คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 439

เอเวอลินสำรวมกิริยาของเธอและกล่าวกับเขาอย่างไม่สบสายตา “ได้โปรด ช่วยมอบกุญแจให้กับฉันได้หรือยัง?”

“แน่นอนที่สุด!” แดร์ริลหัวเราะ เขารู้สึกกระชุ่มกระชวย เอนตัวนอนไปบนเตียงและยิ้มไปที่เธอก่อนจะกล่าวต่อ “แต่อย่างแรกเธอต้องเรียกฉันว่าพี่ชายที่แสนดีก่อน”

“แกพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าท่าทางของเอเวอลินเปลี่ยนไปและดูเหมือนเธอกำลังจะสติหลุด

เธอจะไปเรียกเขาแบบนั้นได้ยังไง!?

“ไอ้สารเลว แกอยากตายรึไง?” เอเวอลินกล่าวขณะขบเคี้ยวฟันของเธอ

แดร์ริลไม่กล่าวคำใด ๆ ออกมาและยิ้มท่าทางภูมิใจในตัวเอง

เอเวอลินกำหมัด แต่เธอก็ยังไม่ได้แสดงความโกรธของเธอไปที่แดร์ริล เธอกัดริมฝีปากและอุทาน “พี่... พี่...”

เลือดขึ้นหน้าเอเวอลินก่อนที่เธอกล่าวจะจบคำ

‘ไอ้เวร!’ เอเวอลินด่าอยู่ในใจของเธอ เธอยอมจำนนและลำบากใจอยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวน้ำเสียงอ่อนนุ่มที่สุด “พี่... พี่ชายที่แสนดี! พอใจรึยัง?”

แดร์ริลปลาบปลื้มเป็นอย่างมาก รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเบิกบานมากขึ้นหลังจากได้ยินเอเวอลินเรียกเขาแบบนั้น “เธอช่างเป็นน้องสาวที่แสนดี เอาล่ะ ทีนี้เรียกฉันว่า พี่ชายที่แสนดีที่สุด”

วันนี้ช่างเป็นวันที่วิเศษ และแดร์ริลไม่อยากจะปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป เขาวางแผนไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว

อะไร?

เอเวอลินจ้องมองแดร์ริลด้วยความโกรธแค้น หัวใจของเธอพองโตและสั่นสะเทือนไปทั่วร่างกาย เธอดูเหมือนกำลังจะระเบิดออกมา

‘ได้คืบจะเอาศอก ไอ้เวรนี่!’

เอเวอลินรังเกียจแดร์ริลมากแต่เธอก็ยอมตะโกนออกมา “พี่ชายที่แสนดีที่สุด...”

แดร์ริลรู้สึกว่ามันยังโน้มน้าวเขาได้ไม่พอจากการกระทำของเอเวอลิน

ถึงแม้ว่าเอเวอลินจะเรียกแดร์ริลแบบนั้น เขาก็ยังรู้สึกถึงความโกรธของเธอ เขาเอนหลังลงไปในตำแหน่งที่สบาย ๆ และส่ายหัวของเขา จากนั้นกล่าว “ฉันยังไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ หรือว่าคราวนี้เธอเรียกฉันทั้งสองแบบเลยในทีเดียว?”

“แก…”

ร่างกายของเอเวอลินสั่นสะเทือนขณะที่เธอชี้แดร์ริลและตะคอก “แดร์ริล แกชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ!”

‘ตอนแรกพี่ชายที่แสนดี จากนั้นพี่ชายที่แสนดีที่สุด ต่อไปฉันจะต้องเรียกเขาว่าที่รักไหม?’ เอเวอลินคิด