คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1959

ตอนนั้นพลังที่น่าสะพรึงก็ไปรวมกันที่ขวานแยกนภา

ขวานแยกนภานั้นดูดซับพลังแรงกล้าจากพระอาทิตย์ที่แผดแสงสว่างด้านบนอยู่แล้ว ลำแสงที่แผ่ออกมาจากขวานนั้นก็แข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็น มันสว่างเจิดจ้าจนทุกคนแทบลืมตาไม่ขึ้น

โดน็อกนั้นได้เปิดใช้พลังของขวานแยกนภาขั้นสุด เพราะโทสะที่เปี่ยมล้นของเขาทำให้เขาเสียสติไป เขานั้นถึงกับลืมไปว่าพลังของขวานแยกนภาต้องอาศัยความสมดุลของหยินและหยาง เขาจดจ่อเพียงการทำลายค่ายกลให้ได้โดนพลันและฆ่าแดร์ริล

ปัง

อึดใจต่อมา โดน็อกก็ยกขวานแยกนภาไว้ในมือและกวัดแกว่งอย่างน่ากลัว พลังที่มากล้นจนและน่าสะพรึงระเบิดออกจากขวานแยกนภาและกลายเป็นพลังที่น่าหวาดหวั่น

ตอนนั้นทุกคน แม้แต่แดร์ริลและองครักษ์สวรรค์ต่างก็พากันตกตะลึง

‘เวร ขวานแยกนภามีพลังมากล้นจริง ๆ’ แดร์ริลคิด

เขาไม่มัวรีรอ รีบปล่อยพลังภายในออกมาและสร้างเกราะพลังป้องกันทันที เวลาเดียวกันเขาก็ขยับร่างกายและถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว

แต่พวกองครักษ์สวรรค์ไม่เคลื่อนไหวได้เร็วเช่นนั้น เพียงพริบตาองครักษ์สวรรค์กว่าสิบคนก็โดนลำแสงกวาดหายไป

“อ๊าก” องครักษ์สวรรค์ร้องอย่างเจ็บปวดก่อนนอนกองจมกองเลือด

ทุกคนที่อยู่ใกล่ต่างก็สูดหายใจเย็นเยียบเมื่อได้เห็นเช่นนั้น พวกเขาต่างก็อึ้งจนพูดไม่ออก

‘นะ-นั่นคือพลังของขวานแยกนภาเหรอ?’

โดน็อกที่อยู่กลางอากาศดวงตาแดงฉาน สายตาเขาจับจ้องที่แดร์ริลขณะที่เขาพูดแต่ละคำออกมาอย่างชัดเจนและเย็นชาว่า “แดร์ริล วันนี้ไม่มีทางให้แกหนีแล้ว ฉันไม่แค่จะเอาบัลลังก์คืนเท่านั้นแต่ว่าฉันจะฆ่าแก ทำลายอำนาจทุกสายที่เกี่ยวพันกับแก ฉันจะฆ่าครอบครัวและคนรักของแกซะ”

แดร์ริลจ้องเขาแต่ว่าไม่ตอบอะไร ภายนอกแดร์ริลดูนิ่งสงบแต่ว่าในใจเขากังวลมาก

‘เวร พลังของขวานแยกนภาตอนนี้อยู่ที่จุดสูงสุดแล้ว ตามทฤษฎีโดน็อกต้องโดนพลังย้อนกลับแล้วสิ แต่นี่ทำไมถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย?’ เขางุนงง