คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2060

”ยอดเยี่ยม”

จักรพรรดินีพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “จริงที่เราควรระบุวันอภิเษกสมรสให้แก่องค์หญิงได้แล้ว”

พระนางมองแดร์ริลพร้อมยิ้ม “แดร์ริล คิดว่าวันไหนจะเหมาะสำหรับพิธีอภิเษกสมรสล่ะ?”

ก่อนหน้านี้จักรพรรดินีคงไม่คิดจะพูดคุยถึงเรื่องงานอภิเษกสมรส พระนางคงกำหนดวันโดยไม่ถามความเห็นแดร์ริล เพราะอย่างไรพระนางก็เป็นจักรพรรดินี

แต่ว่าผลงานที่น่าประทับใจของแดร์ริลวันนี้ทำให้พระนางทึ่ง พระนางเลยปรึกษาเรื่องแต่งงานกับเขา

“เอ่อ…”

แดร์ริลเกาหัวอย่างเกียจคร้าน ในที่สุดเขาก็ยิ้มและตอบว่า “สำหรับกระหม่อมวันไหนก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”

แดร์ริลคิดว่าการแต่งงานเป็นเรื่องที่มีความสุข ดังนั้นไม่ว่าวันไหนก็ถือว่าเป็นวันดี เขายิ้มและมองควินซี่ที่นั่งอยู่ตรงข้าม

เขาหัวเราะ

‘ควินซี่มองเห็นว่าตัวเองเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์ เธอดูถูกฉันตลอด แต่ตอนนี้เธอต้องมาแต่งงานเป็นภรรยาฉัน’

อืม

จักรพรรดินีพยักหน้าให้กับคำตอบของแดร์ริล พระนางสั่งขันทีที่อยู่ข้าง ๆ “ไปดูฤกษ์ยามมา ดูซิว่า ช่วงสองสามวันนี้มีวันไหนเป็นวันมงคลบ้าง”

ขันทีพยักหน้าและจากไปโดยไว

“เสด็จพี่”

ควินซี่ลุกขึ้นพูดว่า “ตอนนี้หม่อมฉันยังไม่อยากแต่งงาน”

เธอเอียงหัวและมองแดร์ริลอย่างหัวเสีย

เธอนั้นหงุดหงิดเพราะว่าแดร์ริลดูไม่สนใจเรื่องการแต่งงาน การแต่งงานนั้นเป็นความสุขของเธอ เธอไม่สามารถรับท่าทีแบบนี้ได้

ควินซี่เปลี่ยนความคิดที่เธอมีต่อเขาเมื่อได้เห็นผลงานของเขาช่วงหลายวันมานี้แล้วก็จริง แต่เธอก็ยังไมได้เปลี่ยนทั้งหมด

ควินซี่หยุดจักรพรรดินีไว้ก่อนที่พระนางจะกำหนดวันแต่งงานให้เธอ

เหล่าเสนาบดีและแม่ทัพต่างก็ส่งเสียงฮือฮา พวกเขาพยายามโน้มน้าวควินซี่

“องค์หญิง ราชบุตรเขยมีความสามารถมาก ท่านคงหาชายที่เหมือนเขาไม่ได้อีกแล้วในเก้าทวีปนี้พ่ะย่ะค่ะ”

“ใช่แล้ว แม้แต่ท่านกู่กุ่ยจือก็ยังยอมช่วยเขา จะมีใครในโลกนี้ได้รับเกียรติเช่นนี้บ้างพ่ะย่ะค่ะ?”

“องค์หญิง ท่านขอมากไปหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ?”

ควินซี่ตัวสั่นเทิ้ม เธอกระทืบเท้าอย่างหัวเสียเมื่อเหล่าเสนาบดีพยายามโน้มน้าวให้เธอแต่งงาน

พวกนี้มักจะปฏิบัติกับควินซี่อย่างนอบน้อม พวกเขาไม่กล้าโต้แย้งสิ่งที่เธอพูด แต่วันนี้พวกเขากลับเข้าข้างแดร์ริล

ใบหน้างามของควินซี่แดงก่ำ เธอโมโหจนพูดอะไรไม่ออก เธอยังคงดูมีเสน่ห์แม้ว่าเธอจะทั้งโกรธและอับอาย

“หุบปาก”

ในที่สุดควินซี่ก็ทนไม่ได้อีกต่อไป เธอมองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชาและแค่นเสียงอย่างรังเกียจ