คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 231

"ลิลี่ คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะกำจัดไอ้คนน่ารำคาญนี่เดี๋ยวนี้" โดน็อกยิ้มกว้างกล่าวพลางโบกมือ "ทุกคน จัดการมัน"

ทันใดนั้น ชายกำยำเป็นสิบ ๆ คน ชักมีดออกมาและพุ่งตรงไปหาแด๊กซ์!

แด๊กซ์ รู้สึกหวาดกลัว เขาเร่งรีบดึงขวานออกมาเพื่อปกป้องตัวเอง

ผู้ชายคนเดียวจะชนะคนเป็นสิบ ๆ ได้อย่างไร!?

ปะทะ!

ทั้งห้องตกอยู่ในความโกลาหลทันที

หน้าตาน่ารักของลิลี่เต็มไปด้วยความวอกแวก เธอไม่เคยเห็นฉากนองเลือดแบบนี้มาก่อน

โดน็อก ยิ้มและเรียกขวัญลิลี่ "อย่าได้ตระหนกเลยลิลี่ พวกเขาแค่กำลังกำจัดไอ้คนน่ารำคาญนี่ ทุกอย่างจะเรียบร้อย"

ฉึก!

มีดได้ปักลงไปบนหลังของแด๊กซ์พร้อมกับเสียงดังสนั่น ผิวหนังและกล้ามเนื้อของเขานั้นฉีกขาดออกจากกันขณะที่เลือดได้ไหลพรั่งพรูออกมา!

"อ๊า!" แด๊กซ์ร้องโหยหวนในความเจ็บปวด แม้ว่าเขาจะแข็งกล้ากับการต่อสู้เขาก็ไม่คู่ควรกับการถูกโจมตีจากทุกด้าน!

แด๊กซ์อดทนกับความเจ็บปวด และเหวี่ยงขวานของเขา น็อคคนล้มไปสองคนจากกลุ่มชายกำยำ

อย่างไรก็ตาม ชายฉกรรจ์อีกครึ่งโหลเริ่มโอบล้อมเขาอีกครั้ง และฟาดฟันมีดลงไปที่แด๊กซ์อย่างไม่ลดละ

ฉึก! ฉัวะ!

ร่างกายของแด๊กซ์อาบไปด้วยเลือดขณะที่ถูกฟันนับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดสายตาของเขาเลือนลางและตัวเขาล้มลงไปกองกับพื้น ไม่รู้ได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่

ไม่นานหลังจากนั้น ชายในชุดดำเป็นสิบ ๆ คน ลากร่างของแด๊กซ์และโยนออกไปนอกบาร์

...

ในระหว่างนั้น แนนซี่พยายามอย่างต่อเนื่องที่จะโทรศัพท์หาใครสักคนบนโทรศัพท์มือถือของเธอ อยู่ด้านนอกของบาร์

เธอได้โทรศัพท์หาหลายเบอร์ ก็ยังไม่มีสักเบอร์ที่รับสาย จนในที่สุดเธอจำได้ว่านายท่านชราของตระกูลแซนเดอร์ส กำลังประชุมตระกูลกันอยู่และลูกน้องของแด๊กซ์จะต้องเข้าร่วมอยู่ในการประชุมนี้แน่

แนนซี่เป็นกังวลอย่างมาก ทันใดนั้นเธอคิดถึงแดร์ริล และโทรหาเขาในทันที

ไม่นานก็มีคนรับสาย

"แดร์ริล มาเร็ว! แด๊กซ์มีปัญหา!" แนนซี่ได้ตะโกนจนเจ็บคอก่อนที่แดร์ริลจะสามารถตอบสนอง

อีกฝั่งหนึ่งของคู่สายโทรศัพท์

แดร์ริลกำลังเอนหลังและพักผ่อนอยู่ในออฟฟิศบนโซฟา เขาลุกชึ้นทันทีหลังจากได้ยินข่าว "เกิดอะไรขึ้น? ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ เล่าให้ฉันฟัง"

"มาที่ไดนาสตี้ บาร์ แด๊กซ์ถูกทำร้ายจนตอนนี้หมดสติไปแล้ว!" แนนซี่ร้องไห้หา

อะไรนะ?

สีหน้าของแดร์ริลเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เขาวางสายโทรศัพท์และเร่งรีบออกจากออฟฟิศของเขา

เป็นเวลาสามทุ่มซึ่งพนักงานของ บริษัท แพลทินัม ได้กลับออกไปหมดแล้ว แดร์ริลเดินชนเข้ากับชายคนหนึ่งขณะที่กำลังออกจากประตูทางเข้าหลักของบริษัท

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นยังยืนนิ่งขณะแดร์ริลแทบจะล้มลงจากแรงกระแทก

แดร์ริลกำลังรีบ เขาจึงทำได้เพียงแค่ขออภัยและหาทางอ้อมชายคนนั้นไป

ในเวลาเดียวกันชายคนนั้นจับตัวแดร์ริลและกล่าวว่า "แค่คำขอโทษ มันคงไม่พอสำหรับการเดินชนใครสักคน?"

เสียงของชายผู้นี้มีลักษณะที่เฉพาะ แดร์ริลจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่เขา ชายผู้นี้สวมเสื้อโค้ทสีดำและปัดปีกหมวกลงต่ำ แดร์ริล มองเห็นใบหน้าของชายผู้นี้ได้ไม่ถนัดนัก

"ผมขออภัย ผมมีเหตุฉุกเฉิน คุณจะต้องเป็นพนักงานของที่นี่แน่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะเลื่อนตำแหน่งให้คุณนะ" แดร์ริลกล่าวขณะที่พยายามหาทางอ้อมชายคนนี้ไปอีกครั้ง

ชายคนนี้หัวเราะเบา ๆ กับท่าทีที่เหมือนจะไม่ให้แดร์ริลผ่านไป

ห๊ะ?

แดร์ริลขมวดคิ้ว "ขอประทานโทษ ผมกำลังรีบ"

ในขณะนั้น แดร์ริลรู้สึกได้ถึงรังสีพลังงานที่มากล้นแผ่ออกมาจากชายคนนี้! แม้ว่าเขาจะจงใจรั้งมันไว้ ก็ยังรู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจน

"ถอยไป ผมกำลังรีบ!" นำ้เสียงของแดร์ริลบ่งบอกว่าเริ่มจะหมดความอดทน เขากำลังรีบที่จะไปช่วยเแด๊กซ์

ชายคนนี้หัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง "อย่าเพิ่งผลีพลาม เจ้านายของฉันกำลังหาตัวนายอยู่"

"เจ้านาย?" แดร์ริลกระซิบกับตัวเอง

แดร์ริลตอบปฏิเสธชายคนนี้ อย่างไม่ตรึกตรอง "ผมไม่สน ผมมีสิ่งที่สำคัญกว่าจะต้องไปทำ"

แดร์ริลไม่อยากเสียเวลาที่จะเล่นแง่กับชายคนนี้แล้ว เขาจึงเดินจากไปหลังพูดจบ

ขณะที่แดร์ริลกำลังจะเดินจากไป ทันใดนั้นชายคนนี้หยิบถุงกระสอบขนาดใหญ่ออกมาและคลุมแดร์ริลไปทั้งตัว!

ไอ้แม่เ-็ด ถุงกระสอบอีกแล้ว!

ชายคนนี้ดำเนินการต่อโจมตีเข้าไปที่ท้ายทอยของแดร์ริล ทำให้เขาหัวหมุนจนสลบไปในไม่ช้า

แดร์ริลไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเขาหมดสติไปนานแค่ไหน รู้เพียงแค่เขาเวียนหัวเมื่อเขาลืมตาขึ้น

"ไอ้เ-ี่ยตัวไหนมัดกูไว้?" ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำ แด๊กซ์ตะเกียกตะกายระหว่างความเป็นความตายทว่าแดร์ริลนั้นไม่ได้อยู่ด้วย!