ทันใดนั้น ร่างของชายผู้หนึ่งก็ลอยออกมาจากในป่าทึบ!
ฟึบ! ฟึบ! ฟึบ!
เพียงแค่เสี้ยววินาที ร่างของสาวกทั้งสามคนก็ต้องหยุดชะงักจากการโดนสะกดจุดโดยที่พวกเขาไม่ทันได้ตั้งตัว พวกเขายืนตัวแข็งทื่อโดยไม่สามารถขยับเขยื้อนเคลื่อนที่ได้
จากนั้นร่างของชายผู้นั้นก็เคลื่อนที่ลงมาและหยุดอยู่ที่ตรงหน้าเชลลี ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น
คงจะเป็นใครไปไม่ได้อีกนอกจาก ลีรอย เฮนเดอร์สันใช่ไหม?
“นาย…” เชลลีจ้องมองชายที่อยู่ตรงหน้าและเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “นายเป็นใคร? นายต้องการอะไร?"
เชลลีเหลือบมองลิเดียและตระหนักได้ว่า เธอถูกเด็กหญิงคนนี้หลอก
"ฉันเป็นใครน่ะเหรอ?" ลีรอยพูดพรางหัวเราะเยาะ เขาจ้องมองเชลลีด้วยสายตาที่เย้ยหยัน “แกควรจะไปถามเชสเตอร์สามีของแกดูนะว่าฉันเป็นใคร พวกมันมีพลังมากนักไม่ใช่เหรอ? พวกมันสามคนพี่น้องรวมตัวกันทำลายสำนักคุณหลุนของฉัน ฉันพนันได้เลยว่าพวกมันจะต้องไม่คาดคิดว่าคนรักของมันจะต้องมาตายด้วยน้ำมือของ ลีรอย เฮนเดอร์สันผู้นี้! หึ หึ"
'อะไรนะ?! ลีรอย เฮนเดอร์สัน?!' ร่างกายของเชลลีสั่นเทาเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น แน่นอนว่าเธอเคยได้ยินชื่อของเขา!
ลีรอยจ้องมองเชลลีด้วยสายตาที่เย้ยหยันและพูดกับลิเดียว่า “ลิเดีย ฆ่าสาวกของมันทิ้งซะ” ดวงตาของลีรอยเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น
ลีเดียพยักหน้าก่อนจะชักดาบยาวของเธอออกมาและเดินเข้าไปหาสาวกที่ติดตามเชลลีมา
"อ๊าก!" เสียงคร่ำครวญดังขึ้นอย่างน่าเวทนา เนื่องจากพวกเขาโดนสะกดจุด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถตอบโต้ได้ เพียงแค่เสี้ยววินาที สาวกเหล่านั้นก็ล้มลงไปบนพื้นและนอนจมกองเลือดด้วยร่างที่ไร้วิญญาณ
“พวกแกสองคน…”
เชลลีรู้สึกหน้ามืดจนแทบจะเป็นลมเมื่อเธอได้เห็นฉากนองเลือดที่เกิดขึ้นตรงหน้า เธอยืนแน่นิ่งและมองรีรอยด้วยใบหน้าที่เคียดแค้น “ถ้าแกทำร้ายฉัน เชสเตอร์จะไม่มีวันยกโทษให้แก!”
ลีรอยเย้ยหยัน “นี่แกกล้าขู่ฉันเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...