คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 561

ตลอดเวลาทึ่ผ่านมาแด๊กซ์กำลังรักษาเยียวยาตัวเองอยู่ เขาจึงไม่ได้ติดต่อกับแดร์ริลเลยแม้แต่น้อย แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นที่เขาได้โทรมาหา เขารีบรับสายในทันที

"แด๊กซ์!" แดร์ริลตะโกน "แด๊กซ์!"

อย่างไรก็ตาม คอนเสิร์ตนั้นเสียงดังรบกวนเกินไปเขาไม่สามารถที่จะได้ยินเสียงของแด๊กซ์เลยแม้แต่คำเดียวว่ากำลังพูดอะไรอยู่

ขณะที่เขากำลังจะวางสายเพื่อส่งข้อความให้แด๊กซ์ เอเวอลีนฉกโทรศัพท์มือถือของเขาไปและขว้างมันลงกับพื้น

"แกจะทำตัวน่ารำคาญมากกว่านี้ได้อีกไหม? เรามาอยู่ที่คอนเสิร์ตกัน แต่นายก็ยังโทรศัพท์อีกเหรอ? นายรู้จักกาลเทศะบ้างไหม?" เอเวอลีนสบถด่าและจ้องเขม็งไปที่เขา

"นี่เธอทำบ้าอะไรของเธอ?" แดร์ริลตะคอกเสียงแข็ง แดร์ริลหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเห็นว่าหน้าจอแตกละเอียด 'ผู้หญิงคนนี้เป็นโรคจิตรึยังไง?' เขาคิดกับตัวเอง

"เธอมีปัญหาอะไร? ทุกคนก็ร้องแหกปากอยู่ ฉันจะรับสายไม่ได้รึไง?" เขากล่าวด้วยความเดือดดาลเคืองโกรธ

"ไม่ นายโทรไม่ได้! เพราะนายอยู่ใกล้ฉัน ฉะนั้นถ้านายพูดฉันก็ไม่ได้ยินเสียงเธอร้องเพลง!" เอเวอลีนยอกย้อน

แดร์ริลไม่อยากจะโต้เถียงกับเธออีกต่อไป เขาเพิกเฉยเธอและเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

ในเวลาเดียวกัน แองเจลล่าก็ขับร้องเพลงจบพอดี เธอถือไมโครโฟนฉีกยิ้มและกวาดสายตามองไปรอบตัวเธอ เธอกล่าวอย่างนุ่มนวล "ฉันอยากจะขอขอบคุณทุกคนที่ร่วมร้องเพลงไปกับฉัน คอนเสิร์ตในครั้งนี้มีความหมายกับฉันมาก และฉันจะจดจำมันไปตลอดชีวิตของฉัน ขอบคุณสำหรับแรงใจทั้งหมดที่มอบให้กับฉันเสมอมา"

ฝูงชนต่างตั้งใจฟังอย่างเงียบกริบขณะพวกเขาปล่อยให้เธอกล่าวความในใจ

แองเจลล่า กล่าวต่อ "ฉันได้เตรียมของขวัญสุดพิเศษให้กับพวกคุณทั้งหลาย ใต้ที่นั่งของพวกคุณจะมีกระดาษกับปากกา ฉันอยากให้พวกคุณเขียนความปราถนาของตัวเองลงไป และพับมันเป็นเครื่องบินกระดาษปามันมาให้ฉัน ใครก็ตามที่ฉันเลือกขึ้นมาฉันจะพยายามเติมเต็มความปราถนาของพวกเขา"

ฝูงชนต่างส่งเสียงอึกทึกกึกก้องด้วยความตื่นเต้น พวกเขารีบตะกุยใต้ที่นั่งของพวกเขาเพื่อมองหากระดาษและปากกา แองเจลล่ากล่าวไว้ว่าเธออยากจะเติมเต็มความปราถนาของพวกเขา!