คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2084

”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”

“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”

เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยค

จาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขก

ก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มา

จาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขา

เหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไป

คฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันที

เวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลง

ไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืน

ตอนนั้นเองที่เทือกเขาห่างจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ออกไปไม่กี่กิโลเมตร

ลูคัสยืนอยู่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล ท่าทางสงบนิ่งของเขาไม่อาจซ่อนความตระหนกในใจได้

ลูคัสได้รับคำสั่งลับจากแจ็คกี้ให้มารออยู่ที่นี่สักพักหนึ่งแล้ว

ฟั่บ ฟั่บ

ไม่นานนักก็มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังมาให้ได้ยินและลูคัสก็เห็นแจ็คกี้เดินเข้ามาหาช้า ๆ แจ็คกี้ใส่ชุดสีขาวและยังดูหล่อเหลา มีร่องรอยเหนื่อยล้าเล็กน้อยให้เห็นและสีหน้าเขายังซีดอยู่

การต่อสู้กับแดร์ริลเมื่อตอนกลางวันทำให้แจ็คกี้บาดเจ็บสาหัส เขาจำเป็นต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนเพื่อจะฟื้นพลัง

“ประมุข”

ลูคัสตัวสั่นเทิ้มและรีบคุกเข่าลงกับพื้นเมื่อเห็นแจ็คกี้ “ผู้รับใช้แสนต่ำต้อยของท่าน ลูคัสขอคำนับท่านประมุข”

“ลูคัส นายรู้ไหมว่าทำอะไรผิด?” แจ็คกี้มองเขาสายตาเย็นชา น้ำเสียงของเขาเคร่งเครียด “ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าประมุขสำนักประตูสุราลัย แดร์ริล ดาร์บี้จะมาอยู่ที่งานชุมนุมกระบี่ด้วยเมื่อตอนกลางวัน?”

ดวงตาของแจ็คกี้เย็นเยียบขณะที่พูด เขาไม่อาจควบคุมโทสะในใจได้เมื่อคิดถึงเรื่องที่ว่าเขานั้นแพ้แดร์ริลอย่างหมดท่า

กึก

ลูคัสตัวสั่นเทิ้มเมื่อรู้สึกได้ถึงโทสะของแจ็คกี้ เขาเหงื่อแตกเต็มหน้าผากและพูดอย่างหวาดหวั่นว่า “ประมุข ผมผิดไปแล้ว แดร์ริลปกปิดตัวตนของเขาไว้ตอนที่มาถึง ดังนั้นผมเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเขา…”

ตอนนั้นลูคัสหวาดกลัวแทบตายและรู้สึกเหมือนว่าหัวใจจะกระดอนออกมานอกอก

‘ประมุขทั้งโหดเหี้ยมและดุร้าย เขาจะฆ่าฉันเพราะว่าไม่ให้ข่าวที่ถูกต้องกับเขาหรือเปล่า?’

“อ้อ”

ดวงตาแจ็คกี้เปล่งประกายเมื่อได้ยิน เขาสูดหายใจเข้าลึกและบอกอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะไม่ตำหนินายเพราะว่านายเองก็ไม่รู้เรื่องนี้ แต่ครั้งต่อไประวังให้มากกว่านี้ ฉันจะฆ่านายซะหากว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”

“ครับ ครับ… ขอบคุณสำหรับความเมตตาครับท่านประมุข” ลูคัสปาดเหงื่อจากหน้าผากและขอบคุณเขาอย่างซาบซึ้งใจ

แจ็คกี้คิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะบอกว่า “เมื่อกี้นายบอกว่าแดร์ริลจะพักที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่คืนนี้ใช่ไหม?”

“ครับ”

ลูคัสพยักหน้าจากนั้นก็บอกว่า “ผมได้ยินมาว่าเป้าหมายที่เขามาทวีปมหาสมุทรอำพันก็เพื่อหาผู้หญิงที่ชื่อว่าเดบร้า เกเบิล เดบร้านั้นไม่ได้แค่เป็นผู้หญิงของแดร์ริลเท่านั้น แต่ว่าเธอยังเป็นประมุขของสำนักพรานจากทวีปตะวันออกที่ยิ่งใหญ่ เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา…”

กลายเป็นว่าเรื่องเป็นอย่างนี้นั่นเอง

แจ็คกี้คิดบางอย่างขึ้นมาได้เมื่อได้ยินเรื่องนี้ก่อนที่จะยกยิ้มชั่วร้าย เขาสั่งว่า “พยายามหาทางจับตัวแดร์ริลคืนนี้ให้ได้ แล้วแอบส่งเขาไปที่แท่นหลักของเรา”

ดวงตาแจ็คกี้ฉายแววโทสะและเคียดแค้นเมื่อเขาพูดประโยคสุดท้าย

เขานั้นเป็นประมุขสำนักเสียงลวงตา แต่ก็ยังแพ้ให้แดร์ริลต่อหน้าผู้บ่มเพาะมากมาย แจ็คกี้ไม่มีทางปล่อยวางเรื่องนี้ได้ไม่ว่าอย่างไร

แจ็คกี้คิดว่าในเมื่อลูคัสเป็นญาติของปาร์คเกอร์ก็ต้องมีโอกาสมากมายที่จะเข้าถึงตัวแดร์ริล เพราะว่าคืนนี้เขาพักที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่

ฮะ?

ลูคัสอึ้งไปและพูดด้วยสีหน้าขมขื่น “ประมุข เขาเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยแล้วผมจะจับเขามาได้ยังไง?”

ลูคัสอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อนึกถึงภาพตอนที่แดร์ริลถือง้าวสวรรค์ไว้ในมือ

เขานั้นไม่ใช่คู่มือของแดร์ริลสักนิด

“ไอ้โง่”

แจ็คกี้นิ่วหน้าและด่า “ใครบอกให้นายไปสู้กับเขาซึ่ง ๆ หน้าล่ะ? ใช้สมองหน่อยได้ไหม? นายก็แค่จับเขามาให้ได้ไม่ว่าจะใช้วิธีการอะไรก็ตาม อย่าทำให้ฉันผิดหวัง”