คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 860

"คุณพ่อ!"

ซาร่าและเรเชลตะโกนขึ้นพร้อมกันในขณะที่น้ำตาของพวกเขาไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

สายตาอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากดวงตาของโซรัน

ในเวลานั้น โซรันเกือบจะเสียกำลังภายในทั้งหมดของเขาไปแล้ว เขากำลังยื้อชีวิตของเขาเอาไว้ด้วยลมหายใจเพียงอย่างเดียว แต่แล้วเขาก็ถูกแทงด้วยหอก แล้วเขาจะยื้อมันไว้ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันแน่นและใช้กำลังทั้งหมดที่มีเพื่อยืนขึ้น

องค์รัชทายาทฉีกยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อเขาเห็นว่าโซรันอ่อนแอเพียงใด “จัดการซะ! อย่าทำให้มันยืดเยื้อ!”

เขาไม่ต้องการเสียเวลาในการทำลายครอบครัวเล็ก ๆ มากไปกว่านี้

จากนั้น องครักษ์จำนวนมากก็พุ่งเข้าหาโซรันตามคำสั่งของเขาในทันที องครักษ์หลายคนเดินเข้ามาจากด้านหลังด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าก่อนที่พวกเขาจะแทงโซรันด้วยหอกที่ด้านหน้าและด้านหลังของเขา!

สวบ!

หอกยาวหลายอันได้แทงทะลุร่างของโซรัน!

สวบ!

เลือดไหลพุ่งออกมาจากร่างของโซรัน เขารู้สึกว่าพลังของเขาเริ่มจะหมดลง!

โซรันเดินเซและถอยหลังไปหลายก้าว เขาพยายามกัดฟันและทรงตัวเอาไว้

“ถ้าพวกแกต้องการทำลายคาร์เตอร์ ก็ข้ามศพฉันไปก่อน!” ใบหน้าของโซรันกลายเป็นสีขาว แต่กลับไม่มีร่องรอยของความกลัวในขณะที่เขาตะโกนร้องด้วยเสียงอันแหบแห้ง

'อะไรกัน? เขาเป็นคนเหล็กหรือยังไง? ทำไมเขาถึงยืนหยัดได้อยู่ ทั้ง ๆ ที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น’

เหล่าองครักษ์ต่างก็มองหน้ากันและรู้สึกท้อแท้ เมื่อพวกเขาเห็นว่าโซรันมีพฤติกรรมที่บ้าคลั่งเช่นไร

"คุณพ่อ!"

“คุณพ่อ อดทนไว้!”

สองสาวพี่น้อง เรเชลและซาร่า รู้สึกราวกับว่า หัวใจของพวกเธอได้ถูกแทงยับเยิน พวกเธอสะอื้นไห้อย่างเป็นกังวล

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของสาวกคาร์เตอร์ก็เปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่าอาจารย์ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใดพวกเขาต้องการรีบเข้าไปช่วยอาจารย์ของเขา

แต่พวกเขาก็ถูกห้อมล้อมไปด้วยองครักษ์มากมาย จนแทบจะก้าวขาออกไปไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปช่วยโซรันได้เลย!

โซรันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยดวงตาที่แดงก่ำและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ ก็อย่าคิดที่จะทำลายครอบครัวและผู้คนของฉัน!”

โซรันคำรามขึ้นและพุ่งเข้าหาองครักษ์จนพวกเขาถอยหลังออกไป

โซรันได้ใช้กำลังภายในที่เหลืออยู่พุ่งเข้าหาพวกเขา