คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 798

เดบร้ากำลังทุกข์ทรมานอยู่บนเตียง เธอตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นในขณะที่เหงื่อไหลท่วมตัว

“แดร์ริล...คุณได้นำตัวผู้อาวุโสจูปิเตอร์กลับมาไหม?” ริมฝีปากของเดบร้าแห้งกร้าน เธอถามเสียงต่ำได้ ดูเหมือนว่าประโยคนั้นจะใช้กำลังของเธอจนแทบจะหมด

แดร์ริลถอนหายใจ “ฉันตามไม่ทัน เขาเร็วเกินไป...”

แดร์ริลวางจี้หยกลงบนโต๊ะ “ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ทำจี้หยกตกเอาไว้และฉันก็เก็บมันมาได้”

ไม่นะ…

เขาพยายามเอาจี้หยกมาแต่คน ๆ นั้นหนีรอดไปได้?

เดบร้าตกอยู่ในความสิ้นหวัง

เธอรู้สึกว่ากำลังภายในของเธอถูกระบายออกมาจนหมด ไม่เพียงเท่านั้น ร่างกายของเธอยังสลับกันไปมาระหว่างความรู้สึกร้อนและหนาวเย็น ในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกราวกับว่ามีมดหลายหมื่นตัวกำลังคลานไปทั่วทั้งร่างกายของเธอซึ่งทำให้คันมาก!

อย่างไรก็ตาม เธอได้ฝืนอย่างสุดความสามารถที่จะไม่คร่ำครวญจนกระทั่งแดร์ริลกลับมา เพียงเพราะบุคลิกที่เยือกเย็นและแข็งแกร่งของเธอ แต่ทว่า เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เดบร้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องบอกให้แดร์ริลกลับไป “คุณ…คุณกลับไปได้แล้ว”

แดร์ริลไม่ได้จากไป แต่เขากลับพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ท่านเจ้าสำนัก ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้ถ้าฉันกลับไป"

แดร์ริลหยุดครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “ยาพิษสามสหายเป็นพิษที่แปลก หลังจากที่กินยานั้นเข้าไป ร่างกายก็จะรู้สึกหนาวเย็น ร้อนรุ่มและคันสลับกันไป และอีกไม่นานคุณก็จะสูญเสียกำลังภายในทั้งหมดและไม่สามารถบ่มเพาะได้อีกต่อไปถ้าหากว่าคุณไม่ได้รับยาแก้พิษให้ทันเวลา โชคดีแค่ไหนที่ฉันกลั่นยาแก้พิษได้”

'อะไรนะ?

'เขากลั่นยาแก้พิษได้จริงเหรอ?'

เดบร้าตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอมองแดร์ริลอย่างว่างเปล่า

เธอคิดในใจว่าแดร์ริลเพียงแค่โอ้อวด อย่างไรก็ตาม เธอก็ตระหนักได้ในวินาทีต่อมาว่าแดร์ริลสามารถอธิบายอาการของเธอได้อย่างแม่นยำ

เดบร้ากัดริมฝีปากของเธอและกระซิบเบา ๆ “ถ้าอย่างนั้น… ถ้าอย่างนั้น คุณควรจะช่วยฉันสิเร็ว ๆ… กลั่นยาแก้พิษ”