คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1907

วัตสันกลืนน้ำลายและฝืนยิ้ม เขาพูดอย่างนอบน้อมว่า “ผู้อาวุโสซู่หรง นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน แค่เรื่องเข้าใจผิดครับ พวกเราเป็นคนจากโลกของผู้บ่มเพาะจะกล้ารังแกผู้หญิงได้ยังไงกัน? เราขอโทษที่มารบกวนพวกท่าน”

จากนั้นวัตสันก็ส่งสัญญาณให้คนที่เหลือออกไป

โอ้

ซาแมนธากลับมาได้สติหลังจากที่วัตสันและคนของเขาจากไปได้ครู่หนึ่งแล้ว แต่ว่าเธอก็ยังตัวสั่นไม่หยุด

เธอนั้นเป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น แต่เธอก็ได้มาเห็นพลังของพวกผู้บ่มเพาะโดยเฉพาะที่คนของนิกายทักเกอร์โดนเผาเป็นเถ้าถ่าน เธอตกใจมาก

วินาทีต่อมาซาแมนธาก็มองลิลี่และถามเบา ๆ “ลิลี่ เกิดอะไรขึ้น? สองคนนี้เป็นใครกัน?”

“แม่คะ” ลิลี่ยิ้มและปลอบเธอ “ไม่ต้องห่วงนะคะ นี่เป็นพี่ร่วมสาบานของแดร์ริล เขาชื่อว่าซู่หรง อีกคนคือดีไวน์ ฟาร์มเมอร์และเขาก็เป็นเพื่อนแดร์ริลด้วยเหมือนกัน เขาเป็นคนที่ทำให้หนูกลับมาสวยเหมือนเดิม”

‘อะไรนะ?’

ซาแมนธาตัวสั่นสะท้าน เธออึ้งจนพูดไม่ออก

ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์? ซู่หรงเหรอ?

นี่คือชื่อบุคคลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ของโลก ทำไมคนหนึ่งถึงเป็นพี่น้องร่วมสาบานและอีกคนเป็นเพื่อนของแดร์ริลได้?

…

ขณะเดียวกันที่คฤหาสน์คาร์เตอร์

เฮือก

แดร์ริลตื่นขึ้นมาหลังจากที่หมดสติไปเป็นเวลานาน

“แดร์ริล”

เขาลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงนุ่มนวลเรียกชื่อเขา แดร์ริลหันไปมองและเห็นอีวอนน์นั่งอยู่ข้างเตียงเขา เธอนั้นดูนุ่มนวลอบอุ่นแต่ว่าดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

แดร์ริลลุกขึ้นนั่งและฝืนยิ้ม “ผมหมดสติไปนานแค่ไหน?”

“ประมาณเจ็ดแปดชั่วโมงได้ค่ะ ตอนนี้ข้างนอกมืดแล้ว” อีวอนน์จับมือเขาไว้และพูดต่อว่า “งานศพของคุณโซรันจบไปแล้ว แต่ว่าแดร์ริลไม่ต้องเสียใจนะ ได้เห็นคุณเป็นแบบนี้แล้วฉันปวดใจมาก”