คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 610

“หัวหน้าซัลลิแวนบอกว่า เธอมีอาการสมองกระทบกระเทือนและมันนำไปสู่การสูญเสียความทรงจำที่เลือกได้” แดร์ริลกล่าวขณะเขายิ้มอย่างขมขื่น

อีวอนรู้สึกแย่เมื่อได้ยินเช่นนั้น

เธอกัดริมฝีปากของเธอและเงียบงัน หลังจากนั้นไม่นาน เธอตั้งใจแน่วแน่เมื่อเธอกล่าว “แดร์ริล ฉันไม่ถือสาที่จะร่วมแบ่งปันชีวิตกับคุณและลิลี่ คุณควรไปพาเธอกลับมา”

แดร์ริลตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาไม่ได้คาดหวังว่าอีวอนจะกล่าวเช่นนี้ เขาสรรหาคำกล่าวตอบสนองไม่ได้ เขาจึงสวมกอดเธอแน่นขนัด “อีวอน...”

อีวอนถอนหายใจและกล่าวเสริม “แดร์ริล คุณจะต้องพาเธอกลับมา เธอห่วงใยคุณ”

แดร์ริลกอดเธอแน่นและถอนหายใจ “เธอจำผมไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ไม่แน่ว่ามันอาจจะเป็นโชคชะตา บางทีผมอาจไม่ได้ถูกลิขิตมาให้อยู่กับลิลี่”

“คุณ...” อีวอนตัวสั่นเทาเมื่อเธอมองไปที่แดร์ริล “คุณตัดสินใจที่จะเลิกกับลิลี่งั้นเหรอ?”

"ใช่" แดร์ริลพยักหน้า “บอกตามตรง ผมรู้ว่าลิลี่ห่วงใยผมเหมือนกัน แต่ตระกูลลินดันไม่เคยชื่นชอบในตัวผม แม้ว่าผมจะชนะใจเธอกลับมาได้ พวกเขาก็จะคอยสร้างปัญหาให้กับเราอยู่ดี ผมเลยเลือกที่จะยอมถอดใจดีกว่า”

อีวอนกัดริมฝีปากของเธอเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“ไม่เป็นไรหรอก" แดร์ริลลูบหัวของเธอ “ไปกันเถอะ ไปเดินเล่นริมหาดและไปดูหนังกัน”

"เอาสิ!" อีวอนพยักหน้าและตัดสินใจที่จะไม่นึกถึงเรื่องนี้อีก เธอคล้องแขนของแดร์ริล แล้วพวกเขาก็เดินมุ่งหน้าไปที่ชายหาดอย่างอิ่มเอมใจ

…

ที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้

แม่ชีแห่งโชคชะตาลุกขึ้นยืนอย่างเบิกบาน ท่าทางของเธอดูประหลาดใจ