คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1953

”ฝ่าบาท กระหม่อมมั่นใจว่าเป็นโดน็อก” เฟรดคุกเข่าลงกับพื้นและพูดอย่างระมัดระวัง “แล้วก็มีผู้หญิงมากับเขาด้วย พวกเขาดูสนิทสนมกันมาก”

‘ผู้หญิงเหรอ?’ เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็อึ้งไป เขานั้นมีความสงสัยเต็มหัวใจ

อึดใจต่อมา แดร์ริลก็อดถามไม่ได้ว่า “ผู้หญิงคนนั้นท่าทางเป็นยังไง?”

“สวยมีเสน่ห์มาก” เฟรดตอบอย่างลังเล เขาคิดอยู่พักหนึ่งและอธิบายหน้าตาของเธอ

‘เวร’ เมื่อได้ยินเช่นนั้น แดร์ริลก็สิ้นหวังมาก เพราะว่าผู้หญิงที่เฟรดอธิบายมานั้นเห็นได้ชัด ๆ ว่าคือเดบร้า

‘เดบร้าอยู่กับโดน็อกแล้วพวกเขาพูดคุยและหัวเราะกันเหรอ? ไม่มีทางเป็นไปได้ เดบร้ารู้ว่าระหว่างฉันกับโดน็อกมีความแค้นฝังลึกกันแค่ไหน แม้ว่าโดน็อกจะจับกุมเธอไว้ เธอก็ต้องดูเครียด เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยิ้มและหัวเราะกับโดน็อก’ เขาคิด

จากนั้นเขาก็สั่งเฟรด “รวบรวมองครักษ์หลวงมาแล้วไปล้อมโรงเตี๊ยมไว้ อย่าให้มีแม้แต่แมลงวันสักตัวหนีออกมาได้”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” เฟรดตอบ ไม่กล้าที่จะขัดขืนคำสั่งเขาและจากไปทันใด

เมื่อเขาจากไป แดร์ริลก็เปลี่ยนไปทันทีและเดินก้าวยาว ๆ ออกไป

ตอนนั้นแววตาเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

‘โดน็อก เมื่อสามวันก่อนแกหนีไปได้ คราวนี้แกไม่โชคดีอีกแน่’

โดน็อกนั่งอยู่บนเตียงในโรงเตี๊ยม หลับพักสายตา เขานั้นรอเวลาเงียบสงบของยามค่ำคืน

เขาคิดเรื่องนี้อย่างรอบคอบ ตอนกลางคืนเขาจะแอบเข้าไปในพระราชวังและลอบสังหารแดร์ริล หากไม่มีองครักษ์อยู่รายล้อม แดร์ริลก็คงไม่มีทางเอาชนะกันได้หากสู้กันตัวต่อตัวแน่

ตึง ตึง ตึง

แดร์ริลนั่นเอง

‘เวร’ ตาโดน็อกแดงก่ำเมื่อเขาได้เจอหน้าศัตรู เมื่อเขาได้เห็นแดร์ริล ดวงตาโดน็อกก็เบิกกว้างและโทสะก็เดือดพล่าน เวลาเดียวกันเขาก็ตกใจมากเช่นกัน

โดน็อกนั้นระมัดระวังเป็นอย่างมาก แล้วแดร์ริลรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่ที่นี่?

ตอนนั้นเองแดร์ริลก็จ้องโดน็อกที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง ดวงตาทั้งสองสบกันและกลิ่นอายการต่อสู้ก็เข้มข้นในอากาศ

เวลานั้นประตูห้องของโดน็อกก็ถูกเปิดช้า ๆ และเดบร้าก็เดินเข้ามาช้า ๆ

ใบหน้างามของเดบร้าเต็มไปด้วยความสงสัย “ศิษย์น้อง อยู่ ๆ ถนนด้านนอกก็มีทหารมากมาย เกิดอะไรขึ้น?”