คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 575

ในห้องครัวอดีนาสวมผ้ากันเปื้อนในขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการหั่นแครอท มีร่องลอยของหยาดเหงื่อบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอรู้ว่าเชสเตอร์ต้องการเลี้ยงบรรดาพี่น้องของเขาด้วยมื้อเย็นดังนั้นเธอจึงต้องดูแลต้อนรับพวกเขาให้เป็นอย่างดี

หญิงสาวรับใช้เข้าไปหาเธอและกล่าว “นายหญิง ท่านประมุขต้องการให้ท่านไปร่วมทานอาหารเย็น”

อดีนาฉีกยิ้มและพยักหน้า “โอเค เธอไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันขอทำอาหารจานนี้ให้เสร็จก่อน”

หญิงสาวรับใช้พยักหน้า เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาและซับเหงื่อออกจากใบหน้าของอดีนาก่อนที่เธอจะจากไป

สิบนาทีต่อมาอาหารจานนั้นก็เสร็จสมบูรณ์ เธอยกจานอย่างระมัดระวังในมือของเธอและมุ่งหน้าไปยังห้องโถงใหญ่ที่เชสเตอร์รออยู่

เธอเดินไปได้ครึ่งทาง เธอก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงดังมาจากห้องของแดร์ริล เธอหยุดชะงักระหว่างทาง

‘แดร์ริลกำลังดื่มกับเชสเตอร์และก็แด๊กซ์อยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมมันถึงมีเสียงของผู้หญิงร่ำไห้ดังมาจากห้องของแดร์ริล?’ อดีน่าคิด

เธอสงสัยใคร่รู้ ดังนั้นเธอจึงผลักประตูเปิดออก เธอก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็น ผู้หญิงโฉมงามถูกผูกติดอยู่บนเก้าอี้ร้องห่มร้องไห้ เธอคือเมแกน แคสเทลโล

“หนู นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” อดีนาวางจานลงและเดินเข้าไปหาเมแกน

อดีนาเป็นคนมีจิตใจดีงาม เธอจึงทนไม่ได้ที่จะผู้คนร้องห่มร้องไห้ การที่เห็นสภาพของเมแกนทำให้หัวใจของเธอแตกสลาย

เมแกนนั้นรู้สึกเสียขวัญหวาดกลัว เมื่ออดีนาเข้ามาในห้อง เสียงสะอื้นของเธอก็เบาบางลง

“คุณเป็นใคร?” เมแกนกล่าวถามดวงตาแดงก่ำ

อดีนายิ้ม “ฉันมีชื่อว่าอดีนา น้องสาว ทำไมเธอถึงถูกมัดไว้แบบนี้?”

เมแกนขบเคี้ยวฟันของเธอและกระซิบ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันถูกจับตัวมา เพราะฉันเป็นสาวกของสำนักง้อไบ๊ พวกเขาต้องการที่จะขู่กรรโชกอาจารย์ของฉัน คุณ... คุณช่วยแก้มัดฉันได้ไหม?”

เมแกนไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่เธอเห็นว่าอดีนาท่าทางดูใจดี เธออ้อนวอนออกมาโดยไม่รู้ตัว

เมแกนไม่มีความหวังมากนัก อย่างไรก็ตามเธอก็รู้สึกประหลาดใจเมื่ออดีนาแก้มัดให้กับเธอ

“โอเค ฉันแก้มัดให้เธอแล้ว ไม่ต้องร้องไห้” อดีนากล่าวอย่างนุ่มนวล “หนูน้อย สาวกผู้ติดตามแห่งนิกายตำหนักอมตะไม่มีวันที่จะสร้างปัญหา พวกเราจะใช้เธอขู่กรรโชกอาจารย์ของเธอลงคอได้ยังไง? ฉันแก้มัดเธอแล้ว ตามฉันมา ฉันจะพาเธอออกไปจากเกาะอมตะ”

เมแกนนั้นตกตะลึงและมองซื่อ ๆ ไปที่อดีนา