คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 860

"คุณพ่อ!"

ซาร่าและเรเชลตะโกนขึ้นพร้อมกันในขณะที่น้ำตาของพวกเขาไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

สายตาอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากดวงตาของโซรัน

ในเวลานั้น โซรันเกือบจะเสียกำลังภายในทั้งหมดของเขาไปแล้ว เขากำลังยื้อชีวิตของเขาเอาไว้ด้วยลมหายใจเพียงอย่างเดียว แต่แล้วเขาก็ถูกแทงด้วยหอก แล้วเขาจะยื้อมันไว้ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันแน่นและใช้กำลังทั้งหมดที่มีเพื่อยืนขึ้น

องค์รัชทายาทฉีกยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อเขาเห็นว่าโซรันอ่อนแอเพียงใด “จัดการซะ! อย่าทำให้มันยืดเยื้อ!”

เขาไม่ต้องการเสียเวลาในการทำลายครอบครัวเล็ก ๆ มากไปกว่านี้

จากนั้น องครักษ์จำนวนมากก็พุ่งเข้าหาโซรันตามคำสั่งของเขาในทันที องครักษ์หลายคนเดินเข้ามาจากด้านหลังด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าก่อนที่พวกเขาจะแทงโซรันด้วยหอกที่ด้านหน้าและด้านหลังของเขา!

สวบ!

หอกยาวหลายอันได้แทงทะลุร่างของโซรัน!

สวบ!

เลือดไหลพุ่งออกมาจากร่างของโซรัน เขารู้สึกว่าพลังของเขาเริ่มจะหมดลง!

โซรันเดินเซและถอยหลังไปหลายก้าว เขาพยายามกัดฟันและทรงตัวเอาไว้

“ถ้าพวกแกต้องการทำลายคาร์เตอร์ ก็ข้ามศพฉันไปก่อน!” ใบหน้าของโซรันกลายเป็นสีขาว แต่กลับไม่มีร่องรอยของความกลัวในขณะที่เขาตะโกนร้องด้วยเสียงอันแหบแห้ง

'อะไรกัน? เขาเป็นคนเหล็กหรือยังไง? ทำไมเขาถึงยืนหยัดได้อยู่ ทั้ง ๆ ที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น’

เหล่าองครักษ์ต่างก็มองหน้ากันและรู้สึกท้อแท้ เมื่อพวกเขาเห็นว่าโซรันมีพฤติกรรมที่บ้าคลั่งเช่นไร

"คุณพ่อ!"

“คุณพ่อ อดทนไว้!”

สองสาวพี่น้อง เรเชลและซาร่า รู้สึกราวกับว่า หัวใจของพวกเธอได้ถูกแทงยับเยิน พวกเธอสะอื้นไห้อย่างเป็นกังวล

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของสาวกคาร์เตอร์ก็เปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่าอาจารย์ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใดพวกเขาต้องการรีบเข้าไปช่วยอาจารย์ของเขา

แต่พวกเขาก็ถูกห้อมล้อมไปด้วยองครักษ์มากมาย จนแทบจะก้าวขาออกไปไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปช่วยโซรันได้เลย!

โซรันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยดวงตาที่แดงก่ำและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ ก็อย่าคิดที่จะทำลายครอบครัวและผู้คนของฉัน!”

โซรันคำรามขึ้นและพุ่งเข้าหาองครักษ์จนพวกเขาถอยหลังออกไป

โซรันได้ใช้กำลังภายในที่เหลืออยู่พุ่งเข้าหาพวกเขา

ดาบกลืนโลหิตในมือของแดร์ริล ปะทะเข้ากับดาบขององค์รัชทายาท เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานมหาศาล ตามมาด้วยความรู้สึกราวกับว่าแขนและขาของเขากำลังจะหัก จากนั้น เขาก็ตกลงจากหลังม้าด้วยแรงมหาศาล

“พวกแกทุกคนสมควรตาย เพราะแกทำร้ายพ่อทูนหัวของฉัน!” แดร์ริลพูดด้วยดวงตาสีแดงก่ำ กำลังภายในที่แข็งแกร่งเข้าปกคลุมพื้นที่ในทันที ในขณะที่องครักษ์หลายพันคนต่างก็จ้องมองไปที่แดร์ริล พวกเขารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!

“ท่านแดร์ริล?”

“เป็นเขาจริง ๆ! นั่นคือเขา!"

“นั่นแดร์ริล! เขายังไม่ตาย! เขายังไม่ตาย!”

ทันใดนั้น สาวกของตระกูลคาร์เตอร์ก็ต้องตกตะลึง จากนั้นเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีก็ปะทุขึ้น!

เรเชลตัวสั่นในขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง เธอมองดูแดร์ริลกลางอากาศอย่างไม่เชื่อสายตา

เมื่อปีที่แล้ว เธอเห็นด้วยตาของตัวเองว่าแดร์ริลตกลงไปในปล่องภูเขาไฟได้อย่างไร

'ทำไมเขาถึงไม่ตาย? เขารอดมาได้ยังไง?’

แดร์ริลยังแข็งแกร่งมากขึ้นอีกด้วย! เธอจะไม่เชื่อด้วยซ้ำ ถ้าหากว่าเธอไม่ได้เห็นมันด้วยตาของเธอเอง!

“นั่น พี่แดร์ริล!” ซาร่าตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น จากนั้นน้ำตาแห่งความสุขก็หลั่งไหลออกมา “พี่ยังไม่ตาย! พี่ไม่ตาย!”