คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 966

วิลเลียมลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และกล่าวน้ำเสียงเรียบเฉย “ก่อนหน้านี้พ่อลิลี่หลอกเงินตระกูลเราไปกี่พันล้าน พวกเราเคยทวงคืนบ้างไหม? ตอนนี้พวกเราก็แค่ขอคืนร้อยห้าสิบล้าน แต่พวกแกก็ยังโอดโอยหาว่าพวกเราไม่มีมนุษยธรรมงั้นเหรอ?”

ทันใดนั้นสีหน้าท่าทางของวิลเลียมก็เคร่งขรึมขึ้นมา “ฉันจะบอกอะไรให้ พรุ่งนี้แกควรจะรีบหาเงินมาให้พวกเรา ไม่อย่างนั้นฉันจะหาคนมาจำนองบ้านหลังนี้ ถ้าพวกแกไม่ยอมทำตามก็แค่เตรียมใจว่าพ่อลิลี่ต้องติดคุกได้เลย”

วิลเลียมหันหลังและเดินจากไปทันทีที่เขากล่าวเช่นนั้น

“แก…” ลิลี่หน้าซีดเซียวและอยากจะแย้งกลับแต่วิลเลียนนั้นออกไปแล้ว

“ป่าเถื่อนที่สุด! แล้วเราจะอยู่ยังไง...”

ซาแมนธาตัวสั่นด้วยความโกรธขณะที่เธอนั่งน้ำตาคลอเบ้า

…

วันต่อมา ที่สถาบันหกวิถีในเมืองตงไห่

เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว เมืองตงไห่ตกอยู่ในวิกฤตการณ์อย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในตอนที่กองทัพโลกใหม่รุกรานบุกโจมตี กระนั้นก็ดี ต้องขอบคุณการต่อต้านและการเข้าสกัดกั้นของสำนักต่าง ๆ เมืองตงไห่จึงรอดพ้น แม้แต่สถาบันหกวิถีก็ไม่มีรอยขีดข่วนจากสมรภูมิรบในครั้งนั้น

วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เวลาพักของบรรดานักเรียน แต่อย่างไรก็ตาม ห้องโถงของสถาบันหกวิถีกลับดูมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาดใจ

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ข่าวใหญ่ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งยุทธภพ โดยสำนักบู๊ตึ๊งและสำนักเส้าหลินเป็นผู้นำอีกห้าสำนัก วางแผนจัดการประชุมยุทธภพครั้งแรกในสถาบันหกวิถี

นับตั้งแต่กองทัพโลกใหม่บุกเข้ารุกราน ทั้งห้าสำนักก็ได้รับบทเรียน

เมืองตงไห่เกือบจะตกไปอยู่ในมือของศัตรูเพราะไม่มีความสามัคคีปรองดองกันในหมู่สำนักและไม่มีความกลมเกลียวเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกัน ดังนั้นทั้งห้าสำนักจึงพร้อมใจที่จะผนึกกำลังกันและเชื้อเชิญสำนักอื่น ๆ ทั้งหมด เพราะการรวมตัวกันเท่านั้น พวกเขาถึงจะสามารถเตรียมรับมือกับการรุกรานจากโลกใหม่ในครั้งต่อไปได้

สำนักต่าง ๆ ส่วนใหญ่ก็มาถึงแล้ว ในตอนที่แดร์ริลและพี่น้องร่วมสาบานรีบไปที่ห้องโถง

ตรงกลางห้องโถง มีเวทีขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้น ซึ่งมีเพียงเจ้าสำนักไม่กี่สิบคนเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้นั่งตรงนั้น

จะเห็นได้ว่ามีเจ้าสำนักหลายคน เช่น ลีโอนาร์ดเจ้าสำนักบูตึ๊ง รี้ดประมุขนิรันดร์เจ้าสำนักเส้าหลิน ออโรร่า แฮนเซ่นเจ้าสำนักง้อไบ๊ เจ้าสำนักวณิพก สำนักวาฬยักษ์ สำนักฝ่ามือเหล็ก และสำนักมีดนั่งประจำที่อยู่ตรงนั้นมาสักพักหนึ่งแล้ว

ด้านล่างของเวทีนั้นมีผู้คนหลายพันคนนั่งอยู่ราวกับทะเลสีดำ ซึ่งแต่ละคนนั้นเป็นจอมยุทธระดับสูงจากสำนักต่าง ๆ มันเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ

เจ้านักและประมุขนิกายคนอื่น ๆ บนเวที ก็ยืนขึ้น และฉีกยิ้มทักทายเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริล แด๊กซ์ และเชสเตอร์ก้าวเข้ามาในห้องโถง