คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 38

เมื่อได้ยินเสียงร้องของซาแมนธาจากในห้องของเขา แดร์ริลจึงเดินออกมา

ในตอนนั้นเอง เจด ผู้ซึ่งกำลังยิ้มแย้ม ก็พลันตกใจทันที เธอกระซิบถามลิลี่ "นี่ลิลี่ ดาร์บี้... แดร์ริล ดาร์บี้อยู่ที่บ้านเหรอ?"

ตั้งแต่เธอได้ยินมาจากแซมสันที่บาร์ธาราแสงจันทร์ว่าแดร์ริลนั้นเป็นนายน้อยรองของตระกูลดาร์บี้ เธอแทบไม่ได้มาที่ตระกูลลินดันเพื่อมาหาลิลี่เลย

เธอไม่กล้า!

ที่เธอกล้ามาหาลิลี่ตอนนี้ก็เพราะ เมื่อวานเธอได้ยินว่าแดร์ริลไม่ได้กลับบ้านมาหลายวันแล้ว

เธอไม่คิดว่าเธอจะต้องมาเจอแดร์ริลทันทีที่เขากลับมา

ลิลี่กล่าวอย่างใจเย็น "เขาเพิ่งกลับมาวันนี้แหละ"

เจดเหมือนจะพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็หยุดทันทีเมื่อเธอเห็นแดร์ริลเดินลงมาจากชั้นบน เธอก้มหน้าลง ไม่กล้ามองเขา

เมื่อเห็นเจด แดร์ริลก็ยิ้มกว้างออกมา

ซาแมนธาจ้องแดร์ริลและสั่ง "แล้วแกจะมัวยืนอยู่ตรงนั้นทำไมเนี่ย? รีบไปชามาเสิร์ฟสิ"

แดร์ริลไม่ได้ขยับ เขาทำเป็นไม่ได้ยินด้วยซ้ำ

"ไม่ มันไม่จำเป็นหรอกค่ะ… ฉันไม่ได้กระหายน้ำ… ไม่เลย พี่เขย ไม่ต้อง… ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ"

หลังจากซาแมนธากล่าวจบ เจดก็ยืนขึ้นและส่ายมือไปมา

ในขณะที่กำลังพูด เจดก็มองไปที่ท่าทีของแดร์ริลอย่างระวัง

เรื่องตลกอะไรกัน เธอจะให้นายน้อยรองของตระกูลดาร์บี้มาเสิร์ฟชาให้เธอไม่ได้ ยกเว้นแต่ถ้าเธอไม่อยากจะใช้ชีวิตอย่างสงบแล้ว?

ลิลี่ถามขณะขมวดคิ้วลง เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเจดมีท่าทางแปลกไปในวันนี้ "เจด วันนี้เธอเป็นอะไรไปน่ะ?"

เจดรีบพยักหน้าและกล่าว "ไม่มีอะไร คงเป็นเพราะเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับน่ะ"

ซาแมนธาเองก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมทุกคนถึงดูหวาดกลัวคนไร้ประโยชน์ตรงนี้นัก?

เมื่อคิดลงไปให้ลึกขึ้น ซาแมนธาเริ่มจับประเด็นได้เมื่อมองไปที่สภาพอันอนาถาของชายหนุ่ม

เธอเข้าใจแล้ว เจดนั้นถูกห้อมล้อมด้วยความสะอาดผุดผ่อง เธอจะต้องคิดว่าเจ้าคนไร้ค่านี่มันสกปรกแน่ เธอจึงปฏิเสธไม่ให้เขาเสิร์ฟชาให้

เมื่อคิดได้ดังนั้น ซาแมนธาจึงจ้องไปที่แดร์ริล

แม้ว่าแดร์ริลจะไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ แต่เจดยังคงรู้สึกกังวลมาก

เจดตัวสั่น

เธอจะลืมสิ่งที่เกิดขึ้นที่บาร์ธาราแสงจันทร์ได้อย่างไร?

เธอกัดริมฝีปากของตัวเองและกล่าวอย่างแผ่วเบา "แดดดี้"

แดร์ริลยิ้มและพยักหน้า "ค่อยดีขึ้นหน่อย เธอไม่ต้องกงัวลหรอก ฉันจะส่งเธอถึงบ้าน ยังไงฉันก็ออกมาแล้วนี่"

เจดรีบตอบกลับ "ขอบคุณค่ะ แดร์ริล ขอบคุณ แดดดี้" เธอกัดริมฝีปากของตัวเองแรงมากจนเลือดแทบจะไหลออกมา

ไม่นานนัก แดร์ริลก็ขับรถเข้ามาในเมือง

มันปฏิเสธไม่ได้ว่า R8 นั้นเท่มากจริง ๆ เมื่ออยู่คู่กับสาวสุดเซ็กซี่อย่างเจดที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นี่มันคือสุดยอดแห่งความงดงามอย่างแท้จริง

คนที่ผ่านไปมามากมายหันไปมองพวกเขาด้วยความชื่นชม

แดร์ริลจับพวงมาลัย เขาไม่ได้แสดงท่าทางอะไร แต่ทว่า ลึกลงไปในหัวใจ เขากำลังมีความสุขกับความงามอยู่

ในตอนนั้นเอง เสียงที่ไม่น่าฟังก็พลันดังขึ้นจากด้านข้าง "เฮ้ นั่นมันเจ้าไร้ค่าแดร์ริลจากบ้านเราไม่ใช่เหรอ?"

แดร์ริลหันไปมองตามเสียง ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะพลันมืดมนลง