทุกครั้งที่เขาเกือบจะเผลอใจอ่อน

เมื่อผ่านไปสักพัก ในที่สุดฤทธิ์ยาก็คลายไปจากร่างกายของเอร่า เธอนั้นหมดเรี่ยวแรงจึงหลับไปเงียบ ๆ ขณะที่นอนอยู่ข้างกายเขา

แอมโบรสนั้นกรีดตัวเองไปจนนับไม่ถ้วน ร่างกายเขามีแผลสดมากมาย เสื้อผ้าก็เปียกโชกไปด้วยเลือดจนเป็นสีแดงสด เขาดูเหมือนว่าไปอาบเลือดมาก็ไม่ปาน

เพราะว่าเขาเสียเลือดไปมาก ใบหน้าของแอมโบรสก็ซีดเผือดและเขาก็อ่อนแรงมาก