คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 942

เจ้าศักดินาเคนนี่นั้นก็ดีใจที่ได้ยินว่าสำนักประกายแสงถูกทำลายลง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขารู้ว่าคนที่ถล่มสำนักประกายแสงลงได้คือแดร์ริล เจ้าศักดินาเคนนี่ก็ไม่สบอามรณ์ทันที เขาขุ่นเคืองเหนือคำบรรยาย

ไทเลอร์หวาดกลัวกับความโกรธของเจ้าศักดินาเคนนี่ เขารีบกล่าวตอบทันควัน “ท่านเคนนี่ ได้โปรดสงบสติอารมณ์ลงก่อน ผมจะรีบไปเร่งสำนักสุญตาอีกครั้ง และบอกให้พวกเขาลงมือทันที”

ไทเลอร์นั้นวิตกกังวลกระสับกระส่าย

สำนักสุญตาเป็นพรรคนักฆ่าผู้ลอบสังหารที่เก่งกาจที่สุดในโลกใหม่ แล้วทำไมมันถึงยากเย็นมากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับแดร์ริล?

…

ในวันต่อมาที่เมืองเล็ก ๆ ใกล้กับภูเขาแห่งปัญญา

ถึงแม้ว่าเมืองจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ครึกครื้นเป็นอย่างมาก ทันทีที่ถึงตอนเที่ยง ท้องถนนก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คน

เรือนร่างผอมเพรียวเดินเตร่อยู่ท่ามกลางผู้คน เธอมีใบหน้างดงามเป็นเอกลักษณ์ และที่เธอก็สวมชุดเดรสยาวสีขาวที่เผยโฉมทรวดทรงอันไร้ที่ติ เธอดูสง่างามราวกับเทพธิดา

เธอคือเดบร้า

เดบร้าเดินทางลงมาจากภูเขาแห่งปัญญาเมื่อคืนนี้เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เธอเดินเลยมาถึงเมืองอย่างเหม่อลอย

คำกล่าวที่ว่า สาวงามมักจะดึงดูดความสนใจไม่ว่าเธอจะเดินทอดน่องไปที่ใด ก็คงจะเป็นเรื่องจริงในคราวนี้ บรรดาผู้คนบนท้องถนนต่างเพ่งสายตาไปที่เดบร้า อย่างตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

เฮือก!

ชายจำนวนนับไม่ถ้วนถึงกับอ้ำอึ้งกลืนน้ำลาย บางคนอยากจะเข้ามาฉอเลาะกับเธอ แต่ว่าก็ต้องถอยร่นออกไปเมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังของเธอ

เดบร้าเดินเตร่ไปตามท้องถนนอยู่สักพัก เธอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นจากเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน

เดบร้าก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าหากมีคนกล่าวหาว่าเธอคือคนที่ทำร้ายจีเวลในคืนก่อน แดร์ริลก็คงไม่ปักใจเชื่อเช่นเดียวกัน แล้วทำไมเธอจะต้องไปโกรธเขาด้วย?

เดบร้ายังคงไม่มั่นใจกับอาการของจีเวล เธอจึงตัดสินใจที่จะรีบกลับไปหลังจากที่แวะซื้อของกินไปฝาก

ไม่นานหลังจากนั้นเดบร้าก็มาถึงร้านอาหาร

เจ้าของร้านอาหารใจดีจัดที่นั่งให้เดบร้าในห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามบนชั้นสอง เขาทำตัวราวกับว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยงามมากขนาดนี้มาก่อน

ทันทีที่เธอนั่งลงหลังจากที่เดินเข้าไปในห้อง ทั้งใดนั้นห้องข้าง ๆ ก็ส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายปั่นปวนดึงดูดความสนใจของเธอ

มีคนสองสามคนนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องข้าง ๆ

ในบรรดาพวกเขามีชายสวมเสื้อคลุมสีดำและสีขาว ดูเฉลียวฉลาดและหยิ่งทรนง

ชายคนนั้นคือ โยเอลจากสำนักสุญตา และชายอีกสองคนก็เป็นนักฆ่าระดับพระกาฬจากสำนักเดียวกัน ทั้งสามคนมาที่นี่เพื่อสนับสนุนแลนวินในภารกิจลอบสังหาร

โยเอลยกน้ำชาขึ้นจิบและกล่าว “เวรตะไล! ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ที่จะลอบฆ่าไอ้เจ้าแดร์ริลนี่ พวกนายได้ยินข่าวอะไรเกี่ยวกับเขาบ้างไหม​ พวกนายว่าเขายังอยู่บนภูเขาแห่งปัญญารึเปล่า?”

สหายของเขาสองคนก็หันมามองหน้ากัน หนึ่งในนั้นก็ส่ายหัวและกล่าวขึ้นมาอย่างขุ่นเคือง “เขาน่าจะยังอยู่บนนั้น เราได้สำรวจพื้นที่ของภูเขาเรียบร้อยแล้ว เราแอบเข้าไปข้างในได้ในคืนพรุ่งนี้เพื่อไปดักลอบสังหาร เราจะลงมือพร้อมกับศิษย์พี่แลนวิน เราทั้งสี่คนคงจะจัดการแดร์ริลได้ก่อนที่ใครจะไหวตัวทัน”

เปรี้ยง!

รัศมีพลังอันเข้มข้นก็ปะทุขึ้นมาจากตัวเธอ!

จากนั้นพัดหยกสีเขียวมรกตก็โผล่ขึ้นมาในมือของเดบร้า พัดหยกมีขอบที่แหลมคมมาก และสบัดเปิดปิดแผ่ขยายย่อได้ มันเปล่งแสงสีเขียวมรกตออกมา!

“เฮ้ เดี๋ยวก่อน แม่นาง! หยุดก่อน! หยุดก่อน!” โยเอลตัวสั่นเทา ในหัวของเขาปั่นป่วน เขานั้นไม่ได้โง่เขลาเขารู้ดีว่าเดบร้ากำลังจะโจมตีพวกเขา!

“แม่นาง ฉันอยากจะลอบสังหารแดร์ริลและฉันรู้ว่าเธอคงจะฆ่าฉันเพราะเรื่องนั้น แต่ก่อนที่ฉันจะตาย ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอ” โยเอลกลืนน้ำลาย เขารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่เขาจะรอดออกไป เขากลอกตา เอามือไขว้ไปด้านหลังและดึงเข็มออกมา

มันคือเข็มเงิน และเป็นอาวุธลับของสำนักสุญตา เข็มดอกพิรุณ

ปลายเข็มอาบยาสลบ หากมันทิ่มแทงโดนใครก็ตาม พวกเขาก็จะหมดสติทันทีไม่ว่าจะมีพละกำลังมากมายขนาดไหน!

“อยากจะบอกอะไรก็รีบพูดมา!” เดบร้ากล่าวนำ้เสียงขึงขัง

เธอนั้นเป็นเจ้าสำนักพราน ถึงแม้ว่าตำแหน่งของเธอจะสูงศักดิ์ แต่เธอก็จะไม่มีวันสังหารผู้บริสุทธ์ แต่กระนั้นพวกเขาเหล่านี้มีเจตนาที่จะลอบสังหารแดร์ริล มันหนักหนาเกินกว่าที่เธอจะรับได้ เธอจำเป็นต้องจัดการพวกเขาให้รู้แล้วรู้รอด

โยเอล กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ก่อนจะกล่าวเบา ๆ “แล้วเธอรู้ไหมว่าทำไมพวกเราถึงอยากจะลอบสังหารแดร์ริล?”

“ทำไม?” เดบร้าขมวดคิ้วกล่าวถาม

“เพราะว่า...” โยเอลก้าวเท้าขึ้นมา เขาสะบัดข้อมือและพุ่งตัวบุกใส่เดบร้าอย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับเข็มเงินในมือ