คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 718

แดร์ริลรู้อยู่เสมอว่าฟลอเรียนเป็นคนบ้าผู้หญิงและเจ้าชู้ตั้งแต่ยังเด็กและเห็นเขาหลอกลวงตระกูลดาร์บี้มาโดยตลอด

แดร์ริลวิตกกังวลแทบจะบ้าคลั่งเมื่อเขานึกถึงว่านายหญิงนิกายและอีวอนถูกลักพาตัวไป เขาโบกมือให้กับเซปไฟร์และคนอื่น ๆ ที่เหลือ "ได้โปรดปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว ฉันต้องการความสงบ"

"ครับ"

สี่พี่น้องตอบรับแดร์ริลก่อนจะออกจากห้องไปและทิ้งให้แดร์ริลอยู่คนเดียว

เขานั่งอยู่เบื้องหน้าของโต๊ะครุ่นคิดถึงอีวอนและนายหญิงนิกาย เขาไม่มีทางเลือกอื่นที่จะต้องไปโลกใหม่ด้วยตัวเองเป็นการส่วนตัว

ก๊อก! ก๊อก!

ในเวลานั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

แดร์ริลรีบลุกไปเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นเซปไฟร์และคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเขาถึงกับตกตะลึงหลังจากเปิดประตู

มีหญิงสาวสวยราวกับนางฟ้ายืนอยู่หน้าประตู สวมใส่ชุดเดรสยาวสีชมพู

เธอคือเทพธิดาตัวน้อยแห่งพระราชวังฟูเหยา

"ภรรยาตัวน้อย เธอมาหาฉันทำไมที่นี่?"

แดร์ริลตกตะลึงไปชั่วขณะจนในที่สุดเขาก็ดึงสติกลับมาได้และยียวนเธอเล่น "เกิดอะไรขึ้น เพิ่งจะผ่านไปแค่สองวันเธอก็คิดถึงฉันแล้วเหรอ?"

แดร์ริลงวยงงขณะเขากล่าว พระราชวังฟูเหยาได้จากไปหลังจากที่กองทัพโลกใหม่ถอนทัพออกไปจากสมรภูมิที่หอคอยดาวปราถนา

แล้วเทพธิดาตัวน้อยจะกลับมาทำไม?

เลือดขึ้นหน้าของไอรีนหลังจากที่ได้ยินคำกล่าวทักทายของแดร์ริล ก่อนจ้องเขม็งไปที่เขาและกล่าว "แดร์ริล นายช่วยจริงจังก่อนได้ไหม?"

มุขตลกของแดร์ริลยวนยีเธอทุกครั้งที่มาพบกัน

แดร์ริลฉีกยิ้ม "ได้ ฉันจะหยุด แล้วเธอมาหาสามีที่นี่ทำไม?"

“นาย!" เทพธิดาตัวน้อยนั้นโมโหแต่เธอก็กล่าวต่อ "ฉันมาที่เพื่อเอาของมาให้"

ขณะเธอกล่าว เธอก็หยิบคัมภีร์ออกมาสองเล่มและยื่นให้กับแดร์ริล

'อะไร?'

'คัมภีร์มหาปริศนาสองเล่มงั้นเหรอ?'

แดร์ริลตกตะลึงเมื่อเห็นคัมภีร์ในมือของไอรีน เขาถึงกับสะดุ้งเฮือก

คัมภีร์มหาปริศนาสองเล่ม เล่มหนึ่งมีหน้าปกสีน้ำเงินและอีกเล่มหนึ่งมีหน้าปกสีคราม

ไอรีนทำหน้าจริงจังจ้องไปที่แดร์ริลและกล่าว "อย่าเพิ่งดีใจไป เรามีข้อแม้บางอย่าง ข้อแรกนายจะสุ่มสี่สุ่มห้าเดินเข้าไปในพระราชวังฟูเหยาหน้าตาเฉยไม่ได้ในอนาคตและข้อสองคือห้ามเรียกพวกเราว่าเป็นภรรยาของนายอีก!"

เจ็ดเทพธิดาเป็นถึงเจ้าพระราชวังแห่งพระราชวังฟูเหยา พวกเธอทั้งเจ็ดต่างบริสุทธิ์และชื่อเสียงของพวกเธอจะต้องระส่ำระส่ายถ้าหากเขายังเรียกพวกเธอว่าเป็นภรรยาของเขา

ฮ่าฮ่า...

แดร์ริลพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม "ได้เลย ภรรยาตัวน้อย เฮ้ย ไม่ใช่สิ เทพธิดาตัวน้อย"

เขากล่าวต่อด้วยยิ้มขณะอธิบาย "ขอโทษ ๆ ฉันผิดเอง ฉันเริ่มจะชินแล้วที่เรียกแบบนี้จะให้แก้ง่าย ๆ ก็ยังไงอยู่"

"นาย!"

เลือดขึ้นหน้าไอรีนอีกครั้งขณะเธอกระทืบเท้า "นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ฉันหวังว่านายจะรักษาสัญญา แค่นี้ล่ะ ลาก่อน"

หลังจากเธอกล่าวจบ เธอก็หันหลังและเดินจากไป

ในเวลานั้น แดร์ริลกอดคัมภีร์สองเล่มนั้นไว้แน่นขนัดระหว่างมองไปที่แผ่นหลังของเทพธิดาตัวน้อยที่กำลังเดินจากไป และฉีกยิ้ม "เทพธิดาตัวน้อย ดูแลตัวเองด้วยนะ"

เฮ้อ

ไอรีนไม่ได้กล่าวตอบอะไรและรีบเร่งเดินจากไป แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียกเธอว่า 'ภรรยา' แล้วก็ตาม แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังคงฟังดูฝืน ๆ เมื่อเรียกเธอว่า 'เทพธิดาตัวน้อย'