คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 971

10 นาทีผ่านไปไวปานสายฟ้าแลบ

การตั้งรับของสำนักประตูสุราลัยนั้นแข็งแกร่งกว่าครั้งไหน ๆ และสำนักไทชิก็ทะลุผ่านไปไม่ได้ ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามแค่ไหน!

เห็นได้ชัดว่าสำนักไทชิพ่ายแพ้ราบคาบ!

ในขณะนั้นนาโอมิก็กัดริมฝีปากเมื่อหันไปมองแดร์ริลอย่างไม่สบอารมณ์และกล่าว “สำนักไทชิเป็นผู้แพ้ในรอบนี้ ท่านประมุขดาร์บี้มีทักษะความเป็นผู้นำที่ดี”

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็เต็มใจที่จะยืดอกยอมรับความพ่ายแพ้

‘อะไร? สำนักประตูสุราลัยชนะง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ?’

บรรดาผู้ชมการแข่งขันต่างตกตะลึงงันในทันที

ทันใดนั้น แดร์ริลก็ยิ้มเจื่อน ๆ และพยักหน้าให้กับนาโอมิก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และกล่าว “มีเจ้าสำนักคนไหนอยากจะลองกับผมอีกไหม?”

ก็คงต้องมีการแข่งขันรอบต่อไปในเมื่อพวกเขาเป็นคนเริ่มแล้ว แดร์ริลยืนตั้งรับอยู่ตรงนั้น ฉะนั้นเขาก็พร้อมสำหรับรอบต่อไปเช่นเดียวกัน

เมื่อได้ยินเขากล่าว บรรดาเจ้าสำนักต่างหันมามองหน้ากันก่อนที่เจ้าสำนักเทียนชานจะลุกขึ้นยืนและกล่าว “ฉันเอง”

เขากำลังเตรียมตัวเลือกลูกศิษย์ของตัวเอง หลังจากกล่าวเช่นนั้น

“ท่านประมุขดาร์บี้มีทักษะสมเป็นแม่ทัพและผู้บังคับบัญชาจริง ๆ!”

ในขณะนั้นเอง ดักลาสก็กล่าวด้วยน้ำเสียงไพเราะและชื่นชม “ฉันคิดว่าพวกนายทุกคนน่าจะยุติการแข่งขันได้แล้ว ฉันเกรงว่าต่อให้พวกนายและลูกศิษย์สาวกทุกคนบุกไปพร้อมกัน ก็ไม่อาจจะเอาชนะแดร์ริลได้ด้วยซ้ำ”

เมื่อดักลาสกล่าวเช่นนั้น เขาก็หันไปมองแดร์ริลอย่างประจบสอพลอและกล่าว “ฉันพูดถูกไหม? ท่านประมุขดาร์บี้”

‘เวร ไอ้หมอนี่พยายามจะสุมไฟอีกแล้ว’ สีหน้าของแดร์ริลเคร่งขรึมแต่เขาก็จะกล่าวตอบโต้อะไรไม่ได้ต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก ดักลาสกำลังยกย่องเขาและชื่อเสียงของแดร์ริลอาจจะย่อยยับได้ถ้าหากมีข้อครหาเขาที่ไปตำหนิติเตียนดักลาส

อย่างไรก็ตามแด๊กซ์ไม่ได้สนใจกับภาพลักษณ์ เชสเตอร์บอกพวกเขาก่อนหน้านี้ว่าดักลาสกำลังสร้างปัญหาให้กับแดร์ริลอย่างไร แด๊กซ์ทุบโต๊ะอย่างแรงเมื่อเขาได้ยินคำกล่าวประจบสอพลอแดร์ริลไม่หยุดหย่อนของดักลาสและกล่าว “ไอ้เฮงซวย! ดักลาส เจนเซ่น หุบปากไปเลย นี่มันไม่ใช่เรื่องของแกที่จะไปบอกพวกเขาว่าจะต้องแข่งขันกันยังไง มันขึ้นอยู่กับพวกเขา สำนักอื่น ๆ เขาก็มีมายาวนานเป็นพันปีแล้ว ทำไมไปบอกว่าพวกเขาไร้ค่า? ไม่มีปัญหาหรอกถ้าแกจะยกย่องแดร์ริล แต่อย่ามาสุมไฟสร้างปัญหาระหว่างสำนัก! ไม่อย่างนั้นฉันจะเฉือนแกเองถ้าแกยังจะพูดอีกคำ!”