คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1978

แดร์ริลขมวดคิ้วและหัวเราะเมื่อเขาได้ยินเมแกนบอกให้คุกเข่าให้เธอ “เมแกน นี่เธออายตัวเองบ้างไหม?”

‘เมแกนนี่ทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย ฉันยังไม่ได้บอกให้เธอชดใช้หนี้เลยแต่เธอกลับมาบอกให้ฉันคุกเขาขอโทษเธอเหรอ? เธอไม่ละอายใจกับเรื่องที่ทำมาบ้างเหรอไง? เขาคิด

ใบหน้ายิ้มแย้มของเมแกนเปลี่ยนทันที หน้าของเธอแดงก่ำเมื่อเห็นท่าทางของแดร์ริล โทสะระอุในใจเธอ “นาย…”

‘แดร์ริลทำให้ฉันต้องขายหน้าต่อหน้าคนอื่นมากมายหลายหน ครั้งแรกฉันก็ยังพอให้อภัยแต่ว่าถ้าฉันยอมให้เขาทำอีกเป็นครั้งที่สอง แล้วศักดิ์ศรีฉันจะเอาไปไว้ที่ไหน?’

ตอนนั้นวัตสัน ทักเกอร์ก็พุ่งออกมาจากฝูงชน

“แดร์ริล นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร? หัวหน้าพันธมิตรให้โอกาสนายแล้วแต่ว่านายก็ยังไม่เคารพเขา นายหยาบคายต่อท่านหัวหน้าพันธมิตร นายหาเรื่องตายแล้ว” เขาตวาดแดร์ริลพร้อมชี้นิ้วใส่

จากนั้นดาบก็ปรากฏขึ้นในมือของวัตสันและเขาก็แทงดาบยาวเข้าใส่หน้าอกของแดร์ริล เขาคงไม่กล้าทำแบบนี้ในสถานการณ์ปกติเพราะว่าแดร์ริลนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ว่าแดร์ริลมาถามหายาถอนพิษและมีเมแกนคอยจับตาดูอยู่ วัตสันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว เขาเชื่อว่าแดร์ริลไม่กล้าทำอะไรไม่คิดก่อนที่จะได้ยาถอนพิษไป

เมื่อแดร์ริลเห็นวัตสันพุ่งเข้าใส่ เขาก็กำหมัดแน่น ขณะที่เขาปล่อยโทสะออกมา ง้าวสวรรค์ก็ปรากฏขึ้นในมือเขาทันใดและเขาก็พุ่งเข้าหาวัตสัน

ปัง

อึดใจต่อมาง้าวสวรรค์ก็ปะทะเข้ากับดาบยาวและก่อให้เกิดเสียงดังสนั่น วัตสันร้องโอดโอยเมื่อร่างของเขากระเด็นไปไกลเป็นสิบฟุตก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอยู่นอกห้องโถงหลัก เขากระอักเลือดออกมากองโตและหน้าก็ซีดเผือด

ร่างกายเขาเจ็บปวดขณะที่เขาจ้องแดร์ริลอย่างเกรี้ยวกราด

เขาคิดว่าแดร์ริลจะไม่สู้กลับและเขาก็คงจะมีโอกาสที่จะได้แสดงฝีมือต่อหน้าเมแกน เขาไม่คาดว่าทุกอย่างจะไม่เป็นอย่างที่ตนคิด

“ไร้ประโยชน์” แดร์ริลพูดอย่างเย็นชา ดวงตาเขายังจ้องเมแกนเขม็งขณะที่คำราม “เมแกน ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย ส่งยาถอนพิษมาไม่งั้นฉันจะทำลายเขาง้อไบ๊ซะและก็ทำให้ห้องโถงนี้นองไปด้วยเลือด”