คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 44

เหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณหัวเราะลั่น อีวอนเองก็กัดริมฝีปากแน่น เธอมองแดร์ริลอย่างเงียบงัน เธอรู้สึกมีปัญหา

หยกน้ำตาเลือดตรงหน้าของเธอนั้น ไม่ว่าจะมองจากวัสดุ สี งานฝีมือ ทุกอย่างล้วนตรงกับข้อมูลที่เธอได้ศึกษามาก่อนหน้า ทำไมเขาถึงได้บอกว่ามันเป็นของปลอม

อีวอนคิดว่าแดร์ริลนั้นไม่ใช่คนอย่างที่คนอื่นคิด แต่เธอไม่คาดคิดว่าหลังจากที่พบเขาแล้ว เขาก็เป็นคนไร้ประโยชน์อย่างที่คนอื่นคิดจริง ไม่แปลกว่าทำไมคนอื่นถึงดูถูกเขานัก เขาไม่ได้มีความรู้เรื่องวัตถุโบราณโดยสิ้นเชิง เขาก็แค่แกล้งทำ

ในตอนนั้น ทั้งลีโอและแจ็คก็มองหน้ากันแล้วยิ้ม

พวกเขากำลังสงสัยเรื่องปูมหลังจาดแดร์ริล แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าเขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนอื่น ซึ่งทุกคนล้วนดูหมิ่นเขา

เ-ี่ย! พวกเขาก็หลงกลัวแทบแย่

ในครู่ต่อมา ลีโอ เขารู้สึกถูกทำให้เสียชื่อในขณะที่มองแดร์ริล "เถ้าแก่ของตำหนักไข่มุกและเจ้าของร้านคนอื่นล้วนบอกว่ามันเป็นของจริง พวกเขาล้วนเป็นพ่อค้าวัตถุโบราณที่โด่งดัง! นายเป็นคนเดียวที่บอกว่ามันเป็นของปลอม ถ้านายให้เหตุผลที่ฟังขึ้นไม่ได้ ฉันจะแจ้งตำรวจ ให้จับนายโทษฐานที่ขัดขวางการซื้อขาย"

โอ้?

โจรพยายามจะบอกว่าคนอื่นเป็นโจร การแสดงของคนพวกนี้ดีจริง ๆ

เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของลีโอ แดร์ริลพลันหัวเราะอีกครั้ง เขาหยิบหยกน้ำตาเลือดออกมาจากกล่อง เขาบีบมันเล็กน้อยและกล่าว "หยกน้ำตาเลือดนั้นเกิดขึ้นได้จากเลือดของมนุษย์ที่ไหลเข้าไปในหยก หล่อมหลอมกลายเป็นรูปทรงหยดน้ำ นั่นคือที่มาของชื่อ"

"นอกเหนือจากนั้น ขึ้นอยู่กับว่าเป็นหยกชนิดไหน เช่นเดียวกับปัจจัยทางสภาพแวดล้อม รวมถึงผลจากปัจจัยอื่น ๆ ก็ด้วย รูปแบบของหยกน้ำตาเลือด นั้นหายากมาก ดังนั้นในเมื่อมันหายากขนาดนั้น ดังนั้นชิ้นที่นายมีอยู่นี่ แม้ว่ามันจะมีรูปหยดน้ำอยู่ แต่มันไม่ได้เกิดตามธรรมชาติ นี่มันถูกมนุษย์สร้างขึ้นอย่างจงใจ"

นอกจากรอยหยดน้ำ วัสดุของหยกนาย แม้ว่ามันจะมีคุณภาพดีและการแกะสลักก็มีเอกลักษณ์ แต่มันไม่ได้มาจากสมัยราชวงศ์จิ้นตอนใต้ มันดูเหมือนะถูกสร้างมาไม่นานนี้มากกว่า"

ขณะที่เขากล่าว แดร์ริลก็ยกหยกขึ้น มองดูรายละเอียดของมันและพยักหน้า "ใช่ มันยังมีความฉ่ำอยู่บ้าง ถ้าฉันเดาไม่ผิด เพื่อให้มันดูมีอายุ นายจึงตั้งใจฝังมันไว้ใต้ดินเป็นปีหรืออาจจะมากกว่า"

หลังจากกล่าวจบ แดร์ริลก็โยนจี้หยกกลับลงไปในกล่องแล้วยิ้ม "ดังนั้น มันจึงเป็นแค่ของเลียนแบบที่เพิ่งถูกสร้างขึ้น การบอกว่ามันเป็นของจากสมัยราชวงศ์จิ้นตอนใต้นี่มันขยะจริง ๆ"

ปัง!

เสียงของแดร์ริลไม่ได้ดัง แต่ในตอนนั้น ทุกคนต่างได้ยินมันชัดเจน

ทันใดนั้น เหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณทั้งหมดพลันตกตะลึง

คำพูดของเจ้าหนุ่มนี่ฟังขึ้นสุด ๆ

นั่นไม่ได้หมายความว่าหยกน้ำตาเลือดนี่มันเป็นของปลอมจริง ๆ ล่ะ?

เธอตื่นเต้นเพราะถ้าแดร์ริลสามารถหาหลักฐานได้ เธอจะได้รับประสบการณ์เพิ่ม

เธอกังวลเพราะถ้าหากมันหยกเลือดนั่นเป็นของปลอมจริง นั่นแปลว่าเธอเองก็ถูกหลอก และนั่นจะนำความอับอายมาสู่ครอบครัว ต้องรู้ก่อนว่าตระกูลยังนั้นเป็นตระกูลที่ทำธุรกิจวัตถุโบราณมาหลายรุ่น! แม้ว่าเธอจะยังอายุน้อย แต่ไม่มีใครในเมืองตงไห่ที่จะมีความรู้ในเรื่องวัตถุโบราณไปมากกว่าเธอ

"อ้อ นายอยากได้หลักฐาน?"

แดร์ริลมองไปที่ลีโอ เขายิ้มและกล่าว "มันง่ายมาก หยกน้ำตาเลือดนั้นจะเกิดตามธรรมชาติหลังจากใช้ระยะเวลาอันยาวนาน เลือดในหยกจะรวมตัวเป็นกลุ่มหมอก ในทางตรงกันข้าม ของที่มนุษย์สร้างขึ้น ด้วยระยะเวลาสั้น ๆ แม้ว่ามันจะมีรูปทรงหยดน้ำ แต่ถ้าหากสังเกตดี ๆ ด้วยแว่นขยาย เราจะเห็นรอยน้ำหยดเล็ก ๆ ข้างใน นั่นเป็นเพราะว่าเลือดสดนั้นไม่ละลายอย่างสมบูรณ์

ในขณะที่แดร์ริลกล่าว ผู้จัดการร้านปีเตอร์ ก็นำแว่นขยายแบบพิเศษที่ถูกทำมาเพื่อใช้ในการประเมินวัตถุโบราณโดยเฉพาะออกมา

ปีเตอร์มองดูและกล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกใจ "มันมีรอยหยดน้ำเล็ก ๆ ข้างในจริงด้วย"

ในทันใดนั้น เหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณห้อมล้อมเขาทันที แม้แต่อีวอนก็ทนไม่ไหวต้องเข้ามาดูด้วยเช่นกัน

"แก..."

เมื่อหลักฐานถูกแสดงออกมา ใบหน้าของลีโอพลันแดง เขาจ้องแดร์ริลด้วยความโกรธ ชี้ไปที่เขาแต่พูดอะไรไม่ออกสักคำ