คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 596

“ฮ่าฮ่า! มาเร็วก้าวเข้ามาอีกสองก้าวแล้วฉันจะให้โอสถฟีนิกซ์กับนาย” ลีรอยหัวเราะเยาะขณะเขายียวนแดร์ริล

แดร์ริลเนื้อตัวเปียกโชกไปด้วยเลือด เขาทิ้งร่องรอยของเลือดไว้ในแต่ละก้าวที่เขาเดิน

"โอสถฟีนิกซ์ โอสถฟีนิกซ์!" แดร์ริลกล่าวซ้ำไปซ้ำมา

“ระยำเอ๊ย! ทำไมแกยังนึกถึงโอสถฟีนิกซ์อยู่อีกในเมื่อแกกำลังจะตายอยู่แล้ว?" ลีรอยตะโกนอย่างเย็นชา เขาหมดความอดทน “แกคงได้กินโอสถฟีนิกซ์ในชาติหน้า แกจะต้องตายเดี๋ยวนี้!”

ลีรอยง้างดาบเสี้ยวพระจันทร์ขึ้น และเหวี่ยงมันไปหนแดร์ริล

“แดร์ริล!” แด็กซ์ตะโกน เขาอยากจะเข้าไปช่วยแดร์ริลแต่สมาชิกสำนักคุนหลุนล้อมตัวเขาไว้ แดร์ริลเห็นคมดาบเขารู้ตัวว่าเขาไม่สามารถหลบหลีกมันได้พ้น เขาหลับตาลงและยอมแพ้ที่จะป้องกันตัวเอง

เปรี้ยง!

ทันใดนั้น เสียงโลหะกระทบกันดังสนั่น กระบี่เล่มยาวพุ่งมาจากระยะไกลและปะทะกับคมดาบเสี้ยวพระจันทร์ขัดขวางการโจมตีของลีรอย

จากระยะไกลสาวกนิกายตำหนักอมตะนับหมื่นคนกำลังบุกเข้ามาหาพวกเขา! ผู้นำพรรคคือชายในชุดขาวถือพัดขนนก เขาคือเชสเตอร์

“แดร์ริล แด็กซ์!” เชสเตอร์นั้นโมโหมากที่เห็นเขาทั้งสองคนเนื้อตัวเต็มปกคลุมไปด้วยเลือด "โจมตี! ฆ่าพวกมันทุกคน!” เชสเตอร์ตะโกน

สาวกนิกายตำหนักอมตะทั้งหมดบุกเข้าไปข้างหน้า ในระหว่างที่จตุราชันย์พิทักษ์พุ่งเข้าหาตัวลีรอย ภูเขาคุนหลุนเต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องของสมรภูมิรบ!

การต่อสู้ก็สิ้นสุดลงในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา ภายใต้การโจมตีของสำนักประตูสุราลัยและนิกายตำหนักอมตะทำให้สาวกสำนักคุนหลุนทั้งสามหมื่นคนล้มลงนอนกองกับพื้น เลือดสดสีแดงปกคลุมไปทั่วทั้งห้องโถงใหญ่ ไม่มีใครรอดชีวิต!

เปรี้ยง!

ในทางกลับกันลีรอยไม่สามารถป้องกันตัวเองได้อีก เขากระอักเลือดในขณะที่เขาถูกล้อมรอบด้วย ขุนพลสายฟ้า, จตุขุนพล, สิบปรมาจารย์สวรรค์และจตุราชันย์พิทักษ์แห่งนิกายตำหนักอมตะพร้อมกับแด๊ก รวมกันถึงยี่สิบคน!

ตุ้บ!

แด๊กซ์ต่อยเข้าไปที่หน้าอกของลีรอย ตัวเขาบินข้ามห้องโถงใหญ่และกระแทกกับเสาก่อนจะร่วงลงกับพื้นอย่างแรง

“แกลอบโจมตีฉัน! พวกแกทุกคนบังอาจมาก!" ลีรอยตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดในขณะที่อาเจียนเป็นเลือดออกมามากกว่าเดิม เขาดูซีดเผือดและอ่อนแอ

เพี้ยะ!