คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 881

'ฉันฝันว่าคุณมากระซิบที่ข้างหูและบอกว่าคุณจะดูแลฉันตลอดไป...'

ลิลี่ปรารถนาที่จะพุ่งเข้าไปและผลักตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของแดร์ริล เธออยากกอดเขาให้แน่น เธออยากร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขา!

แต่แล้วเธอก็ต้องหยุดก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าร่างกายของเธอถูกแช่แข็ง

'ไม่ ฉันไม่สามารถออกไปเจอหน้าสามีของฉันได้...'

'ใบหน้าของฉันมันน่าเกลียด ฉันเห็นมันทุกครั้งที่ฉันมองเข้าไปในกระจก แล้วฉันจะให้เขาเห็นใบหน้าที่หน้าเกลียดเช่นนี้ได้อย่างไร’

‘ฉันกลัวว่าสามีจะจำฉันไม่ได้...ในตอนนี้ฉันกลายเป็นคนน่าเกลียดที่ไม่คู่ควรกับสามีของฉันอีกต่อไปแล้ว...'

ลิลี่รู้สึกแน่นในอกเมื่อเธอคิดเช่นนั้น หัวใจของเธอเจ็บปวด

“สามี….คุณได้ยินฉันไหม ฉันคิดถึงคุณมาก ฉันคิดถึงการได้อยู่ในอ้อมแขนของคุณ การได้พูดคุยกับคุณ ฉันอยากทำทุกอย่าง…แต่ฉันจะไปพบคุณในสภาพเช่นนี้ไม่ได้…” ลิลี่ พึมพำกับตัวเองเมื่อเธอหวนนึกถึงความทรงจำอันแสนหวานในอดีต

น้ำตาไม่อาจหยุดไหลได้เลย

“เพียงแค่ได้มองเห็นว่าคุณยังสบายดีและทำได้ดี เท่านี้ฉันก็มีความสุขมากแล้ว…” เสียงของลิลี่แผ่วเบาและนุ่มนวลเธอเกือบจะสูญเสียการทรงตัวและหมดสติลงได้ทุกเมื่อ

แต่ถึงอย่างนั้น ลิลี่ก็ยังจับตาดูแดร์ริลที่อยู่ภายในห้างสรรพสินค้าอย่างไม่ละสายตาและไม่พลาดแม้แต่การแสดงออกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา

เธอกลัวมาก

กลัวว่ามันจะเป็นเพียงแค่ความฝัน

เธอต้องการมองดูแดร์ริลให้ใกล้ชิดมากกว่านี้

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงความฝัน แม้ว่าเธอจะได้มองเขาจากระยะไกลก็ตาม!

ในขณะเดียวกัน แลนวินเองก็เฝ้าสังเกตแดร์ริลอย่างใกล้ชิด เธอถอนหายใจยาวและขมวดคิ้ว “เฮ้ ยัยขี้เหร่ ที่นี่คนเยอะเกินไป ฉันไม่สามารถหาโอกาสเข้าหาเขาได้เลย เราจะต้องแอบตามเขาไปและมองหาโอกาสในการฆ่าเขา”

แลนวินพูดต่อโดยที่เธอไม่หันกลับมามองลิลี่ “เธอเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ที่หน้ารถบรรทุกไหม? เขาคือแดร์ริล เป้าหมายของเราในครั้งนี้ เธอควรจับตาดูเขาให้ดี เราต้องสะกดรอยตามเขาไป เธอได้ยินฉันไหมยัยขี้เหร่?”

ลิลี่ไม่ตอบสนอง

แลนวินขมวดคิ้วและหันหน้ากลับมา เธอมองเห็นลิลี่ที่มีท่าทางที่สิ้นหวังซึ่งทำให้เธอโกรธในทันที “เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ? เธอหูหนวกหรือยังไง?”

ลิลี่ไม่ตอบสนอง เธอยังคงจ้องมองไปที่แดร์ริลอย่างว่างเปล่าจนลืมไปว่าเกิดอะไรขึ้นรอบ ๆ ตัวเธอในเวลานี้