คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 49

เขาคัดค้าน? ฮ่าฮ่า! ทุกคนในตระกูลลินดันมองแดร์ริล และคิดว่าเขาหน้าด้าน

สีหน้าของคุณย่าพลันมืดมนและอารมณ์เสีย เธอถาม "เธอพูดว่าอะไรนะ?"

แดร์ริลหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วกล่าวอย่างชัดเจน "คุณปรักปรำภรรยาผมเรื่องจีเซลล์ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ตรสจสอบเรื่องที่เกิดขึ้น คุณปลดเธอจากตำแหน่งโดยที่ไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่คิดว่ามันหยาบคายไปหน่อยเหรอ?"

คุณย่ายิ่งอารมณ์เสียมากกว่าเดิม เธอถามอย่างมุ่งร้ายไปที่แดร์ริล "เธอหมายความว่าฉันตัดสินหนูน้อยลิลี่ผิด?"

แดร์ริลกำลังจะพูดด้วยความมั่นใจ

ยังไงก็ตาม ในตอนนั้นเองที่วิลเลียมทนไม่ได้ เขาตบโต๊ะเสียงดัง และตะโกนพร้อมชี้หน้าแดร์ริล "แกคิดว่าแกเป็นใคร? นี่คือการประชุมของตระกูลลินดัน เมื่อไหร่กันที่แกสามารถพูดอะไรได้ตามใจ? อะไรทำให้แกคิดว่าแกมีสิทธิ์เถียงคำตัดสินของคุณย่า?"

แดร์ริลจ้องเขาอย่างเย็นชา "ฉันก็แค่แนะให้คุณย่าตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะตัดสินใจ นายโมโหอะไรเนี่ย?"

"เ-ี่ยนี่!"

วิลเลียมแทบระเบิด เขากำลังจะเข้าไปต่อยแล้ว แต่เมื่อคิดไปถึงตอนงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่า เขาถูกซ้อมก่อนที่จะได้ยกหมัดด้วยซ้ำ เขาจึงหยุดลง แต่ยังมองไปที่แดร์ริลอย่างโกรธเคือง

แดร์ริลมองไปรอบ ๆ ก่อนจะหันมาที่วิลเลียมแล้วกล่าว "จีเซลล์มีปัญหากับเอียร์มอนิเตอร์ตอนถ่ายรายการ และฉันเชื่อว่าเรื่องนี้จัดฉากไว้ และคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ก็คงรู้ตัวดีอยู่แล้ว"

คำพูดของเขาชัดเจนมาก

แต่ยังไงก็ตาม ไม่มีใครเชื่อเขา

วิลเลียมโมโห "แล้วแกจะมองหน้าฉันตอนพูดทำไม? อธิบายมาเดี๋ยวนี้ อย่าได้มั่นใจนัก"

แดร์ริลกล่าวอีกครั้ง "ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าเป็นนาย ทำไมร้อนตัวขนาดนั้น?"

ในตอนนั้นเอง คุณย่าทนไม่ได้อีกต่อไป เธอดุออกมา "แดร์ริล ถ้าเธอยังพูดจาไร้สาระอีก เธอก็ออกไปซะ" เธอไม่ได้มองหน้าแดร์ริลด้วยซ้ำตอนที่พูด

จากเหตุการณ์ของจีเซลล์ คุณย่าเชื่อว่ามันเป็นความผิดของลิลี่มากกว่าการที่จะเป็นวิลเลียมที่อยู่เบื้องหลัง

ก่อนหน้านี้ในงานวันเกิด คุณย่าได้บอกชัดเจนแล้วว่าถ้าลิลี่เลือกให้แดร์ริลเป็นสามีของเธอ เธอจะไม่ใช่หญิงสาวเรียกเธอว่าคุณย่าอีกต่อไป

คุณอารมณ์ไม่ดีมากเมื่อเห็นแดร์ริลปรากฏในการประชุม แต่เธอไม่ได้พูดก่อนหน้านี้ เมื่อคิดถึงตำแหน่งของเธอ เธอไม่คิดว่าคนไร้ประโยชน์นี่จะมาตัดสินหลานคนโปรดของเธอต่อหน้าทุกคน

เมื่อเห็นว่าคุณย่าโกรธแดร์ริล ทุกคนพลันรู้สึกชอบใจ

เวนท์เวิร์ธ ผู้ซึ่งกำลังนั่งอย่างเงียบ ๆ อยู่ด้านข้าง ขมวดคิ้วแล้วกล่าว "แดร์ริล นั่งลง! หยุดทำตัวโง่ ๆ ได้แล้ว!"

ลิลี่เองก็รู้สึกกังวลและกล่าว "หยุดพูดอะไรเพ้อเจ้อเถอะ"

ซาแมนธาพูดไม่ออก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจ