คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1967

’ความจริงแม้แดร์ริลจะเลวร้าย แต่ว่าศิษย์ของเขาก็ไม่สมควรต้องตาย ศิษย์น้องลงมือฆ่าเขาทันที แบบนี้มันไม่ถูกต้อง’ เดบร้าคิด

โอเชี่ยนโมโหจัดและตะโกนเกรี้ยวกราดใส่โดน็อก “โดน็อก เอาชีวิตพี่ชายฉันคืนมา”

พลังทั้งหมดของเขาระเบิดขึ้นขณะที่พุ่งเข้าโจมตีด้วยโทสะ กลิ่นอายสังหารเข้มข้นแผ่ออกจากร่างโอเชี่ยน อากาศรอบด้านบิดเบี้ยวและบรรยากาศก็น่าสะพรึงมาก

โดน็อกนั้นไม่แยแสใดเมื่อเห็นการโจมตีของโอเชี่ยน

ปัง

เสียงระเบิดดังลั่นและขวานแยกนภาก็ปรากฏขึ้นในมือของโดน็อก เพียงพริบตาขวานก็สว่างเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์

‘บ้าเอ๊ย ขวานแยกนภา’ โอเชี่ยนตัวสั่นสะท้านเมื่อเขาได้เห็นขวานแต่ว่าก็หลบไม่ทันเสียแล้ว

“ตัวตลกอย่างแกกล้าที่จะมาเสนอหน้าตรงหน้าฉันเหรอ?” โดน็อกพูดอย่างเย็นชา เขากวัดแกว่งขวานอย่างรุนแรงและแสงสีทองก็ระเบิดออกจากขวานแยกนภาพุ่งเข้าโจมตีโอเชี่ยน

แน่นอนว่าโดน็อกไม่ได้ปลดปล่อยพลังของขวาน แต่ว่าพลังของมันก็ยังเกินที่โอเชี่ยนจะต้านทานไหว

จังหวะที่แสงสีทองระเบิดออก ก็ไม่มีเวลาให้โอเชี่ยนได้ตอบโต้ใด ๆ ก่อนที่จะโดนลำแสงนั้นโจมตี

“อ๊าก” โอเชี่ยนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดขณะที่เลือดทะลักท่วมร่าง เขากระเด็นลอยออกไปทันทีแล้วทรุดกองกับพื้นขาดใจตายทันที แต่ว่าดวงตายังคงเบิกกว้าง เขาตายขณะที่มีโทสะ

จนถึงยามที่ทั้งสองพี่น้องตายตกไป พวกเขาก็ยังคงไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมพี่สาวของพวกเขาถึงได้ร่วมมือกับโดน็อกเพื่อฆ่าตน

เมื่อเดบร้าได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา ร่างเธอก็สั่นเทิ้ม เธอรู้สึกอารมณ์ท่วมท้นปั่นป่วนในใจ

พลังของขวานแยกนภานั้นแข็งแกร่งเกินไป