คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 392

เมื่อไหร่เธอร้องไห้ แดร์ริลมักหัวใจสลาย

เมื่อเขากล่าวจบ เสียงหัวเราะก็ดังสนั่นระงมขึ้นมา แม้แต่ วิเวียน คลาร์ก ยังเย้ย "ช่างน่าสนใจ ฉันเพิ่งจะบอกไปว่าเราไม่เซ็นลายเซ็นให้กับใครทั้งนั้น คุณไม่เข้าใจรึยังไง? ฉันไม่สนว่ามันจะเพื่อคุณหรือบุพการีของคุณที่เป็นคนขอลายเซ็น เราจะไม่เซ็นอะไรทั้งนั้น"

แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ เขายับยั้งความโกรธเคืองไว้ และกล่าว "ผมคือ..."

"ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใคร ได้โปรดถอยออกไป คุณกำลังขวางทางเรา" วิเวียนตอบอย่างหมดความอดทน เธอนั้นเพิ่งจะแสดงรอบแรกเสร็จและเธอนั้นเหนื่อยล้า

ใครบางคนจากฝูงชนอุทานออกมา "นั่นใช่ลูกเขยบ้านคนอื่นตระกูลลินดันรึเปล่า?"

"ทำไมขี้แพ้อย่างเขาถึงคิดว่าจะได้ลายเซ็น?"

คำเย้ยและถากถางช่างอักอ่วน เธอไม่สามารถจะทนต่อไปได้ เธอสะกิดแดร์ริล และกล่าว "สามีที่รัก เราไปกันเถอะ"

พวกเขาออกมาหาความสุขกันในวันนี้ ใครจะไปคาดคิดว่าการขอลายเซ็นจะออกมาเลวร้ายได้ขนาดนี้?

ควีนนี่โต้แย้ง และกล่าวเสียงดัง "แล้วยังไง หากเขาจะเป็นลูกเขยบ้านคนอื่น เขาก็ไม่ได้ไปขอพึ่งพาอะไรจากพวกคุณทั้งหมด"

ในสายตาควีนนี่แดร์ริลไม่เคยทำอะไรผิด เธอสามารถมีชีวิตอยู่ได้แม้ไม่มีลายเซ็น แต่จะไม่มีใครสามารถที่จะมาดูถูกสามีของญาติเธอได้!

"แดร์ริลเราไปกันเถอะ ฉันไม่อยากจะได้ลายเซ็นอะไรนั้นอีกต่อไปแล้ว" ควีนนี่ดึงตัวแดร์ริลออกไปในท่าทางขอภัย เธอไม่คิดว่าการขอลายเซ็นจะนำพามาสู่จุดนี้

แดร์ริลพยายามไม่สานต่อเรื่องราว เขายิ้มและพยักหน้า เขากำลังจะจากไป แต่วิเวียนกลับกล่าวว่า "คนยากจนมักจะมีข้อเรียกร้องที่สูง คุณก็คงจะต้องรอชาติหน้าถึงจะได้ลายเซ็นไปให้กับน้องสาวของคุณ!" วิเวียนเยาะเย้ย

ถึงเสียงจะไม่ดัง แต่แดร์ริลได้ยินชัดเจนแจ่มแจ้ง รอยยิ้มของเขาก็หายไปในทันที เขามองไปที่วิเวียนอย่างเย็นชาและกล่าว "เธอคิดว่าลายเซ็นของเธอนั้นมีค่ามากหรอ?"

"คุณพูดว่าอะไร?" วิเวียนหน้านิ่ว เธอเดินเข้ามาหาแดร์ริล ตัวเธอนั้นสูงกว่าแดร์ริลนิดหน่อยเพราะส้นสูงที่เธอใส่ เธอก้มมองลงมาที่แดร์ริลและกล่าว "ใช่ มันมีค่ามาก คนยากจนบ้านนอกอย่างคุณไม่ควรค่ากับการครอบครองลายเซ็นของเรา ถ้าหากฉันไม่เซ็นให้คุณในวันนี้? คุณจะทำอะไรได้?"

"สามีที่รัก ไปกันเถอะ มันไม่เป็นไรหรอก..." ลิลี่ดึงตัวแดร์ริลอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม วงETM เป็นศิลปินโด่งดัง มันไม่คุ้มค่าที่จะต้องไปต่อกรกับพวกเขา

แดร์ริลไม่ยอมขยับ เขาหัวเราะใส่วิเวียนและกล่าว "ผมไม่ได้จะแค่ขอลายเซ็นจากคุณในวันนี้ ผมจะทำให้คุณมาขอโทษญาติของผมด้วย"

เสียงเราะดังลั่นมาจากฝูงชน

เขาพูดจริงหรือ? เขาต้องการให้ ETM ขอขมา? เขาต้องบ้าไปแล้วแน่

ลิลี่หน้าแดง เธอสะกิดเขาอีกรอบ "สามีที่รัก เราไปกันเถอะ ขอร้อง"

"ใช่ หนูไม่อยากได้ลายเซ็นอีกต่อไปแล้ว" ควีนนี่กล่าวเสริมอย่างอ่อนโยน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์