คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 614

แดร์ริลกล่าวพลางชี้ไปที่กลุ่มคนที่กำลังเข่นฆ่ากันเองอยู่ "คนพวกนั้นเดินเข้าไปในกับดัก พวกเขาจะต้องเห็นภาพหลอนเป็นสมบัติอะไรสักอย่าง พวกเขาถึงเป็นกังวลว่าจะถูกแย่งชิงไป ฉะนั้นพวกเลยไล่ฆ่ากันเอง"

แดร์ริลพูดถูกต้อง

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยินยอมตกลงพร้อมใจกันที่จะสำรวจสุสานโบราณแห่งนี้ก่อนที่พวกเขาจะได้เข้ามาในถ้ำ พวกเขาทุกคนต่างต้องการที่จะครอบครองสมบัติไว้กับตัวเอง

เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในกับดักค่ายกล พวกเขาก็เริ่มเห็นภาพหลอนของสมบัติที่กองอยู่เบื้องหน้าพวกเขา และมันก็เหตุให้พวกเขาเริ่มเข่นฆ่าห้ำหันกันเอง

"ไม่ต้องห่วง" แดร์ริลมองไปที่อีเว็ตต์ "ฉันรู้วิธีที่จะแก้ไขมัน"

แดร์ริลเอื้อมมือของเขาไปสะกดจุดที่ไหล่ของเขา มันคือจุดอัตตา

ตามที่มีบันทึกไว้ในตำราพิชัยสงครามไป๋ฉี ผู้ใดก็ตามจำเป็นจะต้องสะกดจุดปิดผนึกอัตตาของตัวเอง พวกเขาถึงจะสามารถสลายค่ายกลได้ ด้วยวิธีนี้ก็จะไม่ต้องทุกข์ทรมานจากอาการประสาทหลอน

มันคือเรื่องจริง

เมื่อแดร์ริลได้ผิดผนึกจุดอัตตาของเขา แดร์ริลก็รู้สึกได้ว่าจิตใจของเขาปลอดโปร่งและตื่นตัว

จากนั้นเขาก็หันไปหาเว็ตต์และฉีกยิ้ม "มานี่ เดี๋ยวฉันจะสะกดปิดผนึกจุดอัตตาให้เธอเอง"

ทันใดนั้น อีเว็ตต์ตัวทรุดและคุกเข่าลงกับพื้น จากนั้นเธอก็มองไปที่แดร์ริลอย่างเริงร่า "ท่านพ่อ! กราบสวัสดี ท่านพ่อของหนู"

อะไร? ทำไมเธอถึงเรียกแดร์ริลว่าพ่อ?

แดร์ริลตกตะลึงแต่เขารีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว เขาสะกดจุดช้าเกินไปอีเว็ตต์เริ่มมีอาการประสาทหลอนแล้ว

มันเป็นเวลาถึงสองเดือนแล้วที่อีเว็ตต์มายังจักรวาลโลก ถึงแม้ว่าเธอจะดูแข็งกร้าวมาโดยตลอด เธอก็คิดถึงพ่อของเธอและโลกใหม่