คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 624

นายหญิงแห่งนิกายรู้สึกเศร้าสร้อยเสียใจ เธอไปหาตระกูลลินดันด้วยความหวัง เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะถูกถากถางดูแคลนให้อับอายขนาดนี้

โมนิก้าขบริมฝีปากของเธอพลางรู้สึกเสียใจมาก เธอสงบสติอารมณ์ตัวเองอยู่สักพักก่อนจะออกเดินทางจากคฤหาสน์ตระกูลลินดันเพื่อไปที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้

คุณย่าลินดันได้บอกไว้ว่าบรรดาญาติของแดร์ริลทั้งหมดอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้ เธอจำเป็นต้องไปที่นั่นเพื่อสืบหาด้วยตัวเอง

ครึ่งชั่วโมงต่อมาที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้

ตระกูลดาร์บี้กำลังวางแผนดำเนินโครงการห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่

โครงการนี้มีมูลค่าประมาณหมื่นล้านเหรียญ ทุกคนยุ่งมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทุกคนออกไปข้างนอกเพื่อทำธุรกิจ ยูมิเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในบ้านเธอมีหน้าที่ตรวจสอบบัญชีรายรับของตระกูลดาร์บี้ในแต่ละเดือน

สมาชิกในตระกูลดาร์บี้คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาเธอ “พี่สาว มีผู้หญิงมารออยู่ที่ประตู เธอกำลังตามหาแดร์ริล”

ผู้หญิงมาตามหาแดร์ริล?

ยูมิฉีกยิ้ม ยังมีคนมาตามหาแดร์ริลที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้อยู่อีกอย่างนั้นเหรอ? ทุกคนในเมืองตงไห่ต่างรู้ดีว่าแดร์ริลถูกเนรเทศออกจากตระกูลดาร์บี้แล้ว

ยูมิไม่ได้มีเจตตนาที่จะพบเธอ แต่ความสงสัยใคร่รู็ เธอจึงเดินไปที่ประตู

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา

นายหญิงแห่งนิกายนั่งลุกลี้ลกลนอยู่ในห้องโถงขณะที่เธอรอแดร์ริล

ยูมิเดินเข้าไปในห้องโถง เธอถูกดึงดูดโดยความงามของนายหญิงแห่งนิกายเมื่อเธอได้พบ

สาวสวยคนนี้ดูไม่น่าคุ้นเคย เธออาจจะมาจากที่ไหนสักแห่งที่มีความน่าอัศจรรย์ เพราะเธอดูไม่เหมือนกับสามัญชนคนธรรมดา

ยูมิไม่ได้กล่าวขอให้เธอรีบออกไปจากคฤหาน์ในทันที เธอกล่าวถามโมนิก้าด้วยความสงสัยอยากรู้ “คุณมีความสัมพันธ์กับแดร์ริลในฐานะอะไร? ทำไมคุณถึงมาตามหาแดร์ริล?” จากนั้นเธอก็กล่าวเสริม “ฉันคือพี่สะใภ้ของแดร์ริล"

โมนิก้ากล่าวตอบเธอทันควันเมื่อได้ยินว่ายูมิคือพี่สะใภ้ของแดร์ริล “ฉันเป็นเพื่อนซี้ของแดร์ริล"

เพื่อนซี้ของแดร์ริล?

ยูมิรู้สึกประหลาดใจ เธอฉีกยิ้มเมื่อเธอเห็นใบหน้าแดงระเรื่อของโมนิก้า เธอเชื่อว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับทุกคน

“พี่สะใภ้ แดร์ริลอยู่ที่นี่รึเปล่า?” โมนิก้ากล่าวถามเนื้อเต้น

โมนิก้ารู้สึกเหนื่อยอ่อนล้า เธอไม่มีอาหารหรือน้ำตกถึงท้องเลยตลอดทั้งวัน แถมครอบครัวลินดันก็เพิ่งจะดุด่าไล่ตะเพิดเธอออกมาอีก

“อืม...” ยูมิฉีกยิ้มอย่างเหน็บแนม “เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เท่าที่ฉันรู้ เขาไม่ได้อยู่ในเมืองตงไห่”

ยูมิกำลังโกหกเพราะเธอไม่รู้ว่าไอ้คนไร้ประโยชน์อย่างแดร์ริลอยู่ที่ไหน

'แดร์ริลไม่ได้อยู่ที่เมืองตงไห่งั้นเหรอ? ฉันจะทำยังไงดีล่ะทีนี้?' โมนิก้ารู้สึกวิตกกังวล