คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 845

เซเลสเต้พยักหน้าและกล่าวกับเธออย่างสงบเสงี่ยม

“เขาสบายดีไหม?” เธอกล่าวถามอย่างวิตกกังวล ดวงตาของเธอแดงก่ำ

เซเลสเต้ค่อย ๆ นั่งลงอย่างช้าพลางยกถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบ เธอกล่าวอย่างสุขุม “เขาตายแล้ว”

ในฐานะที่เธอเป็นเจ้าสำนักสุญตา เซเลสเต้ได้คร่าชีวิตผู้คนไปนับไม่ถ้วน ชีวิตและความตายเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ ฉะนั้นเธอจึงมีท่าทีที่สุขุมในตอนที่บอกข่าว

อะไรนะ?

ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้าน เธอรู้สึกด้านชาไปทั้งตัวราวกับโดนเวทมนต์สะกดให้แช่แข็ง!

เซเลสเต้กล่าวต่อ “สำนักง้อไบ๊รุมล้อมตัวแดร์ริลก่อนที่เขาจะร่วงลงไปในภูเขาไฟและตาย”

ลิลี่ปวดร้าวหัวใจ ตัวของเธออ่อนปวกเปียกในทันทีขณะที่ทรุดลงกับพื้น เธอนั้นเศร้าโศกเสียใจมากและร้องไห้ออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

เธอคงไม่เชื่อถ้าหากใครก็ตามมาบอกข่าวนี้กับเธอว่าแดร์ริลเสียชีวิตไปแล้ว แต่ข่าวนี้มันออกมาจากปากอาจารย์ของเธอ อาจารย์ของเธอคงไม่มีวันผิดพลาดแน่นอน

น้ำตาของเธอไหลนองราวกับเขื่อนแตก ลิลี่พูดไม่ออก ภาพความทรงจำในอดีตผุดขึ้นมาวนเวียนอยู่ในหัวของเธอและเธอก็รู้สึกเจ็บปวดร้าวหัวใจ

เซเลสเต้ถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่เธอปลอบโยนลิลี่อย่างอ่อนโยน “ต่อไปนี้เธอจะต้องดูแลตัวเองแล้ว ลิลี่”

จากนั้นเซเลสเต้ก็ลุกขึ้นยืนหันหลังเดินจากไป

ลิลี่ถูกทิ้งให้เหลือยู่คนเดียวภายในห้องโถงใหญ่ เธอสงบสติอารมณ์ของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป เธอเริ่มร้องห่มร้องไห้ออกมาเสียงดัง!

‘ที่รัก คุณรู้ไหมว่าหน้าของฉันเสียโฉมไปแล้ว? ฉันไม่คงไม่กล้าไปเผชิญหน้าคุณ ฉันแค่หวังว่าสักวันจะได้เฝ้ามองดูคุณจากที่ไกล ๆ เพื่อจะได้เห็นคุณ’

ลิลี่กำหมัดแน่นจนมือแทบเลือดออก

‘สำนักประกายแสง! สำนักง้อไบ๊! ฉันจะทำให้พวกแกต้องชดใช้!’

…

ระว่างนั้นที่ทวีปเวสต์ริงตัน

ทวีปนี้มีความคล้ายคลึงกับโลกใหม่ มันเป็นยุทธจักรที่โบราณและไม่มีนวัตกรรมเทคโนโลยีใด ๆ

ทวีปโลกใหม่มีจักรพรรดิคอยปกครองสืบทอดมาเป็นพัน ๆ ปี จึงมีเสถียรภาพและความมั่งคั่ง อย่างไรก็ตามมันก็แตกต่างกับเวสต์ริงตันโดยสิ้นเชิงที่ตอนนี้อยู่ในช่วงสงครามอันเปราะบาง

ในช่วงเวลาสองสามร้อยปีที่ผ่านมานั้น กองกำลังมากกว่าสิบก๊กในเวสต์ริงตันต่างห้ำหั่นสู้รบกันเอง ศึกสงครามของพวกเขาไม่เคยสิ้นสุด

จนกระทั่งก่อนหน้านั้นประมาณหนึ่งเดือน มีจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ผู้เกรียงไกรผงาดขึ้นมากลายเป็นผู้ทรงบารมีที่สุดในเวสต์ริงตันและพิชิตครอบครองได้ทั่วทั้งทวีป