คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2078

ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตวาดและบีบคอปาร์คเกอร์แน่น หากว่าเขาใช้แรงมากกว่านี้ปาร์คเกอร์ต้องตายแน่

“พวกคฤหาสน์เกียรติกระบี่จงฟัง วางอาวุธซะอย่าต่อต้านฉันอีก ไม่อย่างงั้นปาร์คเกอร์ โยฮันตายแน่” แจ็คกี้ยิ้มอย่างคลุ้มคลั่ง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววโหดร้าย “ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ ฉันได้ยินมาว่าปาร์คเกอร์เป็นลูกสาวสุดที่รักของแก หากว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันว่าแกคงใจสลายแน่”

“หากว่าแกยอมแพ้ ฉันรับรองว่าจะไม่ทำร้ายคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่

“เธอสวยขนาดนี้ ฉันจะฆ่าทิ้งก็เสียดาย…”

น้ำเสียงของแจ็คกี้แฝงแววเยาะเย้ยขณะที่พูด

แจ็คกี้มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะจาค็อบได้หากว่าสู้กันตัวต่อตัว แต่เขาเป็นประมุขสำนัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องลงมือเอง ที่สำคัญเขาก็ไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว

ขวับ

ดวงตาจาค็อบแดงฉาน เขาจ้องแจ็คกี้อย่างกราดเกรี้ยว

แจ็คกี้นั้นได้ชื่อว่าเป็นคนโหดร้ายชั่วช้า เขาสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อสิ่งที่ต้องการ จาค็อบไม่คิดว่าชายคนนี้จะไม่เพียงชั่วร้ายแต่วิธีการที่เขาใช้ก็เลวทรามมาก แจ็คกี้กล้าดียังไงมาจับลูกสาวเขาเป็นตัวประกัน

แจ็คกี้พูดถูก จาค็อบเป็นคนมีคุณธรรมและกล้าหาญ เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น แต่ว่าเขามีจุดอ่อน… ลูกสาวนั่นเอง จาค็อบรักปาร์คเกอร์และเขาก็เสียสมาธิเมื่อเห็นว่าเธอตกอยู่ในอันตราย

‘เวรเอ๊ย’

แดร์ริลมองแจ็คกี้และบ่นกับตัวเอง ‘ใช้ลูกไม้สกปรกแบบนี้ แต่ก็ยังพูดได้ท่าทางสบายอกสบายใจ… เจ้าแจ็คกี้นี่ชั่วจริง ๆ’

เวลาเดียวกันแดร์ริลก็เป็นห่วงปาร์คเกอร์

“พ่อคะ”

เมื่อเธอได้เห็นจาค็อบหยุดมือ ปาร์คเกอร์ก็ตะโกนอย่างร้อนรน “ไม่ต้องห่วงหนู พ่อยอมเอาอาวุธให้พวกมันไม่ได้นะ พ่อร่วมมือกับพวกมันไม่ได้เด็ดขาด คฤหาสน์เกียรติกระบี่เราเที่ยงธรรมและยึดความถูกต้องเป็นหลัก เราจะทำลายชื่อเสียงตัวเองไม่ได้ พ่ออย่าเอาให้มันนะ หากว่าหนูตายก็แค่แก้แค้น…”

ปาร์คเกอร์ไม่แสดงท่าทางเกรงกลัวเลย

“หุบปาก” แจ็คกี้นิ่วหน้า เขาสกัดจุดใบ้ของปาร์คเกอร์ทันที

ปาร์คเกอร์ตัวสั่น และเธอก็พูดต่อไม่ได้

“ประมุขคฤหาสน์จาค็อบ” แจ็คกี้ตะโกน “ตัดสินใจซะ ความอดทนฉันมีจำกัด ฉันไม่มีเวลาจะมาเสียกับแกหรอกนะ”

กร๊อบ กร๊อบ กร๊อบ

แต่ก่อนที่จาค็อบจะทันได้พูดอะไร ก็มีคนตะโกนออกมาจากฝูงชน จากนั้นแดร์ริลก็ก้าวออกมา

จาค็อบนั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นแดร์ริลเลยคิดว่าจะไม่เข้าไปยุ่ง

แต่แจ็คกี้ดันเล่นสกปรก เขาใช้ปาร์คเกอร์มาข่มขู่จาค็อบให้ยอมแพ้ เขาทนดูต่อไปอีกไม่ได้ ปาร์คเกอร์เป็นเพื่อนของเขาและเขาต้องช่วยเธอจากอันตราย

ขวับ

สายตาทุกคู่ต่างหันไปจับจ้องแดร์ริล พวกเขามองด้วยความประหลาดใจ

เหล่าแขกพากันตกใจ แต่ก็มองยังมองแดร์ริลอย่างเหยียดหยาม

‘เจ้าหมอนี่จะทำอะไรกัน? รนหาที่ตายหรือไง?’

แม้คนจากสำนักเสียงลวงตาก็นิ่วหน้ามองแดร์ริล

ชายคนนี้แต่งตัวธรรมดา ๆ เขาดูเหมือนคนไม่สำคัญอะไรในโลกของผู้บ่มเพาะ แต่ก็ไม่เลี่ยงการต่อสู้และกลับกล้าออกมา

เขาอยากตายหรือไงกัน?