คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 663

เธอเจตตนาดี?

แดร์ริลกำหมัดแน่นขึ้นกว่าเดิม! ดวงตาของเขาแดงเถือกด้วยความโกรธแค้น!

“เอาล่ะ เอาล่ะ ดูนายสิ ฉุนเฉียวอะไรขนาดนี้ ฉัน... ฉันหิวข้าวแล้ว” โมนิก้ากล่าวเบา ๆ

เธอนอนหลับไม่ค่อยสนิทในช่วงเวลาที่เธออยู่ในสวนซ่อนเร้น หลังการผ่าตัดจบลงเธอรู้สึกอ่อนเพลียและหิวกระหาย

“ผมจะไปซื้อโจ๊ก... เดี๋ยวผมจะไปเลย” แดร์ริลรีบลุกขึ้นยืนและสวมเสื้อโค้ทอย่างร้อนรน “ที่รัก รออยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวผมจะรีบกลับมา”

ม๊วฟ!

โมนิก้าหน้าแดงในทันที

มองแผ่นหลังแดร์ริลรีบวิ่งออกไป ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข

…

อีกทางด้านหนึ่ง

แดร์ริลรีบโบกรถแท็กซี่ด้านนอกของโรงพยาบาลและมุ่งตรงไปที่ชายหาด

มีแผงขายโจ๊กที่ชายหาดตงไห่ซึ่งเปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แดร์ริลและผองเพื่อนมักจะแวะเวียนไปกินอยู่บ่อยครั้งเมื่อตอนที่พวกเขายังเป็นเด็กวัยรุ่นและออกไปเที่ยวเล่นสนุกในยามค่ำคืน โจ๊กร้านนี้คือตัวเลือกอันดับหนึ่งของพวกเขาสำหรับอาหารมื้อเย็น

อาหารจานเด็ดของทางร้านคือโจ๊กทะเลเดือดกุ้งและปู

เขาจดจำได้คร่าว ๆ ว่าอาหารจานนี้ราคาประมาณสองร้อย มันอร่อยเลิศรสและเขามั่นใจว่าโมนิก้าจะต้องหลงรักมันอย่างแน่นอน

แดร์ริลมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อชมทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองตงไห่ขณะรถแท็กซี่กำลังแล่นไปยังจุดหมายปลายทาง เมืองตงไห่ เมืองอันดับต้น ๆ หน้าใหม่ยังคงพลุกพล่านแม้กระทั่งตอนตีสาม

ขณะรถแท็กซี่จอดที่ชายหาด บริเวณรอบข้างก็เงียบสงัดไม่มีใครอยู่ที่นั่น ใครจะไปเที่ยวทะเลในเวลารุ่งสาง?

แดร์ริลลงจากแท็กซี่และเดินเรียบไปตามชายหาดอีกสองสามร้อยเมตรเพื่อมองหาแผงขายโจ๊กที่คุ้นเคย

ลมทะเลพัดโชยในยามค่ำคืน เขารู้สึกอับเฉาหลังจากเดินไปได้ไม่กี่นาที

ให้ตายสิพับผ่า! ตึกรามบ้านช่องริมชายหาดถูกรื้อถอนและย้ายถิ่นฐานที่ตั้งออกไปหมดแล้ว แผงขายโจ๊กก็หายไปอย่างไร้ร่องลอย