คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 212

โลกนี้นั้นคาดเดาไม่ได้ ชีวิตเองก็เช่นกัน ยังไงก็ตาม แดร์ริลไม่ค่อยจะเข้าใจความเรื่องประหลาดนี้จริง ๆ

กลายเป็นฮอลล์มาสเตอร์ของทั้งสองพรรคมารอันฉาวโฉ่ มันค่อนข้างจะ...

"ทำไมล่ะ?" เชสเตอร์อุทาน "ฉันคือมันสมองของเบื้องหลังแผนการจัดตั้งโถงสาขาขึ้นที่เมืองตงไห่ ดังนั้นฉันจึงมีอำนาจในการบอกให้ใครเป็นฮอลล์มาสเตอร์ และฉันบอกว่านายเป็น!"

เชสเตอร์หัวเราะอีกครั้ง "ตามประเพณีของเรา ใครก็ตามที่อยู่ในตำแหน่งฮอลล์มาสเตอร์จะต้องทำความเคารพฉัน—กุนซือ แต่ฉันจะให้นายข้าม ๆ มันไปก็ได้เพราะนายเป็นน้องฉัน! ฮ่าฮ่าฮ่า!"

เ-ี่ย เขาตัดสินใจแล้ว เขาไม่เปลี่ยนใจแน่!

แดร์ริลหมดคำพูด แต่เขายังคงรอยยิ้มไว้

"อ้อ อีกอย่าง นี่เป็นสิ่งของยืนยันตัวตนของนายในฐานะของฮอลล์มาสเตอร์ เก็บไว้ดี ๆ ล่ะ" เชสเตอร์หยิบป้ายเงินมาวางไว้บนมือของแดร์ริล

ป้าย?

แดร์ริลรับป้ายเงินมาแล้วพลิกมัน ทั้งป้ายนั้นทำมาจากเงินบริสุทธิ์และมีรูปหมาป่าสลักไว้ งานฝีมือของมันละเอียดอ่อนและดูมีชีวิต

เขาช่วยไม่ได้ที่จะต้องนึกไปถึงที่งานประมูลเมื่อเขามองที่ป้าย

ทั้งชายชราและหลานสาวมีป้ายทองคำ

แซ็ค โรเจอร์ บอกเขาว่าป้ายทองพวกนั้นมีไว้สำหรับตำแหน่งชั้นสูงในนิกายตำหนักอมตะ

แดร์ริลถามออกมาอย่างสงสัย "พี่ชายเชสเตอร์ ขอฉันดูป้ายของนายบ้างได้ไหม?"

เชสเตอร์นำป้ายของเขาออกมาพร้อมรอยยิ้ม

ป้ายแพลทินัม?

ประกายแปลกใจโผล่ขึ้นในดวงตาของแดร์ริลในขณะที่เขาลอบสังเกตรอยสลักรูปกิเลน มันเป็นสัตว์ในเทพนิยาย

เชสเตอร์อธิบาย "สำหรับประมุขแห่งนิกายตำหนักอมตะ ท่านประมุขนั้นครอบครองป้ายหยก ในขณะที่ฉัน กุนซือของนิกาย มีป้ายแพลทินัม"

"อันดับต่อมาคือจตุราชันย์พิทักษ์ พวกเขามีป้ายทองคำ ฮอลล์มาสเตอร์มีป้ายเงิน และพวกศิษย์ทั่วไปมีป้ายทองแดง"

โอ้ เวร

ชายชราที่โรงประมูลนั่นเป็นหนึ่งในจตุราชันย์พิทักษ์ของนิกายตำหนักอมตะ ไม่แปลกเลยว่าทำไมเขาถึงได้ทรงพลังนัก!

เชสเตอร์นำป้ายแพลทินัมกลับมาแล้วยิ้ม "แดร์ริล ฉันเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ไว้ให้นายนอกจากชิ้นนี้ด้วย!"