คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1980

ตอนนั้นแดร์ริลอยากฆ่าเมแกนแทบแย่แต่เขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

เขาเห็นดาบยาวของเมแกนพาดอยู่ที่ลำคอของลิลี่ เมแกนเพียงลงแรงเล็กน้อยหนูน้อยลิลี่ก็จะตาย

ทหารเวสต์ริงตันทั้ง 100,000 และนักรบจากสำนักต่าง ๆ พากันหยุดทันที ดวงตาพวกเขาจ้องเขม็งที่แดร์ริล

โดยเฉพาะกองทหารเวสต์ริงตัน พวกเขาดูสับสน

‘พวกเรากำลังได้เปรียบ ทำไมฝ่าบาทถึงสั่งเราให้หยุด น่าเสียดายนัก’

แดร์ริลจ้องเมแกนและตะโกร “เมแกน ปล่อยลิลี่เดี๋ยวนี้”

เมแกนหัวเราะหยัน “ฮ่าฮ่า ดูสิว่านายเป็นห่วงแค่ไหน ไม่ต้องกังวลน่า ตราบใดที่นายเชื่อฟังฉัน ฉันก็จะไม่ทำร้ายเธอ”

สีหน้าเธอมืดครึ้มและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุกเข่าลงและขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ ตราบใดที่นายจริงใจ ฉันก็จะปล่อยลิลี่และฉันก็จะเอายาถอนพิษโอสถโลกมืดมิดให้นายเพื่อเอากลับไปช่วยตระกูลคาร์เตอร์ หากว่านายยังไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก งั้นก็อย่ามาว่าฉันโหดร้ายก็แล้วกัน”

เธอกัดริมฝีปากและดูมุ่งมั่นเด็ดขาดเมื่อเธอพูดจบ

ความรักที่เมแกนมีให้แดร์ริลได้เปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง เธอริษยาเมื่อเห็นว่าแดร์ริลห่วงใยลิลี่มากแค่ไหน

แดร์ริลไม่ตอบ เขาทำเพียงกำหมัดแน่นและดวงตาก็แดงฉาน

เวลาเดียวกันห้องโถงหลักก็เงียบสนิทจนได้ยินเสียงเข็มตก ขณะที่ทุกสายตาก็จ้องที่แดร์ริล

นักรบจากหลายสำนักต่างก็ตะลึงและดวงตาก็ฉายแววชื่นชม

‘หัวหน้าพันธมิตรสุดยอดมาก เธอสามารถคุมแดร์ริลได้ด้วยคำพูดไม่กี่คำ’

‘หากว่าแดร์ริลยอมคุกเข่า หัวหน้าพันธมิตรก็จะโด่งดังไปทั่วทั้งเก้าทวีป ทุกคนรู้ว่าแดร์ริลเป็นคนเย่อหยิ่ง เขาไม่มีทางยอมรับความพ่ายแพ้กับใคร’

ในที่สุดแดร์ริลก็สูดหายใจลึกและจ้องเมแกนเขม็ง “ได้ ฉันจะคุกเข่า ฉันหวังว่าเธอจะรักษาคำพูด”

จากนั้นเขาก็เก็บง้าวสวรรค์ เตรียมที่จะคุกเข่า แบรดเดินออกมาจากกลุ่มทหารเวสต์ริงตัน

“ฝ่าบาท พระองค์จะคุกเข่าไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” แบรดตะโกนอย่างสิ้นหวัง

ขณะที่เขาพูด ทหารหลายคนก็เห็นด้วย