คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 200

มันมีถ้วยชาสองถ้วย กลิ่นหอมอบอวลในอากาศ

มีชายนั่งตรงข้ามเดรก ชายคนนี้ดูไม่ออกว่ามีอายุสามสิบหรือห้าสิบกันแน่ เขาส่วมชุดคลุมนักพรตเต๋า มีมวยผมอยู่บนศรีษะของเขา แม้จะดูเป็นแบบนั้น แต่เขากลับรังสีชั่วร้ายที่คลุมเครือรอบตัวเช่นกัน

ชายคนนี้คือไบรอัน คันนิงแฮม หรือที่รู้จักกันในชื่อนักบวชไบรอัน

"สหายนักบวช ช่างเป็นเกียรติอย่างสูงของผมที่คุณได้ให้เกียรติมาปรากฏตัวให้เราเห็น" เดรกกล่าว เขายกถ้วยชาเป็นการแสดงความเคารพ

สองวันก่อน เดรกส่งข้อความให้ไบรอัน เขาคิดว่าไบรอันจะมาถึงในหลายวันให้หลัง แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาถึงในวันถัดมา

ไบรอันยิ้มแล้วโบกมือ เขากล่าว "ด้วยความสัมพันธ์ฉันมิตรของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนักหรอก แล้วมีเรื่องด่วนอะไรที่เรียกฉันมาที่นี่ล่ะ?"

เดรกสูดหายใจเต็มปอด แล้วกล่าว "ผมอยากให้ทั้งตระกูลดาร์บี้เริ่มบ่มเพาะ" เมื่อเขากล่าวแบบนั้น ความโกรธของเขาต่อแดร์ริลก็พุ่งขึ้นเพราะความวุ่นวายที่เขาก่อก่อนหน้านี้

ดวงตาของไบรอันเป็นประกาย เขาหัวเราะแล้วกล่าว "ว่าต่อสิ"

เดรกยิ้มอย่างขมขื่น เขาดล่าว "สหายนักบวช เรื่องก็คือ ผมอยากขอให้คุณช่วย อย่างที่คุณทราบ การจะเป็นผู้บ่มเพาะ เราจำเป็นต้องมีโอสถวิญญาณ ผมมีสมาชิกตระกูลหลายร้อยคนในตระกูลดาร์บี้ ดังนั้นผมจึงต้องการโอสถวิญญาณหลายร้อยเม็ด..."

เขาอึกอัก ก่อนจะกล่าวต่อ "สหายนักบวช หากคุณช่วยผมหาโอสถวิญญาณมาให้ ผมจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ"

ไบรอันไตร่ตรองอยู่พักหนึ่งด้วยแววตาวาวโรจน์ เขาตอบอย่างเชื่องช้า "ก็ได้ ฉันจะช่วย แต่มีหนึ่งข้อแม้"

เดรกกล่าวอย่างยินดี "ทุกอย่าง!" ตราบใดที่ทั้งตระกูลของเขาได้ฝึกฝนบ่มเพาะ เขาจะยอมทำทุกอย่าง

ไบรอันหัวเราะ เขากล่าว "อย่ารีบตกลงง่ายนัก คำขอที่ฉันจะบอกนายไม่ใช่เรื่องธรรมดาขนาดนั้น"

เดรกขมวดคิ้ว

ไบรอันจิบชาครั้งหนึ่ง ก่อนจะกล่าวออกมา "ฉันต้องการให้ทั้งตระกูลดาร์บี้เข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะ"

อะไรนะ? นิกายตำหนักอมตะ?