คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 605

อีวอนกัดริมฝีปากของเธอ สิ่งที่เธออยากรู้คืออาการของลิลี่ เธอไม่ได้คาดคิดว่าพวกเขาจะด่าทอเธอในพฤติกรรมมารยาทเยี่ยงนี้

ครอบครัวของเธอคอยเอาอกเอาใจเธอมาตลอดชีวิตและทุกคนก็ให้เคารพนับถือเธอ เมื่อเธอได้ยินคำดูถูกเดียดฉันท์ที่น่าอับอายเหล่านั้นจากตระกูลลินดัน เธอรู้สึกเสียขวัญและต้องการจะหาที่ซ่อน

แดร์ริลเก็บอาการโกรธเคืองของเขาไว้และกล่าวเบา ๆ กับอีวอน “รอผมในรถก่อน”

สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออาการของลิลี่ ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องถกเถียงกับตระกูลลินดัน

อีวอนพยักหน้าและจากไปด้วยความลำบากใจ

เมื่ออีวอนจากไป คุณย่าลินดันก็โกรธกริ้ว เธอชี้ไปที่หน้าแดร์ริลและกล่าว “ไอ้สารเลว! ตระกูลของเรามาลงเอยกับลูกเขยที่เฮงซวยแบบนี้ได้ยังไง”

“แกไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่! ไสหัวไป!”

“แกไม่ได้ยินพวกเราหรือไง? ออกไปให้พ้น!”

ทั้งตระกูลชี้ไปที่แดร์ริลขณะพวกเขาด่าทอไล่ตะเพิดแดร์ริล

แดร์ริลขบเคี้ยวฟันของเขาและกำหมัดแน่นขนัด เขาเดือดดาลและใกล้จะปะทุ แต่เขาพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองอย่างยากลำบาก

เขาเพียงต้องการทราบเกี่ยวกับอาการของลิลี่เท่านั้น ว่าเธอเป็นอะไรไหม?

กริ๊ง!

ประตูห้องฉุกเฉินก็เลื่อนเปิดออก ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเชลลี ซัลลิแวนเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน เธอดูเหน็ดเหนื่อย เธอถอดเสื้อคลุมสีขาวของเธอและเผยเรือนร่างอันไร้ที่ติซึ่งผู้ชายหลายคนเห็นแล้วจะต้องหลงรัก

“ผู้อำนวยการซัลลิแวน ลูกสาวของฉันเป็นยังไงบ้าง” ซาแมนธากล่าวถามในทันที

เชลลีถอนหายใจและกล่าวตอบ “ไม่ต้องห่วง ลิลี่นั้นโชคดีมาก คนธรรมดาคงไม่รอดหลังจากประสบอุบัติเหตุแบบนี้” เธอกล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว มีกระดูกหักบ้างเล็กน้อยและเธอได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ ดิฉันคิดว่าเธอจะอยู่ในอาการโคม่าสักพัก แต่ถ้าเธอตื่นขึ้น ดิฉันจะไปตรวจซีทีสแกนสมองของเธอ พวกคุณทุกคนเชิญเข้าไปพบกับเธอได้”

เชลลีก็ขอตัวกลับไปที่ห้องสำนักงานของเธอ

เมื่อซาแมนธารู้ว่าลิลี่พ้นขีดอันตรายแล้ว ซาแมนธาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เธอเดินเข้าไปในแผนกผู้ป่วย

ตระกูลลินดันก็เดินร่วมไปกับเธอด้วย และแดร์ริลตามหลังพวกเขา

ในแผนกผู้ป่วย ลิลี่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเธอซีดเซียวแต่ดวงตาของเธอยังตื่นตัว