คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 337

แดร์ริลหมดคำพูดสุด ๆ

'ไอ้เวรนี่ อิซาเบลล่ากับฉันเข้าร่วมการแข่งขันปรุงโอสถกันเอง แล้วแกมาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย? พวกนายนี่ชอบพูดอะไรไร้สาระชะมัด' แดร์ริลคิดอย่างโมโห

เดซี่ยืนขึ้นก่อนที่แดร์ริลจะได้พูดแล้วกล่าวอย่างดูถูก "แดร์ริล ฉันไม่คิดเลยว่านายจะยังหน้าด้านมาที่นี่อีก ฉันคงไม่กล้ามาที่สถาบันหากฉันเป็นคนที่ทำพังความหวังในการชนะของมิสมอนเต"

แด๊กซ์ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้วทุบโต๊ะ เขายืนขึ้นแล้วมองไปรอบห้องก่อนจะตวาดออกมา "พวกแกทุกคนไม่มีอะไรดีกว่านี้ทำแล้วใช่ไหม? แดร์ริลและอิซาเบลล่าเข้าร่วมการแข่งขันด้วยตัวพวกเขาเอง มันไม่ใช่เรื่องของพวกแก"

ทั้งห้องพลันเงียบลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงตวาดของแด๊กซ์

เดคแลนเป็นเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ เขาฝืนกล่าวออกมา "แด๊กซ์ เราก็แค่พูดความจริง ตัวแดร์ริลเองยังไม่แม้แต่จะเถียงเรื่องนี้เลย แล้วทำไมนายถึงไร้เหตุผลนักเล่า? นายเป็นคนที่ทรงอำนาจในเมือง ตงไห่ แล้วไง? ที่นี่คือสถาบันหกวิถี และการต่อสู้เป็นข้อห้าม"

"ไอ้เ-ี้ย"

แด๊กซ์ไม่สนใจกฎของสถาบัน เขาดึงท่อเหล็กออกมาจากลิ้นชักของโต๊ะแล้วเดินไปหาเดคแลน

"ปล่อยไปเถอะแด๊กซ์ ไม่มีเหตุผลให้ต้องทะเลาะกับคนพวกนี้" แดร์ริลรีบห้ามเขาไว้

แดร์ริลและแด๊กซ์ต่อสู้ในวันแรกของการเรียนและถูกลงโทษให้วิ่งรอบสนามร้อยรอบ เขาไม่อยากวิ่งอีกแล้ว!

"ตลกสิ้นดี!" แด๊กซ์แค่นเสียงแล้วนั่งลง "แดร์ริล ฉันไม่อยากเชื่อว่านายทนความไร้สาระของพวกนี้ได้"

เดคแลนรู้สึกได้ใจเมื่อเห็นแด๊กซ์นั่งลง เขาชี้ไปที่แดร์ริลแล้วกล่าว "แดร์ริล นายต้องไม่มีอะไรจะพูดอยู่แล้ว ในเมื่อนายรู้ตัวว่านายผิด"

ทั้งห้องระเบิดเสียงหัวเราะในทันที

อิซาเบลล่ากระวนกระวายแล้วกล่าว "นักเรียน พอที หยุดขุดอดีตขึ้นมา เริ่มเรียนกันเถอะ"

อิซาเบลล่ารู้สึกผิดกับแดร์ริล

เธอแพ้การแข่งขันเพราะความผิดพลาดของเธอเอง เธอไม่เคยคิดเลยว่าแดร์ริลจะกลายมาเป็นคนถูกโทษแทน

ทั้งห้องเงียบลงเล็กน้อยหลังจากได้ยินมิสมอนเตดุ แต่นักเรียนหลายคนยังพูดเรื่องแดร์ริลเงียบ ๆ

ในตอนนั้นเอง เสียงฝีเท้าก็ดังมาจากประตูห้องเรียน ตามมาด้วยเสียงเคาะประตู

"ประทานโทษนะ คุณใช่มิสมอนเตรึเปล่า?"

ทั้งห้องพลันหันสายตาของพวกเขาไปที่ทางนั้น มันชัดเจนว่าชายในชุดสูทที่ยืนอยู่ที่ประตูนั้นไม่ใช่คนธรรมดาเนื่องจากภาพลักษณ์ที่เลิศเลอของเขา

อิซาเบลล่าที่กำลังจะเริ่มการสอนต้องวางหนังสือลงเมื่อได้ยินเสียง "นั่นคือฉันเองค่ะ คุณเป็นใครคะ?"

นักเรียนทุกคนเองก็สงสัย

ชายคนนี้ดูดี หรือว่าเป็นคนที่ตามจีบมิสมอนเต?

ในตอนนั้นเอง ชายคนนั้นเดินมาหาอิซาเบลล่าพร้อมกล่องโบราณด้วยรอยยิ้ม "สวัสดีครับคุณมอนเต ผมคือปรมาจารย์ปรุงยาจากสมาคมโอสถแห่งเจียงหนาน ชื่อของผมคือโจเอล ซีเวิร์ธ ผมมาที่นี่เพื่อมอบรางวัลให้คุณ"

รางวัล?

อิซาเบลล่าเลิกคิ้วขึ้น เธอไม่ได้เข้าถึงท๊อป 10 ด้วยซ้ำ แล้วเธอได้รางวัลได้ยังไง?

ในตอนนั้นเอง ทั้งห้องถึงกับงุนงงกันหมด

เกิดอะไรขึ้น?

นี่แดร์ริลไม่ได้แย่งหน้าที่ของอิซาเบลล่าแล้วพังโอกาสในการชนะของเธอเหรอ?

ทำไมยังได้รางวัล?

แดร์ริลนั่งท่ามดลางความสงสัยของกลุ่มคนด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนโอฟีเลียจะเป็นคนที่ไว้ใจได้ไม่น้อย

เมื่อวานโอฟีเลียบอกว่าเธอจะแบ่งรางวัลให้อิซาเบลล่า และวันนี้ใครบางคนก็นำรางวัลมาให้เธอแล้ว