คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 189

คิงส์ตันหน้าบึ้งในขณะที่เขาทำท่าทางจริงจังให้ทริสตัน ทริสตันเข้าใจเขาในทันทีแล้วเดินเข้าไป "โอ้ ดูสิ นี่มันลูกเขยบ้านลินดันไม่ใช่เหรอ?" ในขณะที่ทริสตันกล่าว เขาก็โอบแขนของเขารอบเอวของอีวอน "อีวอน เธอจะไปทักเขาทำไม? เขามันก็แค่ลูกเขยบ้านคนอื่น!"

อีวอนกระทืบเท้าเพราะทริสตันเข้าถึงตัวเธอกะทันหัน "นายทำอะไรของนาย? แดร์ริล ได้โปรดอย่าเข้าใจผิดนะ"

ทริสตันยิ้มแล้วถามเธอ "อีวอน ถ้าเขาเข้าใจผิดแล้วมันยังไง?"

"เพื่อน นายรู้จักฉันไหม?" เขาจ้องแดร์ริล "ฉันคือทริสตัน ซิงก์ ตระกูลของฉันทำธุรกิจอัญมณี เราเป็นเจ้าของร้าน 'ซิงก์ จิวเวลรี่' ถึงห้าร้านในเมืองตงไห่ อีกอย่างหนึ่ง นายชอบอีวอน เพราะฉะนั้นอยู่ให้ห่างจากเธอ!"

ไม่แปลกที่เขาดูขี้โม้นัก เขาอยู่ในวงการธุรกิจเครื่องประดับ

แดร์ริลหัวเราะออกมา เขาไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย

ในขณะเดียวกัน ฝูงชนเริ่มเดินตรงเข้าห้องโถงเพราะงานประมูลเริ่มแล้ว

"มันน่าตลกที่ลูกเขยบ้านคนอื่นสามารถเข้ามาในที่แบบนี้ได้นะ" ทริสตันหยาม "ที่แบบนี้มันเป็นที่ที่นายจะมีปัญญาเข้ามาได้รึไง?"

"มันมีกฎบอกด้วยเหรอว่าฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ถ้าฉันไม่มีเงิน?" แดร์ริลหัวเราะ เขารู้ว่าชายคนนี้กำลังตามจีบอีวอน ทริสตันพยายามอวดร่ำอวดรวยต่อหน้าเธอ ไม่แปลกอะไรที่เขาจะทำเหมือนแดร์ริลเป็นศัตรู

"ฮ่าฮ่า! นายพูดถูก คนจนแบบนายสามารถมาได้เหมือนกัน" ทริสตันหัวเราะ และจ้องเข้าไปในดวงตาของแดร์ริล "นายคงมองออก ว่าฉันเป็นคนใจกว้าง ฉันไม่รังเกียจจะให้นายยืมเงินหรอกนะ ถ้านายอยากจะซื้ออะไรสักอย่าง ในเมื่อนายเป็นเพื่อนของอีวอน"

"โอ้ จริงเหรอ? นายใจดีมากเลยนะเนี่ย" แดร์ริลแสยะยิ้ม

"ไม่ต้องอายหรอก" ทริสตันตอบ "คนจนแบบนายน่ะไม่มีเงิน และคนรวยแบบฉันก็ไม่ได้ขาดมัน ทำไมนายไม่เรียกฉันว่า 'คุณพ่อ' และเรียกอีวอนว่า 'คุณแม่' ดูล่ะ? ฉันจะจ่ายให้นายสองล้านเหรียญเหรียยตอนนี้เลย ว่ายังไง?"

แดร์ริลยิ้มเป็นการตอบสนอง แด๊กซ์ ผู้ซึ่งยืนอยู่ข้างเขา ทนไม่ไหวอีกต่อไป "แกเป็นบ้าอะไร?" เขาโมโห

แด๊กซ์มีอารมณ์ร้อนเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีคนเหยียดหยามแดร์ริล เขาไม่ทนอีกต่อไปแล้ว เขาอยากจะสั่งสอนทริสตันสักบทเรียน

"จุ๊ จุ๊ จุ๊ ลูกเขยบ้านคนอื่นมีผู้ช่วยด้วยเหรอ หือ?" ทริสตันเย้ย เขาไม่กลัวเพราะเขาไม่รู้ว่าแด๊กซ์ แซนเดอร์ส นั้นเป็นใคร เขาคิดว่าเพื่อนของแดร์ริลจะต้องเป็นแค่คนไร้ค่า

เมื่อคิดได้แบบนั้น เขาจึงยื่นหัวเข้าไปหา

"เอาสิ ตีฉันเลย ตีตรงนี้ หัวของฉันนี่!" เขาชี้ตัวเอง "ถ้าแกกล้าแตะแม้แต่ปลายนิ้วของฉัน แกก็เตรียมตัวใช้ชีวิตที่เหลือในคุกได้เลย ไอ้—"