”ปล่อยฉัน!” แดร์ริลกล่าวอย่างเย็นชา
แดร์ริลได้กลิ่นอันหอมรัญจวนขณะถูกโอบกอดแนบแน่น แต่ความขุ่นเคืองก็ยังคงแผดเผาของเขาอยู่ในใจ
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! เราคงจะกลับไปเป็นเหมือนก่อนไม่ได้อีกแล้ว” แดร์ริลกล่าวอย่างหนักแน่นก่อนจะพลักตัวเมแกนออก
หลังจากที่เขาได้กล่าว แดร์ริลก็หันหลังและเดินจากไป
“พี่ชาย...” เมแกนรู้สึกผิดหวัง “พี่ชายที่รัก ฉันจะขอคุกเข่าเพื่อขอขมานาย ได้โปรด”
“ฉันไม่สน ขอบใจ”
แดร์ริลหันขวับและจากไปโดยไม่หันกลับมาอีกหลังจากเขากล่าว
…
ระหว่างนั้นที่ท่าเรือของเมืองตงไห่
ในความมืดมิด ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีทรวดทรงที่เย้ายวนกำลังเดินเรียบไปตามชายหาด ใบหน้าที่โดดเด่นเป็นสง่าของเธอเปี่ยมไปด้วยความหวาดระแวง
เธอคือยูมิ
ในตอนแรกยูมิได้วางแผนไว้ว่าจะอาศัยอยู่กับตระกูลดาร์บี้ให้นานที่สุดและเฝ้ารอให้ฟลอเรียนลงหลักปักฐานตั้งตัวในโลกใหม่ก่อนที่จะไปพบกับเขา
อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่สามารถที่จะต้านทานความยั่วยวนของคัมภีร์มหาปริศนาได้เมื่อเธอได้เห็นมัน เธอไม่มีที่ให้ไปในตอนนี้ หนทางเดียวของเธอก็คือต้องยอมเสี่ยงและเดินทางออกไปที่โลกใหม่
ยูมิพึมพัมขณะเธอกำลังก้าวเดิน “ฟลอเรียน นายมันโชคดีจริง ๆ ที่ได้แต่งงานกับคนอย่างฉัน นายจะต้องดีใจมากแน่ ๆ เมื่อฉันไปหานายที่โลกใหม่และเอาคัมภีร์ทั้งเจ็ดเล่มไปให้กับนาย”
ยูมิกอดคัมภีร์ทั้งเจ็ดเล่มไว้แน่นขนัดและรู้สึกตื่นเต้นลิงโลด ข่าวลือที่ว่าผู้ใดสามารถครอบครองได้ครบทั้งเจ็ดเล่มจะสามารถครองโลกได้!
ขณะที่เธอกำลังเนื้อเต้น เธอก็งวยงงกับวิธีการที่จะเดินทางไปโลกใหม่ เธอเคยได้ยินมาว่ามีมหาสมุทรแห่งความตายเป็นเส้นแบ่งระหว่างจักรวาลโลกและโลกใหม่ ซึ่งไม่มีอะไรสามารถจะลอยข้ามไปได้ แม้กระทั่งใบไม้ เธอควรจะทำอย่างไรดี?
ระหว่างที่เธอครุ่นคิด และทันใดนั้นเธอก็ฉีกยิ้มขึ้นมาขณะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เธอมองเห็นว่ามีเรือใบอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากชายฝั่ง เรือใบลำนี้ถูกทิ้งไว้โดยกองทัพโลกใหม่ในตอนที่พวกเขาถอยร่นกลับไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...