ในใจซงเก้นรู้สึกเสียดาย และก็ไม่อยากจะปล่อยเธอออก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมือถือดังไม่หยุด
เขาทำได้เพียงปล่อยเธอไปเท่านั้น “ผมรับสายก่อน”
แก้มของจงเหยียนซีแดงระเรื่อเล็กน้อย แม้ว่าตอนนี้ทั้งสองถือว่าอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นค่อนข้างเร็ว จู่ๆก็มีการกระทำที่สนิทสนมกันเช่นนี้ เธอรู้สึกไม่ชินเป็นอย่างมาก
“ฉันไปก่อน คุณรับสายเถอะ”พูดจบเธอก็ยืนขึ้น แล้วเดินไปนอกประตู ซงเก้นจับมือเธอไว้ “เดี๋ยวผมไปส่งคุณ”
“ไม่ต้อง ฉันขับรถมา”
แล้วก็มีสายมาจากทางมือถือ เขาทำได้เพียงปล่อยมือของเธอ “ระวังด้วย เมื่อถึงบ้านแล้ว ส่งข้อความให้ผมรู้ว่าคุณถึงบ้านอย่างปลอดภัยด้วย”
“โอเค”จงเหยียนซีก้าวเท้าเดินออกไป
เธอขับรถกลับถืงบ้าน ตอนที่กำลังจะขึ้นชั้นบนก็เห็นหางตาของจงเหยียนเฉินเขียวช้ำ
“พี่ ”เธอเดินเข้ามา
จงเหยียนเฉินมองดูเธอ“เพิ่งกลับมาจากข้างนอกหรือ?ไปหาซงเก้นหรือ?”
จงเหยียนซีพยักหน้า“อืม”
“หางตาของพี่......”เธอเดินเข้ามา อาการบาดเจ็บนี้ทำไมเหมือนกับซงเก้น?
แม้ว่าแผลจะไม่ใช่ที่เดียวกัน
“พี่กับซงเก้นตีกันหรือ?”เธอถามยังไม่ค่อยมั่นใจ
“อืม”
จงเหยียนเฉินเดินไปหน้าโต๊ะแล้วเทน้ำหนึ่งแก้ว“ฉันกลัวว่าต่อไปเขาจะรังแกน้องสาวของฉัน จึงสั่งสอนเขาก่อน”
“แล้วใครชนะหรือ?”จงเหยียนซีไปหาน้ำแข็งมาให้เขาประคบเย็น
แคะๆ
“อันนี้ เขาไม่ชนะฉัน”
ถือว่าเสมอกัน
จงเหยียนซีดึงเขาไปนั่งลงบนโซฟา “ฉันประคบเย็นให้พี่ ไม่เช่นนั้นอีกนานก็ไม่หาย”
จงเหยียนเฉินดื่มน้ำไปสองคำ แล้วนั่งลงบนโซฟา เขามองดูน้องสาว“เราสองคนล้วนได้รับบาดเจ็บ แกเป็นห่วงฉันมากกว่านิดหนึ่ง หรือว่าเป็นห่วงเขามากกว่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม