รอยยิ้มแข็ง ๆ ของซาแมนธาพลันดูอึดอัดและบูดบึ้ง
อย่างไรก็ตาม ลิลี่ยังคงสงบและมั่นใจ เธอยืนขึ้นแล้วแนะนำแดร์ริล "นี่คือแดร์ริล พวกเราแต่งงานกัน"
"โอ้… ลูกเขยของซาแมนธานี่เอง เขาดูเป็นคนที่เหมาะสมนะ เขาทำงานที่ไหนเหรอ?" เมลานีกล่าว
"ในบริษัท" แดร์ริลตอบอย่างสุขุม เขารู้ว่าเมลานีคิดจะทำอะไร แต่เขาไม่สน
"บริษัทอะไร? ตำแหน่งไหนล่ะ?" เมลานีถามด้วยรอยยิ้ม ทำทีเหมือนถามด้วยความเป็นห่วงจริงใจ
โดยไม่กะพริบตา แดร์ริลตอบ "ก็แค่หนุ่มออฟฟิศทั่วไป"
'อ้า! ก็แค่หนุ่มออฟฟิศ!' เมลานีคิด
ด้วยคำกล่าวนั้น รอยยิ้มเดียดฉันท์ก็ปรากฏบนใบหน้ารอบ ๆ เขา เมื่อเห็นการตอบสนอง เมลานีรู้สึกพอใจ
"เป็นหนุ่มออฟฟิศก็ดีแล้ว มันไม่เป็นไรที่เธอทำงานไม่ค่อยดี ลิลี่เองก็น่าทึ่งมากแล้ว มันไม่มีปัญหาอะไรที่เธอจะอาศัยอยู่ที่บ้านเฉย ๆ" เธอกล่าวเสริม
การประชดประชันนี้ชัดเจนมาก ใบหน้าของซาแมนธาดำมืดลง
'มันเป็นความผิดของแดร์ริล เขาไม่รู้จักตำแหน่งของตัวเองรึไง? เขาคิดว่ามันดีรึไงที่พูดเรื่องนี้ออกมาแล้วทำให้ครอบครัวต้องอับอาย?' ซาแมนธาคิด
ลิลี่เองก็มีรอยยิ้มที่ไม่เป็นธรรมชาติบนใบหน้า เธอเสียใจที่พาแดร์ริลมาด้วย
ในทันใดนั้น เมลานีก็ยืนขึ้นพร้อมแก้วในมือแล้วยิ้ม "ในเมื่อพวกเรามารวมกันวันนี้ ฉันก็มีข่าวดีจะมาประกาศ ลูกสาวฉันกำลังจะแต่งงาน และนี่คือลูกเขยฉัน"
ชายหนุ่มยืนขึ้นข้างแดร์ริลพร้อมน้ำเสียงที่แสดงความเคารพ "สวัสดีครับทุกท่าน ผมจิมมี่ ตอนนี้ผมเป็นเจ้าของบริษัท ไมล์-เอนด์"
ว้าว!
ทันใดนั้น ทั้งห้องก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
"บริษัทไมล์-เอนด์? ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการค้านอกประเทศน่ะเหรอ? นั่นมันบริษัทใหญ่เลยนี่นา!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...