คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 296

ทุกอย่างเงียบสงัด!

ถนนทั้งสายกลายเป็นเงียบสนิทและสายตาของทุกคนก็จดจ้องที่แดร์ริล

ลิลี่ยืนอยู่ด้วยความประหลาดใจพร้อมกับหัวใจที่เต้นจนแทบทะลุออกมาจากหน้าอก

'นี่แดร์ริล… จะแสดงให้เราดูจริง ๆ เหรอ? เขาไม่เคยบอกเราเลยว่าเขาเล่นเปียโนเป็น...'

แดร์ริลเดินไปที่เปียโนแล้วนั่งลง เขายืดนิ้วมือแล้ววางมันลงบนเปียโนอย่างนุ่มนวล

การเรียนเปียโนเป็นหนึ่งในทักษะที่จำเป็นต้องมีของตระกูลดาร์บี้ เขาเรียนเปียโนมาสองปีกับนักเปียโนระดับโลก เบเกอร์ ในสมัยที่เขายังอยู่กับตระกูลของเขา

ยังไงก็ตาม มันเป็นเวลาสามหรือสี่ปีแล้วที่เขาได้ซ้อมเปียโนครั้งสุดท้าย

เจ้าหน้าที่โผล่ออกมาจากฝูงชนพร้อมไมโครโฟนในตอนที่แดร์ริลนั่งลงและวางมันลงหน้าเขา

ชายหนุ่มแต่งตัวมีสไตล์สี่คนเดินออกมาแล้วยืนหลังแดร์ริล แต่ละคนถือกีต้าร์

ว้าว

ฝูงชนเดือดพล่านไปด้วยความกระตือรือร้นในทันที

มือกีต้าร์สี่คนนี้ไม่ใช่ใครอื่น พวกเขาคือวงร็อคชื่อดัง FBY!

นี่เขาจ้าง FBY มาขัดขวางการแสดงของตัวเองรึไง?

หญิงสาวหลายคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น

ฝูงชนหยิบมือถือออกมาถ่ายแดร์ริล

แดร์ริลยิ้มในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ก่อนที่ในที่สุดเขาจะมองไปที่ลิลี่ เขากล่าว "ที่รัก มันเป็นกว่าสามปีแล้วที่เราแต่งงานกัน และผมไม่เคยทำเรื่องโรแมนติกให้คุณเลย"

"ทุกคนต่างวิจารณ์ผมว่าผมเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น และปฏิบัติกับผมอย่างดูถูกดูแคลนมาตลอดสามปีที่ผ่านมา"

"พวกเขาล้อเลียนคุณว่าแต่งงานกับขยะ แต่ไม่มีใครสักคนเลยที่จะคิดไปถึงว่าคุณเองก็กำลังทุกข์ทรมานมากเหมือนกัน ผมขอโทษ"

"เราต่างทำให้อีกฝ่ายผิดหวังในอดีตที่ผ่านมา แต่เรื่องแบบนั้นจะไม่มีอีกต่อไปในอนาคตของเราสอง"

ว้าว!

ฝูงชนหันเหสายตาไปที่เธอ แล้วลิลี่กลายเป็นศูนย์กลางความาสนใจของพวกเขาทันที

น้ำตาของลิลี่เอ่อขึ้นมาในขณะที่เธอจดจ้องไปที่แดร์ริลตาไม่กะพริบ

ในที่สุด แดร์ริลก็วางนิ้วของเขาลงบนเปียโนอย่างนุ่มนวลแล้วเริ่มบรรเลง

แดร์ริลยิ้มแล้วจดจ้องไปที่ลิลี่เพียงผู้เดียวในขณะที่เขาร้องเพลงออกมา "ฉันไม่มีทางลืมดวงตาอันมีเสน่ห์นั้นได้เมื่อเราแรกพบ..."

"ภาพเธอวนเวียนอยู่ในใจของฉันไม่ไปไหน..."

"เมื่อรู้สึกถึงความเมตตาในครั้งที่เราจับมือ ฉันก็แทบหายใจไม่ได้ ฉันอยากจะชื่นชมความไร้เดียงสาของเธอ ฉันอยากจะแบ่งปันความเศร้าโศกเมื่อเธอเสียใจ"

เสียงของแดร์ริลนั้นอ่อนโยนแต่ก็ดึงดูด มันเหมือนกับนักร้องกับกำลังร้องเพลงอยู่ตรงนั้นจริง ๆ

หญิงสาวในฝูงชนถึงกับกรีดร้อง!

ลิลี่ป้องปากของเธอด้วยความตะลึง น้ำตาของเธอไหลลงมาอย่างไม่สามารถควบคุม!

ความรู้สึกอันท่วมท้นและความตื่นเต้นเต็มล้นไปหมดจนลิลี่ไม่สามารถพูดอะไรได้ เธอรู้สึกเหมือนเธอเป็นหญิงสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก

บทเพลงจบลงแล้ว แดร์ริลมองที่ลิลี่ด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนในขณะที่เขาอ้าวงแขนอย่างช้า ๆ

"ที่รัก!"

ลิลี่ผู้เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาวิ่งโผเข้าหาอ้อมกอดของแดร์ริลโดยไร้ซึ่งความลังเล!

"บราโว่!"

ใครบางคนปรบมือ แล้วมันก็ตามมาด้วยเสียงปรบมืออันดังกระหึ่ม!

แดร์ริลกอดลิลี่แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขากอดกันตลอดสามปี

เป๊าะ

แดร์ริลยกมือขึ้นแล้วดีดนิ้ว

เสียงระเบิดดังขึ้นบนฟากฟ้า!

ปัง! ปัง! ปัง!

ฝูงชนมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วเห็นพลุที่พุ่งขึ้นไปบนฟ้าเป็นสาย!

"สวยจังเลย!"

หญิงสาวที่กำลังเต็มไปด้วยความรู้สึกชี้ไปบนฟ้าพร้อมกับร้องบอก

ท้องฟ้าถูกแต่งแต้มไปด้วยสีสันและความสว่างของแสง มันย้อมเมืองส่วนใหญ่จนเหมือนฝนดาวตก!

มีชื่อสองชื่อปรากฏบนฟ้าเมื่อพลุที่ใหญ่ที่สุดระเบิดขึ้น

แดร์ริล ดาร์บี้ ลิลี่ ลินดัน!

มีหัวใจสีแดงอันโดดเด่นสว่างขึ้นระหว่างชื่อของพวกเขา!

ว้าว...

คนที่ผ่านไปมาอุทานกันไม่หยุด ลิลี่ถึงกับพูดไม่ออก เธอจับมือของแดร์ริลแน่นแล้วถามด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ "ที่รัก นี่มันความจริงเหรอ? ฉันฝันอยู่รึเปล่า?"

หยาดน้ำใส ๆ หยดลงมาทีละหยด ๆ เธอถูกความรู้สึกอันมากมายท่วมท้นเข้ามา

แดร์ริลยิ้มแล้วมองที่เธอ "คุณชอบเซอร์ไพรส์ของผมไหม?"

'นี่พอลซื้อพลุทุกอันในเมืองเลยรึไงนะ?'

ลิลี่ที่ดีใจอย่างที่สุดพยักหน้า เธอซบใบหน้าของเธอลงบนอกของแดร์ริล "ใช่ ฉันรักมันเลยล่ะ..."